الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۰۲

۷۲۶ بایت حذف‌شده ، ‏۲۰ آوریل ۲۰۱۷

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="boxTitle"><big>'''[[امامت علی(ع) در آينه عقل و قرآن]]'''</big></div>
+<div class="boxTitle"><big>'''[[ایمان ابیطالب]]'''</big></div>
-[[پرونده:NUR18778J1.jpg|بندانگشتی|امامت علی(ع) در آينه عقل و قرآن|175px]]
+[[پرونده:NUR01429J1.jpg|بندانگشتی|ایمان ابیطالب|175px]]
-'''امامت على (ع) در آينه عقل و قرآن'''، ترجمه كتاب «إمامة علي(ع) بين العقل و القرآن» اثر عربى [[مغنیه، محمدجواد|محمدجواد مغنيه]]  مى‌باشد كه به قلم اكبر ايرانى قمى، به فارسى، برگردان شده است.
+'''إيمان أبي طالب''' اثر [[موسوی، فخار بن معد|سيد شمس الدين، فخار بن معدّ موسوى]]  از علماى قرن ششم و هفتم هجرى است. همچنان كه از نامش پيداست در اثبات ايمان ابوطالب، پدر بزرگوار حضرت على (ع) تألیف شده است.
-موضوع كتاب، بررسى گوشه‌هايى از شخصيت حضرت على (ع)، از ديدگاه عقل و قرآن مى‌باشد.
+شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] نام «حجة الذاهب إلى إيمان أبي طالب» و «الرد على الذاهب إلى كفر أبي طالب» را نيز براى كتاب آورده است.
-در مقدمه مترجم، با استفاده از كتاب شريف «نهج البلاغة»، گوشه‌هايى از شخصيت [[امام على (ع)]]، به تصوير كشيده شده است.
-در عنوان اول، به بررسى اين عبارت پرداخته شده است كه: «هيچ پيشوايى جز حق نيست». به اعتقاد نويسنده، اين مطلب، يعنى «امامى جز عقل نيست» و اين امر، حقيقتى است كه قرآن آن را نازل و پيامبر (ص)، بدان تصريح كرده است و بديهى است كه عقل، چيزى نيست كه با چشم ديده و يا با گوش، شنيده شود، بلكه نيرويى است كه در نهاد انسان نهفته و فقط آن را درك مى‌كنيم و اما امامت عقل؛ يعنى همان امامت حق كه عقل، امر به پيروى از آن مى‌كند. پس هر كه همواره با حق باشد، حق نيز با اوست و خود او، به حكم عقل و دين، امام است و پيامبر (ص) داراى اين ويژگى بوده و به شهادت شيعه و عامه، آن حضرت اين مطلب را در مورد حضرت على (ع) نيز فرموده است.
+در نتيجه «إيمان أبي طالب» نام اصلى كتاب نيست و اين نام را «سيد محمد بحر العلوم» كه كار تحقيق كتاب را به عهده داشته براى كتاب انتخاب كرده تا بنا بر آنچه در مقدمه آمده، نام كتاب كوتاه و زيبا باشد و در اولين نظر بيننده را جلب نمايد.
-در عنوان دوم، به دنبال بررسى رابطه امامت با عقل، به اين پرسش پاسخ داده شده است كه آيا راه شناخت توحيد، نبوت و امامت، عقل است يا نه؟
+مؤلف استدلالهاى متقن و قوى در طول كتاب طورى ايمان ابوطالب را اثبات كرده كه جاى هيچ شك و شبهه‌اى باقى نماند و نه تنها اجماع مسلّم علماى شيعه را بر اين مطلب اثبات مى‌كند، بلكه بسيارى از اهل سنت را هم كه قائل به اين مطلب بوده‌اند به عنوان مؤيد شيعه ذكر مى‌نمايد.
-نويسنده، معتقد است از آنجا كه تجربه امور ماوراء طبيعى و متافيزيك، محال است، پس راهى جز عقل براى شناخت خالق وجود ندارد و استدلال بر وجود خداوند توسط وحى نيز، صرف مدعاست، بنابراين، تنها عقل راه حصول معرفت الهى است و لذا قرآن از انسان‌ها مى‌خواهد كه با دليل عقلى به وجود خالق پى ببرند.
+كتاب داراى يك مقدمه و ده فصل و يك خاتمه است.
-<div class="mw-ui-button">[[امامت علی(ع) در آينه عقل و قرآن|'''ادامه''']]</div>
+تحقيق كتاب در چاپ حاضر به عهدۀ سيد محمد بحر العلوم بوده كه با زحمتى فراوان براى راويان و علمايى كه در متن آمده‌اند شرح حال تهيه نموده، كه چند صد ترجمه كوتاه و بلند جمع آورى شده است.
+<div class="mw-ui-button">[[ایمان ابیطالب|'''ادامه''']]</div>