۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
سرگذشت اين امام بزرگوار، تاريخ زندگانى انبيا و مرسلين را بهخاطر مىآورد و از هر جهت همانند آنهاست؛ زيرا كه او در زهد و تقوا و توجهش به خدا همچون حضرت مسيح و در گرفتارى و صبر و تحملش نظير حضرت ايوب و در عزم راستين و اخلاق والايش همانند رسول خدا حضرت محمد(ص) است <ref>همان، ص7</ref>. | سرگذشت اين امام بزرگوار، تاريخ زندگانى انبيا و مرسلين را بهخاطر مىآورد و از هر جهت همانند آنهاست؛ زيرا كه او در زهد و تقوا و توجهش به خدا همچون حضرت مسيح و در گرفتارى و صبر و تحملش نظير حضرت ايوب و در عزم راستين و اخلاق والايش همانند رسول خدا حضرت محمد(ص) است <ref>همان، ص7</ref>. | ||
«بانو، شاه زنان» عنوان اولين فصل كتاب است. مؤلف در اين فصل به زندگى مادر امام زين العابدين (ع) پرداخته است. ايشان در ابتدا با معرفى خاندان و زمان اسير شدنش و ازدواج او با امام حسين (ع) متذكر شده و گفته است كه او در زمان خلافت حضرت على(ع) اسير شده و سپس به عقد امام حسين (ع) درآمده است. در پايان اين بخش با آوردن نظرات برخى از ائمه(ع) و مورخان درباره مقام و جايگاه اين بانوى با عظمت، بخش اول را به پايان برده است <ref>متن كتاب، ج1، ص21-31</ref>. | «بانو، شاه زنان» عنوان اولين فصل كتاب است. مؤلف در اين فصل به زندگى مادر امام زين العابدين (ع) پرداخته است. ايشان در ابتدا با معرفى خاندان و زمان اسير شدنش و ازدواج او با امام حسين (ع) متذكر شده و گفته است كه او در زمان خلافت حضرت على(ع) اسير شده و سپس به عقد امام حسين (ع) درآمده است. در پايان اين بخش با آوردن نظرات برخى از ائمه (ع) و مورخان درباره مقام و جايگاه اين بانوى با عظمت، بخش اول را به پايان برده است <ref>متن كتاب، ج1، ص21-31</ref>. | ||
امام زين العابدين در سال 38ق و به احتمال قوى در پنجم شعبان به دنيا آمد <ref>همان، ص37</ref>. در مكان ولادت او اختلاف است؛ هر چند به احتمال زياد در كوفه است <ref>همان ص36</ref>. نامگذارى او توسط پيامبر(ص) صورت گرفته است <ref>همان، ص37</ref>. | امام زين العابدين در سال 38ق و به احتمال قوى در پنجم شعبان به دنيا آمد <ref>همان، ص37</ref>. در مكان ولادت او اختلاف است؛ هر چند به احتمال زياد در كوفه است <ref>همان ص36</ref>. نامگذارى او توسط پيامبر(ص) صورت گرفته است <ref>همان، ص37</ref>. | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
خصوصيات روحى [[امام سجاد(ع)]] عنوان بخش سوم كتاب است. مؤلف در اين بخش از كتاب صفات فراوانى از امام سجاد(ع) برمىشمرد كه اين صفات و خصوصيات روحى و عناصر نفسانى باعث شده بود كه ايشان در زمان خويش همتا نداشته باشد. لذا در روايتى از سعيد بن مسيب كه يكى از بزرگان مدينه است مىگويد «من هرگز كسى را بالاتر از على بن الحسين (ع) نديدهام. و هيچگاه او را نديدم مگر آنكه از خودم بيزار شدم» <ref>همان، ص75</ref>. | خصوصيات روحى [[امام سجاد(ع)]] عنوان بخش سوم كتاب است. مؤلف در اين بخش از كتاب صفات فراوانى از امام سجاد(ع) برمىشمرد كه اين صفات و خصوصيات روحى و عناصر نفسانى باعث شده بود كه ايشان در زمان خويش همتا نداشته باشد. لذا در روايتى از سعيد بن مسيب كه يكى از بزرگان مدينه است مىگويد «من هرگز كسى را بالاتر از على بن الحسين (ع) نديدهام. و هيچگاه او را نديدم مگر آنكه از خودم بيزار شدم» <ref>همان، ص75</ref>. | ||
بخش چهارم كتاب درباره امامت است. مؤلف، اين بخش را با تعريف، صفات و ضرورت امام و معرفى ائمه(ع) توسط پيامبر(ص) و نيز امامت از زبان [[امام سجاد(ع)]] آغاز مىكند. مؤلف در معرفى امام از زبان خودش چنين مىگويد كه [[امام سجاد(ع)]] مىفرمايند: «ماييم ائمه مسلمين و حجتهاى خدا بر جهانيان و بزرگ مؤمنان و پيشواى روسفيدان و سرپرست مؤمنان...» <ref>همان، ص108</ref>. در ادامه نيز نصوصى كه دلالت بر امامت [[امام سجاد(ع)]] مىكند و در پايان برخى از خبرهاى غيبى از [[امام سجاد(ع)]] را متذكر شده است <ref>همان، ص120-122</ref>. | بخش چهارم كتاب درباره امامت است. مؤلف، اين بخش را با تعريف، صفات و ضرورت امام و معرفى ائمه (ع) توسط پيامبر(ص) و نيز امامت از زبان [[امام سجاد(ع)]] آغاز مىكند. مؤلف در معرفى امام از زبان خودش چنين مىگويد كه [[امام سجاد(ع)]] مىفرمايند: «ماييم ائمه مسلمين و حجتهاى خدا بر جهانيان و بزرگ مؤمنان و پيشواى روسفيدان و سرپرست مؤمنان...» <ref>همان، ص108</ref>. در ادامه نيز نصوصى كه دلالت بر امامت [[امام سجاد(ع)]] مىكند و در پايان برخى از خبرهاى غيبى از [[امام سجاد(ع)]] را متذكر شده است <ref>همان، ص120-122</ref>. | ||
بخش پنجم كتاب درباره اظهارات ديگران راجع به شخصيت والاى امام سجاد(ع) است. درباره بزرگى امام سجاد(ع) همه علماء اتفاق نظر دارند بر اينكه ايشان منحصر به فرد بود و هيچكس در فضايل، علوم و تقوا به او نمىرسيد بهگونهاى برخى از بزرگان، گاه دست او را بوسيده و از تو تبرك مىجستند <ref>ص125</ref>. | بخش پنجم كتاب درباره اظهارات ديگران راجع به شخصيت والاى امام سجاد(ع) است. درباره بزرگى امام سجاد(ع) همه علماء اتفاق نظر دارند بر اينكه ايشان منحصر به فرد بود و هيچكس در فضايل، علوم و تقوا به او نمىرسيد بهگونهاى برخى از بزرگان، گاه دست او را بوسيده و از تو تبرك مىجستند <ref>ص125</ref>. |
ویرایش