۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
#برگرداندن مقام خلافت از على (ع)؛ | #برگرداندن مقام خلافت از على (ع)؛ | ||
#منع فاطمه(س) از فدك كه از پيامبر (ص) به آن حضرت به ارث رسيد <ref>همان، ص 96</ref>. | #منع فاطمه (س) از فدك كه از پيامبر (ص) به آن حضرت به ارث رسيد <ref>همان، ص 96</ref>. | ||
در برخى از كتب فِرَق چنين آمده كه زيديه فقهش را از مذهب ابوحنيفه گرفته و در فروع، حنفى است. اصول دين را هم از معتزله گرفته است و حالآنكه زيديه اين دو نسبت را بهشدت نفى مىكند. نويسنده در بخش ديگرى از مباحث به بررسى اين موضوع پرداخته است <ref>همان، ص 100</ref>. | در برخى از كتب فِرَق چنين آمده كه زيديه فقهش را از مذهب ابوحنيفه گرفته و در فروع، حنفى است. اصول دين را هم از معتزله گرفته است و حالآنكه زيديه اين دو نسبت را بهشدت نفى مىكند. نويسنده در بخش ديگرى از مباحث به بررسى اين موضوع پرداخته است <ref>همان، ص 100</ref>. | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
فرقههاى متعددى به زيديه نسبت داده شده است. نويسنده ابتدا سه فرقه جاروديه، صالحيه و جريريه را نام برده و مؤسسين آنها را ذكر مىكند. پس از آن فرقههاى ديگرى چون حسينيه، مطرفيه و مخترعه را طرح و به تبيين افكار و اعتقادات آنها مىپردازد <ref>همان، ص 109 - 115</ref>. | فرقههاى متعددى به زيديه نسبت داده شده است. نويسنده ابتدا سه فرقه جاروديه، صالحيه و جريريه را نام برده و مؤسسين آنها را ذكر مىكند. پس از آن فرقههاى ديگرى چون حسينيه، مطرفيه و مخترعه را طرح و به تبيين افكار و اعتقادات آنها مىپردازد <ref>همان، ص 109 - 115</ref>. | ||
از جمله ويژگىهاى بارز زيديه، جايگاه مرتفعى است كه براى ائمه اهل بيت(ع) قائل است. زيديه براى ائمه(ع)، مرجعيت سياسى نيز قائل است. اهل بيت، مطابق فكر زيديه عبارتند از على بن ابىطالب(ع)، امام حسن (ع)، امام حسين (ع) و فرزندان آنان كه از سيره و افعال آنان پيروى كنند. نويسنده در بخشى از كتاب اسامى ائمه زيديه را با تاريخ وفات آنها ذكر كرده است؛ افرادى همچون زيد بن على، عبدالله بن حسن بن حسن، محمد بن عبدالله نفس زكيه، ناصر اطروش حسن بن على و... <ref>همان، ص 115 - 116</ref>. | از جمله ويژگىهاى بارز زيديه، جايگاه مرتفعى است كه براى ائمه اهل بيت(ع) قائل است. زيديه براى ائمه (ع)، مرجعيت سياسى نيز قائل است. اهل بيت، مطابق فكر زيديه عبارتند از على بن ابىطالب(ع)، امام حسن (ع)، امام حسين (ع) و فرزندان آنان كه از سيره و افعال آنان پيروى كنند. نويسنده در بخشى از كتاب اسامى ائمه زيديه را با تاريخ وفات آنها ذكر كرده است؛ افرادى همچون زيد بن على، عبدالله بن حسن بن حسن، محمد بن عبدالله نفس زكيه، ناصر اطروش حسن بن على و... <ref>همان، ص 115 - 116</ref>. | ||
نويسنده در ذيل عنوان «امامت» به بررسى ويژگىهاى امام از ديدگاه زيديه پرداخته است. از جمله مسائلى كه بهمنزله شعار زيديه است، «امامت مفضول با وجود فاضل» است. نويسنده در اينجا به اشتباهى كه در قول به صحت امامت در استناد به اين مسئله صورت گرفته، اشاره كرده است. وى تأكيد مىكند كه در امامت على بن ابىطالب(ع) تنها موضوع افضليت مطرح نبوده، بلكه امامت آن حضرت به «نص» بوده است <ref>همان، ص 140</ref>. | نويسنده در ذيل عنوان «امامت» به بررسى ويژگىهاى امام از ديدگاه زيديه پرداخته است. از جمله مسائلى كه بهمنزله شعار زيديه است، «امامت مفضول با وجود فاضل» است. نويسنده در اينجا به اشتباهى كه در قول به صحت امامت در استناد به اين مسئله صورت گرفته، اشاره كرده است. وى تأكيد مىكند كه در امامت على بن ابىطالب(ع) تنها موضوع افضليت مطرح نبوده، بلكه امامت آن حضرت به «نص» بوده است <ref>همان، ص 140</ref>. |
ویرایش