۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ':ت' به ': ت') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
#التوحيد و النبوة و الولاية: پارهاى از مباحث مطرح شده در اين رساله، چنين است: | #التوحيد و النبوة و الولاية: پارهاى از مباحث مطرح شده در اين رساله، چنين است: | ||
#:موضوع عرفان، ذات احديت و نعوت ازليه و صفات سرمديه وى است و مسائل آن، كيفيت صدور كثرت از ذات احديت و رجوعش به آن و بيان مظاهر اسماى الهيه و نعوت ربانيه و كيفيت رجوع اهل الله بهسوى او و...مىباشد. | #:موضوع عرفان، ذات احديت و نعوت ازليه و صفات سرمديه وى است و مسائل آن، كيفيت صدور كثرت از ذات احديت و رجوعش به آن و بيان مظاهر اسماى الهيه و نعوت ربانيه و كيفيت رجوع اهل الله بهسوى او و...مىباشد. | ||
#:ذات الهى، وقتى من حيث هى هى در نظر گرفته شود، حقيقة الحقايق خوانده مىشود و زمانى كه مجرد از صفات زائده اعتبار شود، واژه احديت و عماء | #:ذات الهى، وقتى من حيث هى هى در نظر گرفته شود، حقيقة الحقايق خوانده مىشود و زمانى كه مجرد از صفات زائده اعتبار شود، واژه احديت و عماء درباره آن به كار مىرود. | ||
#:بيان دلايل بر جود او و اينكه او محض حقيقت وجود است و جز او، همگى، تجليات و شئون و اطوار وى مىباشند و جواهر، مظاهر ذات او و اعراض، مظاهر صفات وى هستند. | #:بيان دلايل بر جود او و اينكه او محض حقيقت وجود است و جز او، همگى، تجليات و شئون و اطوار وى مىباشند و جواهر، مظاهر ذات او و اعراض، مظاهر صفات وى هستند. | ||
#:عقل اول، نخستين قابلى است كه با اولين تجلى حق، به وجود خارجى متحقق شده است و اين فيض از جميع مظاهر واقع در سلسلهى طوليه عبور نموده تا به آخرين مرتبهى نازلهى وجود رسيده است. | #:عقل اول، نخستين قابلى است كه با اولين تجلى حق، به وجود خارجى متحقق شده است و اين فيض از جميع مظاهر واقع در سلسلهى طوليه عبور نموده تا به آخرين مرتبهى نازلهى وجود رسيده است. | ||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
#:رسيدن به خدا براى مردمان، جز از راه پيروى كردن از انبيا و اوليا ميسر نيست، چرا كه راهنمايى عقول بهسوى او، آنگونه كه دل، آرام شود و شك و ترديد از ميان برود نيست. | #:رسيدن به خدا براى مردمان، جز از راه پيروى كردن از انبيا و اوليا ميسر نيست، چرا كه راهنمايى عقول بهسوى او، آنگونه كه دل، آرام شود و شك و ترديد از ميان برود نيست. | ||
#:ولايت، مأخوذ از ولى، به معنى قرب است و به همين جهت دوست را ولى مىگويند، چون به محب خود نزديك است و در اصطلاح، قرب حق است و آن، يا ولايت عامه است يا ولايت خاصه. ولايت عامه، براى هر كس به خدا ايمان داشته باشد و عمل صالح به جا آورد، حاصل مىشود، ولى ولايت خاصه، فناء ذاتى و صفاتى و افعالى در خداى تعالى است، پس ولى، فانى در خدا و قائم و ظاهر به اسماء و صفات الهى است. | #:ولايت، مأخوذ از ولى، به معنى قرب است و به همين جهت دوست را ولى مىگويند، چون به محب خود نزديك است و در اصطلاح، قرب حق است و آن، يا ولايت عامه است يا ولايت خاصه. ولايت عامه، براى هر كس به خدا ايمان داشته باشد و عمل صالح به جا آورد، حاصل مىشود، ولى ولايت خاصه، فناء ذاتى و صفاتى و افعالى در خداى تعالى است، پس ولى، فانى در خدا و قائم و ظاهر به اسماء و صفات الهى است. | ||
#اساس الوحدانية: اين رساله، وجيزهاى است در مبحث وحدت و كثرت بنا بر طريقه محققان و عظماى صوفيه كه در حد خود كمنظير است و در آن، | #اساس الوحدانية: اين رساله، وجيزهاى است در مبحث وحدت و كثرت بنا بر طريقه محققان و عظماى صوفيه كه در حد خود كمنظير است و در آن، دربارهى ماهيت وحدت و كثرت، اقسام وحدت، وحدت حق تعالى، حقيقت وحدات كونيه و نحوهى رجوع كثرات به وحدت حقه الهيه بحث مىشود. | ||
#نهاية البيان فى دراية الزمان: در اين رساله، از ماهيت و حقيقت زمان، وجود زمان و ازلى و ابدى بودن آن، انقسام زمان به آن و ساعت و يوم و غير اينها و بيان ايام كبار الهى و ربانى و صغار كونى بحث مىشود. | #نهاية البيان فى دراية الزمان: در اين رساله، از ماهيت و حقيقت زمان، وجود زمان و ازلى و ابدى بودن آن، انقسام زمان به آن و ساعت و يوم و غير اينها و بيان ايام كبار الهى و ربانى و صغار كونى بحث مىشود. | ||
ویرایش