۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تحفة الطالب بمعرفة من ينتسب إلی عبدالله و أبيطالب (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۰۵:۳۹
، ۲۳ آوریل ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
'''تحفة الطالب بمعرفة من ينسب الى عبدالله و ابىطالب''' تألیف سيد محمد بن حسين بن عبدالله حسينى سمرقندى مدنى به زبان عربى، در موضوع انساب آل رسول الله و ابىطالب(ع) مىباشد. | '''تحفة الطالب بمعرفة من ينسب الى عبدالله و ابىطالب''' تألیف سيد محمد بن حسين بن عبدالله حسينى سمرقندى مدنى به زبان عربى، در موضوع انساب آل رسول الله و ابىطالب(ع) مىباشد. | ||
اين اثر، يكى از منابع مهم در انساب ائمه (ع) و فرزندانشان مىباشد. | اين اثر، يكى از منابع مهم در انساب ائمه(ع) و فرزندانشان مىباشد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
كتاب داراى دو مقدمه و متن و بخش فهارس مىباشد. شيوه بحث كتاب در دو بخش مخصوص به اميرالمومنين (ع) و فرزندانشان و بخش دوم زندگانى و نسب پيامبر(ص) مىباشد. | كتاب داراى دو مقدمه و متن و بخش فهارس مىباشد. شيوه بحث كتاب در دو بخش مخصوص به اميرالمومنين(ع) و فرزندانشان و بخش دوم زندگانى و نسب پيامبر(ص) مىباشد. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مقدمه اول، از محقق بوده كه در آن، در ابتدا به تعريف علم انساب و شجرهنامه مختصر ائمه (ع) پرداخته شده و مختصرى هم درباره مؤلف و مشخص نبودن زندگى ايشان توضيحاتى بيان شده است. | مقدمه اول، از محقق بوده كه در آن، در ابتدا به تعريف علم انساب و شجرهنامه مختصر ائمه(ع) پرداخته شده و مختصرى هم درباره مؤلف و مشخص نبودن زندگى ايشان توضيحاتى بيان شده است. | ||
مقدمه دوم از مؤلف و در مورد انساب پيامبر(ص) مىباشد. | مقدمه دوم از مؤلف و در مورد انساب پيامبر(ص) مىباشد. | ||
مبحث اول در ذكر اميرالمومنين على (ع) مىباشد. مؤلف در مبحث دوم ذكر فرزندان، فرزند بزرگ ايشان امام حسن بن على (ع) را در پيش گرفته و در ادامه، بقيه را معرفى كرده است كه عبارتند از: حسن مثنى، عبدالله بن محض، محمد صاحب نفس زكيه، ابراهيم بن عبدالله المحض، موسى بن عبدالله المحض، يحيى بن عبدالله، سليمان بن عبدالله، ادريس بن عبدالله، ابراهيم غمر، حسن تج، ابراهيم طباطبا، حسن مثلث، داود بن حسن، سليمان بن داود، جعفر بن حسن، زيد بن حسن، حسن بن زيد، قاسم بن حسن، على بن حسن، اسماعيل بن حسن، اسحاق بن حسن، زيد بن الحسن، عبدالله بن الحسن، ابراهيم بن الحسن. | مبحث اول در ذكر اميرالمومنين على(ع) مىباشد. مؤلف در مبحث دوم ذكر فرزندان، فرزند بزرگ ايشان امام حسن بن على(ع) را در پيش گرفته و در ادامه، بقيه را معرفى كرده است كه عبارتند از: حسن مثنى، عبدالله بن محض، محمد صاحب نفس زكيه، ابراهيم بن عبدالله المحض، موسى بن عبدالله المحض، يحيى بن عبدالله، سليمان بن عبدالله، ادريس بن عبدالله، ابراهيم غمر، حسن تج، ابراهيم طباطبا، حسن مثلث، داود بن حسن، سليمان بن داود، جعفر بن حسن، زيد بن حسن، حسن بن زيد، قاسم بن حسن، على بن حسن، اسماعيل بن حسن، اسحاق بن حسن، زيد بن الحسن، عبدالله بن الحسن، ابراهيم بن الحسن. | ||
باب دوم در ذكر امام حسين بن على (ع) و فرزندان ايشان مىباشد. نويسنده در ذكر فرزندان امام در سلسله ائمه، تا امام موسى بن جعفر (ع) به ترتيب جلو آمده و از آنجا به بعد، به ذكر فرزندان ايشان پرداخته شده است. همانند: حسن بن موسى، حسين بن موسى و سپس مطالب كتاب به امام هشتم(ع)، جواد(ع)، هادى (ع)، عسكرى (ع) و امام مهدى (عج) اختصاص يافته است. | باب دوم در ذكر امام حسين بن على(ع) و فرزندان ايشان مىباشد. نويسنده در ذكر فرزندان امام در سلسله ائمه، تا امام موسى بن جعفر(ع) به ترتيب جلو آمده و از آنجا به بعد، به ذكر فرزندان ايشان پرداخته شده است. همانند: حسن بن موسى، حسين بن موسى و سپس مطالب كتاب به امام هشتم(ع)، جواد(ع)، هادى(ع)، عسكرى(ع) و امام مهدى (عج) اختصاص يافته است. | ||
نويسنده در ادامه به اعقاب جعفر بن على الهادى، موسى المبرقع، ابراهيم بن موسى، زيد النار.... پرداخته و پس ذكر مطالب اعقاب امام حسين (ع)، به ذكر اعقاب محمد بن حنفيه، اعقاب عباس بن على (ع)، جعفر الطيار و عقيل بن ابىطالب پرداخته است. | نويسنده در ادامه به اعقاب جعفر بن على الهادى، موسى المبرقع، ابراهيم بن موسى، زيد النار.... پرداخته و پس ذكر مطالب اعقاب امام حسين(ع)، به ذكر اعقاب محمد بن حنفيه، اعقاب عباس بن على(ع)، جعفر الطيار و عقيل بن ابىطالب پرداخته است. | ||
نويسنده در قسمت دوم، به ذكر نسب پيامبر(ص) و شناخت خلفاى بعد ايشان تا بنياميه و بخشى هم در بيان دولتهاى كوچك اسلامى همانند: بنى اغلب، دولت علويان طبرستان، دولت سامانيان و... پرداخته است. | نويسنده در قسمت دوم، به ذكر نسب پيامبر(ص) و شناخت خلفاى بعد ايشان تا بنياميه و بخشى هم در بيان دولتهاى كوچك اسلامى همانند: بنى اغلب، دولت علويان طبرستان، دولت سامانيان و... پرداخته است. | ||