۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حقائق التأويل في متشابه التنزيل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سيد رضى' به 'سيد رضى '
جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد رضى' به 'سيد رضى ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''حقايق التأويل في متشابه التنزيل''' اثر سيد رضى (متوفى 406ق)، در موضوع تفسير آيات متشابه قرآن كريم، به زبان عربى و در قرن چهارم هجرى تأليف شده است. شرح و تحقيق اين اثر توسط علامه محمد رضا آل كاشف الغطا انجام گرفته است. | '''حقايق التأويل في متشابه التنزيل''' اثر [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] (متوفى 406ق)، در موضوع تفسير آيات متشابه قرآن كريم، به زبان عربى و در قرن چهارم هجرى تأليف شده است. شرح و تحقيق اين اثر توسط علامه محمد رضا آل كاشف الغطا انجام گرفته است. | ||
كتاب در نوع خود بى‌مانند است و حسن بيان و جمع و استقصاء اقوال علماى قرن چهارم هجرى، در پرتو عظمت علمى و شخصيتى نويسنده، آن را امتياز ويژه‌اى بخشيده است. ابن جنى، استاد مؤلف گفته است: «رضى كتابى در معانى قرآن كريم تصنيف نموده كه مانند آن وجود ندارد» (همان، ص12). | كتاب در نوع خود بى‌مانند است و حسن بيان و جمع و استقصاء اقوال علماى قرن چهارم هجرى، در پرتو عظمت علمى و شخصيتى نويسنده، آن را امتياز ويژه‌اى بخشيده است. ابن جنى، استاد مؤلف گفته است: «رضى كتابى در معانى قرآن كريم تصنيف نموده كه مانند آن وجود ندارد» (همان، ص12). | ||
از ابى‌الحسن عمري نسّابه نقل شده كه گفته است: «تفسير قرآن سيد رضى را ديده‌ام، بهترين تفاسير و از تفسير [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] بزرگ‌تر است» (مقدمه، ص95). | از ابى‌الحسن عمري نسّابه نقل شده كه گفته است: «تفسير قرآن [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] را ديده‌ام، بهترين تفاسير و از تفسير [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] بزرگ‌تر است» (مقدمه، ص95). | ||
آنچه باعث اهميت كتاب شده است، استفاده از روش‌هاى متنوع تفسيرى و شيوايى متن آن مى‌باشد. | آنچه باعث اهميت كتاب شده است، استفاده از روش‌هاى متنوع تفسيرى و شيوايى متن آن مى‌باشد. | ||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
نويسنده با عنايت به اهميت روش تفسير قرآن به قرآن و با توجه به اينكه در آن روزگار، قرآن محكم‌ترين و استوارترين سند براى اقناع مخالفان و از سوى ديگر پذيرفتنى‌ترين سند و مدرك براى همگان بود، درجاى‌جاى تفسير خويش، از آن استفاده كرده است و از آنجا كه تفسيرش، آيات متشابه را دربردارد، برابر اصل خويش، مبنى بر ارجاع آيات متشابه به آيات محكم، خود را ملزم دانسته كه در پاسخ و اقناع اشكالات مخالفان، از خود قرآن مدد جويد و با استدلال به آيات محكم، آيات متشابه را تفسير كند. | نويسنده با عنايت به اهميت روش تفسير قرآن به قرآن و با توجه به اينكه در آن روزگار، قرآن محكم‌ترين و استوارترين سند براى اقناع مخالفان و از سوى ديگر پذيرفتنى‌ترين سند و مدرك براى همگان بود، درجاى‌جاى تفسير خويش، از آن استفاده كرده است و از آنجا كه تفسيرش، آيات متشابه را دربردارد، برابر اصل خويش، مبنى بر ارجاع آيات متشابه به آيات محكم، خود را ملزم دانسته كه در پاسخ و اقناع اشكالات مخالفان، از خود قرآن مدد جويد و با استدلال به آيات محكم، آيات متشابه را تفسير كند. | ||
بنابراين مى‌توان دريافت كه جايگاه تفسير قرآن به قرآن، در روش تفسيرى سيد رضى اهميت كليدى مى‌يابد. | بنابراين مى‌توان دريافت كه جايگاه تفسير قرآن به قرآن، در روش تفسيرى [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] اهميت كليدى مى‌يابد. | ||
حال به نمونه‌اى از اين روش تفسيرى مى‌پردازيم: | حال به نمونه‌اى از اين روش تفسيرى مى‌پردازيم: | ||
| خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
1- مقدمه و متن كتاب. | 1- مقدمه و متن كتاب. | ||
2- احمد زاده، سيد مصطفى «نگاهى به حقايق التأويل سيد | 2- احمد زاده، سيد مصطفى «نگاهى به حقايق التأويل [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] »، فصلنامه پژوهش‌هاى قرآنى، پاييز و زمستان 1379، شماره 23 و 24. به آدرس اينترتى: http://www.quran-p.com/index.php/page،articleView/articleID،722. | ||