۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابن نديم' به 'ابن نديم ') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
اين اثر از جمله آثارى است كه از اسلوبى روان برخوردار است و خواننده، بهراحتى مىتواند مطالب آن را بفهمد. البته محقق كتاب در تحقيق اين اثر با دشوارىهايى روبهرو بوده است؛ مهمتر از همه اينكه نويسنده، نحوىاى است كه احدى از او ياد نكرده است و شرححالنويسان، زندگانى او را ننوشتهاند و بااينكه صاحب اين اثرِ ارزشمند است، جزئيات زندگى او را ذكر نكردهاند <ref>همان</ref>. | اين اثر از جمله آثارى است كه از اسلوبى روان برخوردار است و خواننده، بهراحتى مىتواند مطالب آن را بفهمد. البته محقق كتاب در تحقيق اين اثر با دشوارىهايى روبهرو بوده است؛ مهمتر از همه اينكه نويسنده، نحوىاى است كه احدى از او ياد نكرده است و شرححالنويسان، زندگانى او را ننوشتهاند و بااينكه صاحب اين اثرِ ارزشمند است، جزئيات زندگى او را ذكر نكردهاند <ref>همان</ref>. | ||
ابن نديم كتابى را با عنوان «العلل في النحو» به قطرب محمد بن المستنير (ت 249ق)، نسبت داده است. همچنين در شرح حال مازنى (ت 206ق) نوشته كه او كتابى با نام «العلل في النحو» تأليف كرده و مشخص نيست كه چه بر سر اين دو كتاب آمده است. اولين كتابى كه به دست ما رسيده است، كتاب «الإيضاح في علل النحو» ابوالقاسم زجاجى (ت 337ق) است كه در آن، زجاجى علل نحوى را به علل تعليمى، قياسى و جدلى تقسيم كرده و هركدام را با مثالهايى توضيح داده است <ref>نبهان، عبدالإله احمد، ص 203</ref>. | [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]] كتابى را با عنوان «العلل في النحو» به قطرب محمد بن المستنير (ت 249ق)، نسبت داده است. همچنين در شرح حال مازنى (ت 206ق) نوشته كه او كتابى با نام «العلل في النحو» تأليف كرده و مشخص نيست كه چه بر سر اين دو كتاب آمده است. اولين كتابى كه به دست ما رسيده است، كتاب «الإيضاح في علل النحو» ابوالقاسم زجاجى (ت 337ق) است كه در آن، زجاجى علل نحوى را به علل تعليمى، قياسى و جدلى تقسيم كرده و هركدام را با مثالهايى توضيح داده است <ref>نبهان، عبدالإله احمد، ص 203</ref>. | ||
در همين قرن، نحو به كمال رسيد و آثار فراوانى تأليف شد و علماى نحو به بحث علل و استنباط آن اهتمام ورزيدند. ابن جنى (ت 392ق) بسيارى از علل را در كتابش «الخصائص» و «المصنف في شرح تصريف المازني» ذكر كرد و الورّاق نيز معاصر ابن جنى بود كه با كتاب «العلل في النحو» به بحث علل در نحو پرداخت. | در همين قرن، نحو به كمال رسيد و آثار فراوانى تأليف شد و علماى نحو به بحث علل و استنباط آن اهتمام ورزيدند. ابن جنى (ت 392ق) بسيارى از علل را در كتابش «الخصائص» و «المصنف في شرح تصريف المازني» ذكر كرد و الورّاق نيز معاصر ابن جنى بود كه با كتاب «العلل في النحو» به بحث علل در نحو پرداخت. |
ویرایش