پرش به محتوا

آشنائی با حوزه‌های علمیه شیعه در طول تاریخ: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)'
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)')
خط ۵۸: خط ۵۸:
#ويژگى‌هاى حوزه‌هاى علميه؛
#ويژگى‌هاى حوزه‌هاى علميه؛
#رابطه حوزه علميه با عناوينى چون: [[امام خمينى (ره)|امام خمينى]](ره)، جهاد و شهادت و بانوان؛
#رابطه حوزه علميه با عناوينى چون: [[امام خمينى (ره)|امام خمينى]](ره)، جهاد و شهادت و بانوان؛
#حوزه‌هاى علميه در زمان رسول خدا (ص) و ائمه اطهار(ع)؛
#حوزه‌هاى علميه در زمان رسول خدا(ص) و ائمه اطهار(ع)؛
#حوزه‌هاى علميه در زمان غيبت.
#حوزه‌هاى علميه در زمان غيبت.


خط ۷۴: خط ۷۴:
#:نويسنده در عنوان ديگرى با ذكر تعدادى از شهدا و مجاهدين حوزه‌هاى علميه، به جهت وسعت اين موضوع، خوانندگان را به مطالعه 11 جلد نهضت روحانيون ايران و کتاب شهداى روحانيت در يك‌صد سال اخير و مانند آن ارجاع مى‌دهد <ref>همان، ص 69 - 70</ref>.
#:نويسنده در عنوان ديگرى با ذكر تعدادى از شهدا و مجاهدين حوزه‌هاى علميه، به جهت وسعت اين موضوع، خوانندگان را به مطالعه 11 جلد نهضت روحانيون ايران و کتاب شهداى روحانيت در يك‌صد سال اخير و مانند آن ارجاع مى‌دهد <ref>همان، ص 69 - 70</ref>.
#:شخصيت‌هاى بزرگى از زنان مجتهده و عالمه، به مقام بزرگى از فقاهت و دانش اسلامى رسيده و با نظام حوزه‌اى مراحل تكامل علمى و تقوائى را پيموده‌اند. ام‌سعيد احمسيه، دختر [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، ام على بن طاووس، بانوى مجتهده ايرانى و تعدادى ديگر از بانوان شيعه در اين بخش از کتاب معرفى شده‌اند <ref>همان، ص 72 - 78</ref>.
#:شخصيت‌هاى بزرگى از زنان مجتهده و عالمه، به مقام بزرگى از فقاهت و دانش اسلامى رسيده و با نظام حوزه‌اى مراحل تكامل علمى و تقوائى را پيموده‌اند. ام‌سعيد احمسيه، دختر [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، ام على بن طاووس، بانوى مجتهده ايرانى و تعدادى ديگر از بانوان شيعه در اين بخش از کتاب معرفى شده‌اند <ref>همان، ص 72 - 78</ref>.
#در اين قسمت کتاب، حوزه‌هاى علميه از زمان رسول‌الله (ص) مورد بررسى قرار گرفته است. پيامبر بعد از استقرار در مدينه با بنيان‌گذارى مسجد النبى، مركزى براى فراگيرى اسلام و قرآن - با منظور نشر و گسترش آن در نواحى گوناگون - به وجود آوردند و مسلمان‌ها به‌نحو شايسته‌اى در مسجد به كار آموختن و فراگيرى علم و دانش دين و قرآن و مفاهيم آن پرداختند. مسجد النبى حكم مدرسه‌اى را داشت كه بسيار بودند بزرگان دانشمند از پيروان رسول خدا كه از آن مدرسه و محضر پيامبر كسب فيض نموده و تفقه در دين نمودند و حتى آموختن خواندن و نوشتن را در همان مركز انجام مى‌دادند <ref>همان، 80</ref>.
#در اين قسمت کتاب، حوزه‌هاى علميه از زمان رسول‌الله(ص) مورد بررسى قرار گرفته است. پيامبر بعد از استقرار در مدينه با بنيان‌گذارى مسجد النبى، مركزى براى فراگيرى اسلام و قرآن - با منظور نشر و گسترش آن در نواحى گوناگون - به وجود آوردند و مسلمان‌ها به‌نحو شايسته‌اى در مسجد به كار آموختن و فراگيرى علم و دانش دين و قرآن و مفاهيم آن پرداختند. مسجد النبى حكم مدرسه‌اى را داشت كه بسيار بودند بزرگان دانشمند از پيروان رسول خدا كه از آن مدرسه و محضر پيامبر كسب فيض نموده و تفقه در دين نمودند و حتى آموختن خواندن و نوشتن را در همان مركز انجام مى‌دادند <ref>همان، 80</ref>.
#:نويسنده درباره حوزه علميه على(ع) مى‌نويسد: «اگر ما هيچ نشانه‌اى از حوزه علميه آن دوره نداشتيم جز «نهج‌البلاغة» و علومى كه در ضمن خطبه‌ها و نامه‌ها و پندهاى حكمت‌آميز اين کتاب عظيم‌الشأن به دست ما رسيده است، [[الکافی|كافى]] بود كه پرده از يك مجمع علمى بزرگ بردارد» <ref>همان، ص 115</ref>.
#:نويسنده درباره حوزه علميه على(ع) مى‌نويسد: «اگر ما هيچ نشانه‌اى از حوزه علميه آن دوره نداشتيم جز «نهج‌البلاغة» و علومى كه در ضمن خطبه‌ها و نامه‌ها و پندهاى حكمت‌آميز اين کتاب عظيم‌الشأن به دست ما رسيده است، [[الکافی|كافى]] بود كه پرده از يك مجمع علمى بزرگ بردارد» <ref>همان، ص 115</ref>.
#:وى همچنين با بررسى حوزه‌هاى علميه ساير ائمه، به حوزه علميه [[امام جعفر صادق(ع)]] با تفصيل بيشترى مى‌پردازد؛ چراكه: «بررسى تاريخ حوزه‌ها به ما نشان مى‌دهد كه علوم حوزه‌اى، برنامه‌هاى كلى حوزه‌هاى شيعه، تداوم حركت فكرى و علمى تشيع، گسترش ابعاد مجامع علمى شيعه، مرهون آن امام معصوم و آگاه و آن مجمع بزرگ علم و فضيلت است» <ref>همان، ص 165</ref>.
#:وى همچنين با بررسى حوزه‌هاى علميه ساير ائمه، به حوزه علميه [[امام جعفر صادق(ع)]] با تفصيل بيشترى مى‌پردازد؛ چراكه: «بررسى تاريخ حوزه‌ها به ما نشان مى‌دهد كه علوم حوزه‌اى، برنامه‌هاى كلى حوزه‌هاى شيعه، تداوم حركت فكرى و علمى تشيع، گسترش ابعاد مجامع علمى شيعه، مرهون آن امام معصوم و آگاه و آن مجمع بزرگ علم و فضيلت است» <ref>همان، ص 165</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش