۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شیرازی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سيد مهدى قزوينى' به 'سيد مهدى قزوينى '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد مهدى قزوينى' به 'سيد مهدى قزوينى ') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] مى‌گويد: در سال 1312ق، در ابتداى ورودم به نجف اشرف، مقدارى از مباحث اوامر و مبحث ضد را از كتاب «فصول»، بر او خواندم با اينكه اين مطالب را در تهران خوانده بودم، ولى دانستم كه هيچ‌كس مانند آن حكيم، از عهده آن مطالب برنمى‌آيد و حق مطلب را ادا نمى‌كند. | علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] مى‌گويد: در سال 1312ق، در ابتداى ورودم به نجف اشرف، مقدارى از مباحث اوامر و مبحث ضد را از كتاب «فصول»، بر او خواندم با اينكه اين مطالب را در تهران خوانده بودم، ولى دانستم كه هيچ‌كس مانند آن حكيم، از عهده آن مطالب برنمى‌آيد و حق مطلب را ادا نمى‌كند. | ||
يكى از اساتيد او، ميرزا عباس شيرازى دارابى(معروف به حكيم عباس) كه از اساتيد مسلم فلسفه در استان فارس و شاگرد حاج [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] بود، مى‌باشد. شيخ احمد، اين دانشمند گران‌قدر، اجازه حديث از مرحوم سيد مهدى قزوينى حلى، داشته است. | يكى از اساتيد او، ميرزا عباس شيرازى دارابى(معروف به حكيم عباس) كه از اساتيد مسلم فلسفه در استان فارس و شاگرد حاج [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] بود، مى‌باشد. شيخ احمد، اين دانشمند گران‌قدر، اجازه حديث از مرحوم [[قزوینی، مهدی|سيد مهدى قزوينى]] حلى، داشته است. | ||
از شاگردان او مى‌توان آقا سيد صدر كوه‌پايه‌اى، آقا سيد على كازرونى و آقا شيخ محمد حسين كاشف الغظاء را نام برد و مرحوم [[مرعشی، شهاب‌الدین|سيد شهاب الدين مرعشى نجفى]]، مرجع تقليد، از او اجازه روايت داشته است. | از شاگردان او مى‌توان آقا سيد صدر كوه‌پايه‌اى، آقا سيد على كازرونى و آقا شيخ محمد حسين كاشف الغظاء را نام برد و مرحوم [[مرعشی، شهاب‌الدین|سيد شهاب الدين مرعشى نجفى]]، مرجع تقليد، از او اجازه روايت داشته است. | ||