پرش به محتوا

الحقائق من الصواعق: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (')
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
خط ۵۹: خط ۵۹:
در مقدمه كتاب، ابتدا، با استناد به آياتى از قرآن كريم، به نقش بيان فضايل اولياى الهى و اثر آن در تربيت بشر اشاره شده است. نقش محدثين اهل سنت در بيان فضايل اهل بيت(ع)، حائز اهميت است. عبدالرزاق صنعانى، [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]، طبرانى (صاحب المعجم)، بيهقى، حاكم و ده‌ها محدث ديگر در كتاب‌هايشان باب مستقلى را به فضايل اهل بيت(ع) اختصاص داده‌اند. شعرا نيز در اين باره سهم ويژه‌اى را به خود اختصاص داده‌اند.
در مقدمه كتاب، ابتدا، با استناد به آياتى از قرآن كريم، به نقش بيان فضايل اولياى الهى و اثر آن در تربيت بشر اشاره شده است. نقش محدثين اهل سنت در بيان فضايل اهل بيت(ع)، حائز اهميت است. عبدالرزاق صنعانى، [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]، طبرانى (صاحب المعجم)، بيهقى، حاكم و ده‌ها محدث ديگر در كتاب‌هايشان باب مستقلى را به فضايل اهل بيت(ع) اختصاص داده‌اند. شعرا نيز در اين باره سهم ويژه‌اى را به خود اختصاص داده‌اند.


پس از طرح اين مباحث، به اختصار شخصيت يكى از علماى اهل سنت به نام «ابن حجر» و بناى فكرى او شرح شده است. اين شخصيت متعصّب، كتابى به نام «الصواعق المحرقة» نوشته و با اينكه اعتراف به حقانيت على (ع) دارد، به دفاع از معاوية بن ابى سفيان پرداخته است. او، بدون خشيت از پروردگار، به سبّ و شتم تشيع پرداخته و سعى در اثبات اين نكته دارد كه ائمه اثنا عشر (ع)، انسان‌هايى پاك و منزّه و مشمول عنايت خداوند و رسولش بوده‌اند، اما شيعيان داراى اعتقاداتى تحريف شده بوده و تمامى سخنان آنها بدون استدلال و منطق است.
پس از طرح اين مباحث، به اختصار شخصيت يكى از علماى اهل سنت به نام «ابن حجر» و بناى فكرى او شرح شده است. اين شخصيت متعصّب، كتابى به نام «الصواعق المحرقة» نوشته و با اينكه اعتراف به حقانيت على(ع) دارد، به دفاع از معاوية بن ابى سفيان پرداخته است. او، بدون خشيت از پروردگار، به سبّ و شتم تشيع پرداخته و سعى در اثبات اين نكته دارد كه ائمه اثنا عشر(ع)، انسان‌هايى پاك و منزّه و مشمول عنايت خداوند و رسولش بوده‌اند، اما شيعيان داراى اعتقاداتى تحريف شده بوده و تمامى سخنان آنها بدون استدلال و منطق است.


سپس چهل حديث از فضايل امير المؤمنين (ع) را انتخاب و كرامات و كلمات قصار حضرت را ذكر مى‌كند و پس از آن، به بيان فضايل اهل بيت(ع) و بقيه ائمه (ع) مى‌پردازد. كلمات و عبارات ابن حجر همراه با تعصّب مفرط و متناقض است كه محقق كتاب، خواننده را به جهت اطلاع بيشتر به فصل اول، باب نهم از فصل دوم، باب يازدهم از فصل اول ذيل آيه هفت و باب دوازدهم كتاب «الصواعق المحرقة» ارجاع مى‌دهد.
سپس چهل حديث از فضايل امير المؤمنين(ع) را انتخاب و كرامات و كلمات قصار حضرت را ذكر مى‌كند و پس از آن، به بيان فضايل اهل بيت(ع) و بقيه ائمه(ع) مى‌پردازد. كلمات و عبارات ابن حجر همراه با تعصّب مفرط و متناقض است كه محقق كتاب، خواننده را به جهت اطلاع بيشتر به فصل اول، باب نهم از فصل دوم، باب يازدهم از فصل اول ذيل آيه هفت و باب دوازدهم كتاب «الصواعق المحرقة» ارجاع مى‌دهد.


