۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
#اين مواضع، به دليل داشتن اهميت و قداست، موجب نشر عقايد صحيح مىگردد. | #اين مواضع، به دليل داشتن اهميت و قداست، موجب نشر عقايد صحيح مىگردد. | ||
#اهتمام به اين مقامات و توجه به نقش علمى، فكرى و عقايدى آن، باعث حفظ تراث شيعى از فتنهها و دسيسههاى دشمنان مىگردد. | #اهتمام به اين مقامات و توجه به نقش علمى، فكرى و عقايدى آن، باعث حفظ تراث شيعى از فتنهها و دسيسههاى دشمنان مىگردد. | ||
#اين اماكن، باعث آشكار شدن تمدن شيعى و توجه شيعيان به ائمه (ع)، مخصوصاً امام زمان (عج) مىشود. | #اين اماكن، باعث آشكار شدن تمدن شيعى و توجه شيعيان به ائمه(ع)، مخصوصاً امام زمان (عج) مىشود. | ||
#اين مواضع، محل نزول فيوضات، اجابت دعوات و حل مشكلات مردم بوده كه اهمال و بىتوجهى به آن، باعث از دست دادن آثار مترتب بر آن مىگردد. | #اين مواضع، محل نزول فيوضات، اجابت دعوات و حل مشكلات مردم بوده كه اهمال و بىتوجهى به آن، باعث از دست دادن آثار مترتب بر آن مىگردد. | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
در فصل اول، ارتباط وادى السلام و حضرت مهدى (عج) مورد بحث قرار گرفته است. نويسنده در ابتدا، به بررسى كلمه «وادى السلام» پرداخته است. به نظر وى، اين اسم به امان از عذاب دلالت دارد كه در آن، دو مطلب نهفته است: سلام و امان؛ سلام در حيات و در ممات و امان براى كسى كه در آن سكنى گزيده و در آن دفن شده است. در روايات اهل بيت(ع) نيز به اين نكته اشاره شده است كه ارواح مؤمنين، از شرق و غرب، به اين مكان مىآيند. | در فصل اول، ارتباط وادى السلام و حضرت مهدى (عج) مورد بحث قرار گرفته است. نويسنده در ابتدا، به بررسى كلمه «وادى السلام» پرداخته است. به نظر وى، اين اسم به امان از عذاب دلالت دارد كه در آن، دو مطلب نهفته است: سلام و امان؛ سلام در حيات و در ممات و امان براى كسى كه در آن سكنى گزيده و در آن دفن شده است. در روايات اهل بيت(ع) نيز به اين نكته اشاره شده است كه ارواح مؤمنين، از شرق و غرب، به اين مكان مىآيند. | ||
در روايتى از اميرالمؤمنين (ع)، به اين نكته اشاره شده است كه منبر حضرت قائم(عج) در وادى السلام بوده و ايشان از اين مكان عبور كرده و در حالى كه به سمت سهله حركت مىكنند، دعايى را در مورد وحدانيت خداوند و يارى مؤمنين توسط وى، قرائت خواهند نمود. نويسنده معتقد است كه اين روايت، به همين مكان مقدس در نجف اشرف، اشاره دارد. | در روايتى از اميرالمؤمنين(ع)، به اين نكته اشاره شده است كه منبر حضرت قائم(عج) در وادى السلام بوده و ايشان از اين مكان عبور كرده و در حالى كه به سمت سهله حركت مىكنند، دعايى را در مورد وحدانيت خداوند و يارى مؤمنين توسط وى، قرائت خواهند نمود. نويسنده معتقد است كه اين روايت، به همين مكان مقدس در نجف اشرف، اشاره دارد. | ||
شيخ محمد جرير طبرى (شيعى)، در كتاب دلايل الامامة، حديثى را نقل كرده كه تتمه روايت قبل مىباشد و در آن، تفصيل دخول حضرت قائم(عج) به نجف و خوشحالى ارواح مؤمنين به واسطه ظهور ايشان، آورده شده است. | شيخ محمد جرير طبرى (شيعى)، در كتاب دلايل الامامة، حديثى را نقل كرده كه تتمه روايت قبل مىباشد و در آن، تفصيل دخول حضرت قائم(عج) به نجف و خوشحالى ارواح مؤمنين به واسطه ظهور ايشان، آورده شده است. | ||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
#نگاهى مختصر به مواضعى كه روايات، متضمن آن مىباشد. | #نگاهى مختصر به مواضعى كه روايات، متضمن آن مىباشد. | ||
در روايتى كه شيخ محمد طبرى (شيعى) در كتاب «دلايل الامامة» از فرات بن احنف عبدى كوفى (از ياران و اصحاب [[امام سجاد(ع)]]، امام باقر (ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]) نقل كرده، چنين آمده است كه ايشان با [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به قصد زيارت [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] به سمت نجف مىرفتند كه به ثويه (مكانى نزديك كوفه) مىرسند. آنحضرت(ع) دو ركعت نماز در آنجا به جاى آورده و وقتى از ايشان در مورد آن مكان سؤال مىشود، مىفرمايند: «اين موضع منبر قائم(عج) بوده و دوست دارم در اين مكان، خداوند را شكر كنم». سپس به راه خود ادامه داده و در مكانى ديگر، دو ركعت نماز به جاى آورند و وقتى از ايشان در مورد اين نماز سؤال مىشود، مىفرمايند: «اين مكانى است كه قومى در آن فرود آمدند كه با آنها، رأس امام حسين (ع) بود». سپس به راه خويش ادامه داده و در مكانى ديگر، دو ركعت نماز گذاردند و فرمودند: «اينجا مدفن [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] مىباشد». | در روايتى كه شيخ محمد طبرى (شيعى) در كتاب «دلايل الامامة» از فرات بن احنف عبدى كوفى (از ياران و اصحاب [[امام سجاد(ع)]]، امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]) نقل كرده، چنين آمده است كه ايشان با [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به قصد زيارت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] به سمت نجف مىرفتند كه به ثويه (مكانى نزديك كوفه) مىرسند. آنحضرت(ع) دو ركعت نماز در آنجا به جاى آورده و وقتى از ايشان در مورد آن مكان سؤال مىشود، مىفرمايند: «اين موضع منبر قائم(عج) بوده و دوست دارم در اين مكان، خداوند را شكر كنم». سپس به راه خود ادامه داده و در مكانى ديگر، دو ركعت نماز به جاى آورند و وقتى از ايشان در مورد اين نماز سؤال مىشود، مىفرمايند: «اين مكانى است كه قومى در آن فرود آمدند كه با آنها، رأس امام حسين(ع) بود». سپس به راه خويش ادامه داده و در مكانى ديگر، دو ركعت نماز گذاردند و فرمودند: «اينجا مدفن [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] مىباشد». | ||
فصل سوم، در مورد صحت انتساب اين مقام به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و امام مهدى (عج) مىباشد. به نظر نويسنده وجود اين مقام و بقاى آن از گذشته تا به حال، به دليل شدت اعتناى شيعه و بالخصوص، علما و محدثين ايشان به اين مكان مىباشد. | فصل سوم، در مورد صحت انتساب اين مقام به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و امام مهدى (عج) مىباشد. به نظر نويسنده وجود اين مقام و بقاى آن از گذشته تا به حال، به دليل شدت اعتناى شيعه و بالخصوص، علما و محدثين ايشان به اين مكان مىباشد. |
ویرایش