پرش به محتوا

علم‌الهدی، علی بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سيد رضى' به 'سيد رضى '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'سيد رضى' به 'سيد رضى ')
خط ۱۳۰: خط ۱۳۰:
# جواب الملاحده فى قدم العالم
# جواب الملاحده فى قدم العالم
# درر الفوائد و...
# درر الفوائد و...
# يكى از كتاب‌هاى وى، ديوان معروف او با بيست هزار بيت است. او علاوه بر مقام علمى و اجتهاد، داراى ذوق شعر و ادب بود و در زمان ايشان غير از برادرش سيد رضى، شاعرى همانندش نبود.
# يكى از كتاب‌هاى وى، ديوان معروف او با بيست هزار بيت است. او علاوه بر مقام علمى و اجتهاد، داراى ذوق شعر و ادب بود و در زمان ايشان غير از برادرش [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] ، شاعرى همانندش نبود.
# كتاب ديگر او «امالى» است كه در موضوع فقه، تفسير، حديث، شعر و فنون ادب مى‌باشد.
# كتاب ديگر او «امالى» است كه در موضوع فقه، تفسير، حديث، شعر و فنون ادب مى‌باشد.


خط ۱۳۷: خط ۱۳۷:
نكته ديگر اينكه تعداد زيادى از كتاب‌هاى او، درباره مسايل آن روز جامعه و بعضى از آن‌ها، در پاسخ به سوالات افراد در شهرهاى مختلف آن ايام بوده است؛ همانند كتاب مسائل ناصريه، مسائل طرابلسيه، مسائل موصليه و... كه نشان دهنده اين است كه آن بزرگوار با همه اشتغالات علمى و تربيت شاگردان، با مردم جامعه خود نيز ارتباط تنگاتنگ داشته و عالمى مردمى بوده است كه به مسائل و مشكلات فكرى و اعتقادى آنان اهميت مى‌داد و به آن‌ها رسيدگى مى‌كرده است.
نكته ديگر اينكه تعداد زيادى از كتاب‌هاى او، درباره مسايل آن روز جامعه و بعضى از آن‌ها، در پاسخ به سوالات افراد در شهرهاى مختلف آن ايام بوده است؛ همانند كتاب مسائل ناصريه، مسائل طرابلسيه، مسائل موصليه و... كه نشان دهنده اين است كه آن بزرگوار با همه اشتغالات علمى و تربيت شاگردان، با مردم جامعه خود نيز ارتباط تنگاتنگ داشته و عالمى مردمى بوده است كه به مسائل و مشكلات فكرى و اعتقادى آنان اهميت مى‌داد و به آن‌ها رسيدگى مى‌كرده است.


ايشان علاوه بر فعاليت‌هاى علمى و فرهنگى و مسئوليت‌هاى اجتماعى و رهبرى جامعه اسلامى، پس از وفات برادرش سيد رضى در سال 406ق، مسئوليت نقابت و امارت حج و نظارت بر ديوان مظالم، را به عهده گرفت.
ايشان علاوه بر فعاليت‌هاى علمى و فرهنگى و مسئوليت‌هاى اجتماعى و رهبرى جامعه اسلامى، پس از وفات برادرش [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  در سال 406ق، مسئوليت نقابت و امارت حج و نظارت بر ديوان مظالم، را به عهده گرفت.


از زمان خلفاى بنى اميه تا زمان معتضد عباسى، فرزندان على بن ابيطالب عليه السلام هميشه تحت تعقيب و مراقبت خلفا و ماءموران بودند. چون با حكام ستمگر مبارزه مى كردند. از اين رو آنان اغلب در شهرهاى مختلف متوارى بودند و معمولا در جنگ و گريزها به شهادت مى رسيدند. وجود امامزادگان متعدد در نقاط مختلف و دور افتاده حاكى از همين مبارزات است. هنگامى كه حكومت و خلافت در سال 279 ق. به معتضد عباسى واگذار شد موضوع احترام به علويان و تعيين سرپرست مطرح شد و در هر شهرى يكى از بزرگان سادات يا علماى علوى نقابت يعنى سرپرستى سادات آن شهر يا منطقه را به عهده گرفت.
از زمان خلفاى بنى اميه تا زمان معتضد عباسى، فرزندان على بن ابيطالب عليه السلام هميشه تحت تعقيب و مراقبت خلفا و ماءموران بودند. چون با حكام ستمگر مبارزه مى كردند. از اين رو آنان اغلب در شهرهاى مختلف متوارى بودند و معمولا در جنگ و گريزها به شهادت مى رسيدند. وجود امامزادگان متعدد در نقاط مختلف و دور افتاده حاكى از همين مبارزات است. هنگامى كه حكومت و خلافت در سال 279 ق. به معتضد عباسى واگذار شد موضوع احترام به علويان و تعيين سرپرست مطرح شد و در هر شهرى يكى از بزرگان سادات يا علماى علوى نقابت يعنى سرپرستى سادات آن شهر يا منطقه را به عهده گرفت.


نظارت بر نسب و دفاع از حقوق و حفظ شرافت علويان و قضاوت و سرپرستى اموال و دارايى يتيمان و نيز امارت حج و نظارت بر ديوان، مسئوليت‌هاى مهمى بودند كه در سال 406ق، پس از وفات سيد رضى، به [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] واگذار شد و تا آخر عمر، آن‌ها را به عهده داشت و به خوبى از انجام امور مربوط به آن‌ها برآمد.
نظارت بر نسب و دفاع از حقوق و حفظ شرافت علويان و قضاوت و سرپرستى اموال و دارايى يتيمان و نيز امارت حج و نظارت بر ديوان، مسئوليت‌هاى مهمى بودند كه در سال 406ق، پس از وفات [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] ، به [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] واگذار شد و تا آخر عمر، آن‌ها را به عهده داشت و به خوبى از انجام امور مربوط به آن‌ها برآمد.


==وفات==
==وفات==
خط ۱۴۷: خط ۱۴۷:
اين عالم فرزانه، سرانجام پس از عمرى پربار و انجام كارهايى بزرگ و ارزنده، در حدود هشتاد سالگى، در روز يكشنبه 25 ربيع الاول 436ق، در شهر بغداد، به جوار حق شتافت و به دست «ابوالحسين نجاشى» و با كمك «محمد بن حسين جعفرى» و «سلار بن عبدالعزيز» و ديگر شاگردانش، غسل داده شد و سپس فرزندش سيد محمد بر او نماز خواند و در خانه‌اش، واقع در محله كرخ، به خاك سپرده شد.
اين عالم فرزانه، سرانجام پس از عمرى پربار و انجام كارهايى بزرگ و ارزنده، در حدود هشتاد سالگى، در روز يكشنبه 25 ربيع الاول 436ق، در شهر بغداد، به جوار حق شتافت و به دست «ابوالحسين نجاشى» و با كمك «محمد بن حسين جعفرى» و «سلار بن عبدالعزيز» و ديگر شاگردانش، غسل داده شد و سپس فرزندش سيد محمد بر او نماز خواند و در خانه‌اش، واقع در محله كرخ، به خاك سپرده شد.


پس از مدتى پيكر مطهر او به كربلا منتقل شد و در جوار سيد الشهدا (ع)، در كنار قبر برادرش سيد رضى، در مقبره ابراهيم حجاب (نياى بزرگشان) دفن گرديد.
پس از مدتى پيكر مطهر او به كربلا منتقل شد و در جوار سيد الشهدا (ع)، در كنار قبر برادرش [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] ، در مقبره ابراهيم حجاب (نياى بزرگشان) دفن گرديد.


== منابع ==
== منابع ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش