۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن تیمیه' به 'ابن تیمیه ') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
قونوی در مقدمه خویش با اشاره به سخن مؤلف، آن را کتاب «مختصری» در تربیت صحیح دانسته است. در این اثر، اخلاق و صفات ستوده و ناستوده معرفی شده تا خواننده، اولی را برگزیند و از دومی پرهیز نماید. به گفته وی این اثر در موضوع خود کتاب مهمی است که خواننده از آن فواید زیادی خواهد برد<ref>ر.ک: همان</ref>. | قونوی در مقدمه خویش با اشاره به سخن مؤلف، آن را کتاب «مختصری» در تربیت صحیح دانسته است. در این اثر، اخلاق و صفات ستوده و ناستوده معرفی شده تا خواننده، اولی را برگزیند و از دومی پرهیز نماید. به گفته وی این اثر در موضوع خود کتاب مهمی است که خواننده از آن فواید زیادی خواهد برد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
البته علی رضا بن عبدالله، دیگر محقق کتاب، که تحقیق احادیث را به عهده داشته، پیش از او تصریح کرده که این اثر مملو از احادیث ضعیف، ساختگی و بی پایه ای است که نتیجه بضاعت اندک حدیثی نویسنده است. وی سپس به بخشی از کلام ابن تیمیه در این رابطه اشاره کرده است<ref>ر.ک: مقدمه اول، ص5</ref>. | البته علی رضا بن عبدالله، دیگر محقق کتاب، که تحقیق احادیث را به عهده داشته، پیش از او تصریح کرده که این اثر مملو از احادیث ضعیف، ساختگی و بی پایه ای است که نتیجه بضاعت اندک حدیثی نویسنده است. وی سپس به بخشی از کلام [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در این رابطه اشاره کرده است<ref>ر.ک: مقدمه اول، ص5</ref>. | ||
قونوی در ذیل عنوان «ما یؤخذ علی الکتاب» تصریح کرده که نویسنده آشنایی اندکی با احادیث نبوی داشته است؛ به طوری که در این کتاب دهها حدیث آمده که بسیاری از آنها صحیح نیست. او سپس عبارت کامل ابن تیمیه در کتاب «تنبیه الرجل العاقل» در رابطه با نویسنده و امثال او را ذکر کرده است<ref>ر.ک: مقدمه قونوی، ص17</ref>. | قونوی در ذیل عنوان «ما یؤخذ علی الکتاب» تصریح کرده که نویسنده آشنایی اندکی با احادیث نبوی داشته است؛ به طوری که در این کتاب دهها حدیث آمده که بسیاری از آنها صحیح نیست. او سپس عبارت کامل [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در کتاب «تنبیه الرجل العاقل» در رابطه با نویسنده و امثال او را ذکر کرده است<ref>ر.ک: مقدمه قونوی، ص17</ref>. | ||
نویسنده در ابتدای اثرش، مباحث کتاب را مشتمل بر سه قسم قواعد، آداب و اخلاق دانسته است. سپس بالاترین جهاد را جهاد با نفس و جهاد اکبر دانسته و تأکید کرده است که همان گونه که اطبای قدیم معالجه امراض را با ضد آنها دانستهاند، درباره امراض روحی نیز همین طور است؛ مثلاً ترس با شجاعت و بخل با سخاوت درمان میشود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-20</ref>. | نویسنده در ابتدای اثرش، مباحث کتاب را مشتمل بر سه قسم قواعد، آداب و اخلاق دانسته است. سپس بالاترین جهاد را جهاد با نفس و جهاد اکبر دانسته و تأکید کرده است که همان گونه که اطبای قدیم معالجه امراض را با ضد آنها دانستهاند، درباره امراض روحی نیز همین طور است؛ مثلاً ترس با شجاعت و بخل با سخاوت درمان میشود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-20</ref>. |
ویرایش