۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
||
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
زندگىنامهها، با شرح حال پنجاه تن از صحابهاى كه به مدائن وارد شدند، آغاز شده است و پيش از همه، شرح حال [[امام على (ع)]] با عنوان «امير المؤمنين و ابن عَم خاتم النبيين» و سپس امام حسن (ع) و امام حسين (ع) با عنوان «سيدا شباب اهل الجنة» آمده است<ref>همان</ref>. | زندگىنامهها، با شرح حال پنجاه تن از صحابهاى كه به مدائن وارد شدند، آغاز شده است و پيش از همه، شرح حال [[امام على (ع)]] با عنوان «امير المؤمنين و ابن عَم خاتم النبيين» و سپس امام حسن (ع) و امام حسين (ع) با عنوان «سيدا شباب اهل الجنة» آمده است<ref>همان</ref>. | ||
مؤلف، پس از شرح حال صحابه، جهت تبرك جستن به نام پيامبر (ص)، به شرح حال كسانى كه نامشان محمد است، پرداخته و سپس نام ديگران را به ترتيب حروف الفبا آورده است. سى و دو زندگىنامه نيز به زنان تعلق دارد كه به نظم الفبايى، در انتهاى كتاب ذكر شده است<ref>همان</ref>. | مؤلف، پس از شرح حال صحابه، جهت تبرك جستن به نام پيامبر(ص)، به شرح حال كسانى كه نامشان محمد است، پرداخته و سپس نام ديگران را به ترتيب حروف الفبا آورده است. سى و دو زندگىنامه نيز به زنان تعلق دارد كه به نظم الفبايى، در انتهاى كتاب ذكر شده است<ref>همان</ref>. | ||
نويسنده، در مواردى كه دو يا چند تن، همنام بودهاند، فردى را مقدم آورده كه تاريخ درگذشتش زودتر بوده و گاهى نيز برخى افراد را به عللى، مقدم بر ديگران ذكر كرده است؛ مثلاً زندگىنامه محمد بن اسحاق بن يسار را به جهت علو اِسناد وى در روايت و كهنسالى او، پيش از ديگر كسانى كه نامشان محمد بوده آورده است<ref>همان</ref>. | نويسنده، در مواردى كه دو يا چند تن، همنام بودهاند، فردى را مقدم آورده كه تاريخ درگذشتش زودتر بوده و گاهى نيز برخى افراد را به عللى، مقدم بر ديگران ذكر كرده است؛ مثلاً زندگىنامه محمد بن اسحاق بن يسار را به جهت علو اِسناد وى در روايت و كهنسالى او، پيش از ديگر كسانى كه نامشان محمد بوده آورده است<ref>همان</ref>. |
ویرایش