۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'اوحدالدين کرمانى' به 'اوحدالدين کرمانى ') |
||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
بخش 2- مولانا در قبال تدريس و فتوى اجرت قليلى دريافت مىكرد. او يك زن بيش نداشت و در خانه او از غلام و كنيز خبرى نبود. ياران واقعى مولانا از طبقات عامه بود و افراد بلند مقام؛ مانند معينالدين پروانه و سائرين اندك بودند. وى به خاطر ديگران و در مواقع ضرورى با زعماى قوم تماس مىگرفت. مطالعه مكتوبات وى، صحّت گفتار ما را تأييد مىكند. مولانا بعد از ديدارش با شمس، وعظ و تدريس را رها كرده؛ ولى تا دم مرگ معضلات مراجعانش را مىگشود و فتوى مىداد. | بخش 2- مولانا در قبال تدريس و فتوى اجرت قليلى دريافت مىكرد. او يك زن بيش نداشت و در خانه او از غلام و كنيز خبرى نبود. ياران واقعى مولانا از طبقات عامه بود و افراد بلند مقام؛ مانند معينالدين پروانه و سائرين اندك بودند. وى به خاطر ديگران و در مواقع ضرورى با زعماى قوم تماس مىگرفت. مطالعه مكتوبات وى، صحّت گفتار ما را تأييد مىكند. مولانا بعد از ديدارش با شمس، وعظ و تدريس را رها كرده؛ ولى تا دم مرگ معضلات مراجعانش را مىگشود و فتوى مىداد. | ||
بخش 3- [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]]، اوحدالدين | بخش 3- [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]]، [[اوحدالدین کرمانی، حامد بن ابیالفخر|اوحدالدين کرمانى]] ، حاجى بكتاش، فخرالدين عراقى، بهاءالدين قانعى، سراجالدين ارموى، قطبالدين شيرازى، نجمالدين دايه، خواجه همامالدين تبريزى، صفىالدين هندى، حاجى مبارك حيدريه، شيخ باباى مرندى و يونس امره كسانى بودند كه مولانا با آنها هم عصر بود و ملاقاتى با آنها داشت. | ||
===فصل چهارم=== | ===فصل چهارم=== |
ویرایش