۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'محمد دشتى' به 'محمد دشتى ') |
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
علت اينكه يك حديث طرد مىشود يا ملاك عمل قرار مىگيرد، با عنوان «صحيح» و «موثق» و «حسن» در جهت استنباط احكم الهى قرار داده مىشود، تا حدود زيادى به سلسله روات و شناخت راويان احاديث ارتباط دارد. از اينرو محدثان بزرگ شيعه همواره در منابع روائى خود ضمن جمعآورى و ثبت و تبويب روايات بدست آمده، روات و محدثين آن را نيز دقيقاً مىآورند تا فاصله زمانى نقل حديث، از زمان صدور تا عصر ما قابل شناسايى و بررسى گردد. | علت اينكه يك حديث طرد مىشود يا ملاك عمل قرار مىگيرد، با عنوان «صحيح» و «موثق» و «حسن» در جهت استنباط احكم الهى قرار داده مىشود، تا حدود زيادى به سلسله روات و شناخت راويان احاديث ارتباط دارد. از اينرو محدثان بزرگ شيعه همواره در منابع روائى خود ضمن جمعآورى و ثبت و تبويب روايات بدست آمده، روات و محدثين آن را نيز دقيقاً مىآورند تا فاصله زمانى نقل حديث، از زمان صدور تا عصر ما قابل شناسايى و بررسى گردد. | ||
اما هزاران افسوس كه [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] (ره) در آن روزگاران سبز تشيع كه از هزاران منبع ارزشمند تحقيقاتى «بيتالحكمه» برخوردار بود، سلسله روات و محدثين را در كنار خطبهها و نامهها و حكمتها ثبت نفرمود و نهجالبلاغه را به گونهاى «مرسل» نقل كرد. نقل نهجالبلاغه بدون آوردن سلسله روات و محدثين، باعث شد تا در محافل فقهى فقهاء بزرگوار شيعه راه نيابد، و در انزوا بماند و با عنوان «مرسله [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] » جزو رواياتى قرار بگيرد كه از نظر كاربردى نقشى در صدور فتوا، اجتهاد و استنباط احكام الهى نداشته باشد. | اما هزاران افسوس كه [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] (ره) در آن روزگاران سبز تشيع كه از هزاران منبع ارزشمند تحقيقاتى «بيتالحكمه» برخوردار بود، سلسله روات و محدثين را در كنار خطبهها و نامهها و حكمتها ثبت نفرمود و نهجالبلاغه را به گونهاى «مرسل» نقل كرد. نقل نهجالبلاغه بدون آوردن سلسله روات و محدثين، باعث شد تا در محافل فقهى فقهاء بزرگوار شيعه راه نيابد، و در انزوا بماند و با عنوان «مرسله [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]» جزو رواياتى قرار بگيرد كه از نظر كاربردى نقشى در صدور فتوا، اجتهاد و استنباط احكام الهى نداشته باشد. | ||
با احساس اين ضرورت كه سلسله روات و محدثين نهجالبلاغه بايد شناسايى شود، كتاب حاضر كه حاصل هفت سال تحقيق و مطالعه در منابع شيعه و سنى است، تأليف گرديد. پيش از اين «استناد نهجالبلاغه» توسط امتياز علىخان عرشى و «مصادر نهجالبلاغه «به قلم سيد عبدالزهرأ حسينى تأليف شده بود كه اين اثر نواقص آن آثار را جبران نمود. با اينكه زمان زيادى براى تكميل كتاب صرف شده است؛ اما با اين حال روات تعدادى از خطبهها، نامهها و حكمتها ذكر نشده است. نويسنده در اين رابطه چنين توضيح مىدهد: «روات و ناقلان تعدادى از خطبهها، نامهها و حكمتها را نتوانستهايم، شناسايى كنيم، زيرا منابع تحقيقاتى [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] (ره) در بيتالحكمه بغداد آن روزگاران، دستخوش حوادث فراوان گرديد، و بسيارى از منابع تحقيقاتى و كتب و آثار دانشمندان شيعه در آتش فتنهها سوختند، تاراج رفتند،...». | با احساس اين ضرورت كه سلسله روات و محدثين نهجالبلاغه بايد شناسايى شود، كتاب حاضر كه حاصل هفت سال تحقيق و مطالعه در منابع شيعه و سنى است، تأليف گرديد. پيش از اين «استناد نهجالبلاغه» توسط امتياز علىخان عرشى و «مصادر نهجالبلاغه «به قلم سيد عبدالزهرأ حسينى تأليف شده بود كه اين اثر نواقص آن آثار را جبران نمود. با اينكه زمان زيادى براى تكميل كتاب صرف شده است؛ اما با اين حال روات تعدادى از خطبهها، نامهها و حكمتها ذكر نشده است. نويسنده در اين رابطه چنين توضيح مىدهد: «روات و ناقلان تعدادى از خطبهها، نامهها و حكمتها را نتوانستهايم، شناسايى كنيم، زيرا منابع تحقيقاتى [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] (ره) در بيتالحكمه بغداد آن روزگاران، دستخوش حوادث فراوان گرديد، و بسيارى از منابع تحقيقاتى و كتب و آثار دانشمندان شيعه در آتش فتنهها سوختند، تاراج رفتند،...». |
ویرایش