۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شمیم، علی‌اصغر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'عباس اقبال' به 'عباس اقبال ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
پدرش، ميرزا داوود شميم، از منشيان و معلمان همدان به شمار مى‌رفت. شميم، تحصيلات ابتدايى و متوسطه خود را در مدرسه نصرت همدان به پايان برد. وى براى ادامه تحصيل به تهران مسافرت كرد و در دانشسراى عالى كه در آن وقت، رياست آن را دكتر عيسى خان صديق بر عهده داشت و استادانى همچون مرحوم [[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال]] ، مرحوم بديع الزمان فروزانفر، مرحوم [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]] و مرحوم سيد كاظم عصار و دكتر رضازاده شفق و دكتر حسابى به تدريس در آن اشتغال داشتند، به تحصيل پرداخت. وى در سال 1310ش، به دريافت درجه ليسانس نائل شد و پس از فراغ از تحصيل، به شغل دبيرى در دبيرستان‌هاى تبريز پرداخت و در سال 1315، بار ديگر به تهران آمد و به تدريس تاريخ در دبيرستان‌هاى تهران مشغول شد. در سال 1325، سرپرستى اداره فرهنگ اصفهان و در حدود سال‌هاى 1331 و 1332ش، سرپرستى اداره فرهنگ استان خوزستان را بر عهده گرفت. | پدرش، ميرزا داوود شميم، از منشيان و معلمان همدان به شمار مى‌رفت. شميم، تحصيلات ابتدايى و متوسطه خود را در مدرسه نصرت همدان به پايان برد. وى براى ادامه تحصيل به تهران مسافرت كرد و در دانشسراى عالى كه در آن وقت، رياست آن را دكتر عيسى خان صديق بر عهده داشت و استادانى همچون مرحوم [[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال]]، مرحوم بديع الزمان فروزانفر، مرحوم [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]] و مرحوم سيد كاظم عصار و دكتر رضازاده شفق و دكتر حسابى به تدريس در آن اشتغال داشتند، به تحصيل پرداخت. وى در سال 1310ش، به دريافت درجه ليسانس نائل شد و پس از فراغ از تحصيل، به شغل دبيرى در دبيرستان‌هاى تبريز پرداخت و در سال 1315، بار ديگر به تهران آمد و به تدريس تاريخ در دبيرستان‌هاى تهران مشغول شد. در سال 1325، سرپرستى اداره فرهنگ اصفهان و در حدود سال‌هاى 1331 و 1332ش، سرپرستى اداره فرهنگ استان خوزستان را بر عهده گرفت. | ||
وى در برپايى كلاس‌هاى شبانه و پى‌ريزى تعليمات اكابر، نقش عمده‌اى را ايفا كرد. چندى نيز در كتابخانه ملى، به كار پرداخت و رياست آن را بر عهده داشت. سرانجام، در مهرماه 1335، به دانشگاه تهران، دانشكده ادبيات انتقال يافت. و در آبان ماه 1337، بازنشسته شد. وى در دوران بازنشستگى نيز همچنان به تدريس در دانشكده ادبيات و دانشكده پليس ادامه داد. | وى در برپايى كلاس‌هاى شبانه و پى‌ريزى تعليمات اكابر، نقش عمده‌اى را ايفا كرد. چندى نيز در كتابخانه ملى، به كار پرداخت و رياست آن را بر عهده داشت. سرانجام، در مهرماه 1335، به دانشگاه تهران، دانشكده ادبيات انتقال يافت. و در آبان ماه 1337، بازنشسته شد. وى در دوران بازنشستگى نيز همچنان به تدريس در دانشكده ادبيات و دانشكده پليس ادامه داد. | ||