مؤلفين كتاب، سپس، بر اين نكته تأكيد مى‌كنند كه بناى ايشان بر ردّ لغويات ابن حجر نيست، بلكه مورد نظر آنها، انتخاب فضايل امير المؤمنين (ع) و باقى ائمه (ع) از كتاب «الصواعق المحرقة» است و بارزترين فضايل اهل بيت(ع) از كتاب مذكور جمع و به طالبان حق و حقيقت تقديم شده است؛ بدون اينكه متعرض سبّ و شتم و الفاظ مملوّ از كينه و تعصّب نويسنده به پيروان امير المؤمنين (ع) شده باشند. ايشان، ردّ اتهامات او را به كتاب «الصوارم المهرقة»، تأليف قاضى نور الله تسترى (ره) ارجاع داده‌اند.
مؤلفين كتاب، سپس، بر اين نكته تأكيد مى‌كنند كه بناى ايشان بر ردّ لغويات ابن حجر نيست، بلكه مورد نظر آنها، انتخاب فضايل امير المؤمنين(ع) و باقى ائمه(ع) از كتاب «الصواعق المحرقة» است و بارزترين فضايل اهل بيت(ع) از كتاب مذكور جمع و به طالبان حق و حقيقت تقديم شده است؛ بدون اينكه متعرض سبّ و شتم و الفاظ مملوّ از كينه و تعصّب نويسنده به پيروان امير المؤمنين(ع) شده باشند. ايشان، ردّ اتهامات او را به كتاب «الصوارم المهرقة»، تأليف قاضى نور الله تسترى (ره) ارجاع داده‌اند.


در فصل اول و دوم كتاب، به ترتيب، فضايل امير المؤمنين (ع) و امام حسن (ع)، در فصل سوم، فضايل اهل بيت(ع)، در فصل چهارم، فضايل فاطمه (س) و حسنين (ع) و در فصول ديگر، به ترتيب، فضايل ساير ائمه (ع) پس از ايشان ذكر شده است.
در فصل اول و دوم كتاب، به ترتيب، فضايل امير المؤمنين(ع) و امام حسن(ع)، در فصل سوم، فضايل اهل بيت(ع)، در فصل چهارم، فضايل فاطمه (س) و حسنين(ع) و در فصول ديگر، به ترتيب، فضايل ساير ائمه(ع) پس از ايشان ذكر شده است.


در مواردى كه مطالب ابن حجر با منابع تاريخى تشيع ناسازگار است، در پاورقى كتاب به اين نكته اشاره شده است؛ به‌عنوان مثال، در ذكر نهضت امام حسين (ع)، علت حركت امام(ع) و نهضت آن حضرت، بر خلاف منابع تاريخى است و لذا به كتاب‌هايى چون ارشاد مفيد، لهوف [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] و... ارجاع شده است.
در مواردى كه مطالب ابن حجر با منابع تاريخى تشيع ناسازگار است، در پاورقى كتاب به اين نكته اشاره شده است؛ به‌عنوان مثال، در ذكر نهضت امام حسين(ع)، علت حركت امام(ع) و نهضت آن حضرت، بر خلاف منابع تاريخى است و لذا به كتاب‌هايى چون ارشاد مفيد، لهوف [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] و... ارجاع شده است.


ابن حجر، اعتقاد به امام مهدى (عج) را به «رافضه» نسبت داده است كه در كتاب، پس از ذكر عبارت او، به نقل روايات مذكور در منابع اهل سنت، درباره آن حضرت پرداخته شده است.
ابن حجر، اعتقاد به امام مهدى (عج) را به «رافضه» نسبت داده است كه در كتاب، پس از ذكر عبارت او، به نقل روايات مذكور در منابع اهل سنت، درباره آن حضرت پرداخته شده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش