۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
الحسنى بهطور كلى، به دو محدوده مهم تاريخ سياسى معاصر؛ يعنى دو كشور اسلامى ايران و عراق پرداخته و حوادث مشروطيت در ايران و برخوردهاى مسلحانه شيعيان با انگلستان در عراق را مورد دقت قرار داده و زاويههاى زندگى مراجع بزرگ شيعه را روشن كرده است. خلاصه مباحث فصول كتاب به ترتيب عبارت است از: | الحسنى بهطور كلى، به دو محدوده مهم تاريخ سياسى معاصر؛ يعنى دو كشور اسلامى ايران و عراق پرداخته و حوادث مشروطيت در ايران و برخوردهاى مسلحانه شيعيان با انگلستان در عراق را مورد دقت قرار داده و زاويههاى زندگى مراجع بزرگ شيعه را روشن كرده است. خلاصه مباحث فصول كتاب به ترتيب عبارت است از: | ||
1. شيعه در جريان مشروطيت: نويسنده در ابتداى اين جلد به بازگشت سيد محمد طباطبائى شاگرد [[میرزای شیرازی، محمد حسن بن محمود|ميرزا محمدحسن شيرازى]] از عراق در اواخر عهد ناصرالدين شاه اشاره كرده است. آيتالله طباطبايى در ضمن خطبهاى | 1. شيعه در جريان مشروطيت: نويسنده در ابتداى اين جلد به بازگشت سيد محمد طباطبائى شاگرد [[میرزای شیرازی، محمد حسن بن محمود|ميرزا محمدحسن شيرازى]] از عراق در اواخر عهد ناصرالدين شاه اشاره كرده است. آيتالله طباطبايى در ضمن خطبهاى درباره ضرورت تشكيل مجلس شوراى ملى براى اقامه عدل در شهرها سخن گفت <ref>متن كتاب، ص 16</ref>. | ||
در ادامه اين فصل، ديگر حوادث آن مقطع تاريخى تا زمان مهاجرت كبراى علما و مشروطهخواهان در سال 1324ق به قم <ref>همان، ص 18</ref> و مواضع و فتواى علماى نجف در قبال مشروطهخواهى مورد بررسى قرار گرفته است. | در ادامه اين فصل، ديگر حوادث آن مقطع تاريخى تا زمان مهاجرت كبراى علما و مشروطهخواهان در سال 1324ق به قم <ref>همان، ص 18</ref> و مواضع و فتواى علماى نجف در قبال مشروطهخواهى مورد بررسى قرار گرفته است. | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
وى در بخش ديگرى از اين فصل به اعلان جهاد علما و وجوب دفاع از سرزمينهاى اسلامى در برابر انگليس پرداخته است؛ بهعنوان مثال سيد كاظم يزدى در صحن علوى شريف بر منبر رفت و مردم را به دفاع از سرزمينهاى اسلامى فراخواند <ref>همان، ص 82</ref>. در واقع موضعگيرى علماى شيعه در خلال جنگ جهانى اول، نمونه تجربهاى ارزشمند در تاريخ اسلامى معاصر بوده است كه در آن نقش عامل اعتقادى در موضعگيرىهاى علما در حوادث سياسى روشن مىشود <ref>همان، ص 109</ref>. | وى در بخش ديگرى از اين فصل به اعلان جهاد علما و وجوب دفاع از سرزمينهاى اسلامى در برابر انگليس پرداخته است؛ بهعنوان مثال سيد كاظم يزدى در صحن علوى شريف بر منبر رفت و مردم را به دفاع از سرزمينهاى اسلامى فراخواند <ref>همان، ص 82</ref>. در واقع موضعگيرى علماى شيعه در خلال جنگ جهانى اول، نمونه تجربهاى ارزشمند در تاريخ اسلامى معاصر بوده است كه در آن نقش عامل اعتقادى در موضعگيرىهاى علما در حوادث سياسى روشن مىشود <ref>همان، ص 109</ref>. | ||
4. قيام 1918م، نجف و نگاهى نو به موضعگيرىهاى آيتالله [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمدكاظم يزدى]]: | 4. قيام 1918م، نجف و نگاهى نو به موضعگيرىهاى آيتالله [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمدكاظم يزدى]]: درباره وى به جهت موضعگيرىاش درباره انگليس، اتهامات و ترديدهاى زيادى ذكر شده است. اين تهمتها به جهت موضع سيد در قبال انقلاب نجف در سال 1918م، بوده است <ref>همان، ص 117</ref>. نويسنده با تشريح ديدگاه وى درباره انگليس و بررسى منابع موجود، تصريح مىكند كه هيچ سند موثقى در دست نيست كه از علاقه وى به انگليس حكايت كند. بيشتر اين نظرات پس از اشغال عراق توسط انگليس و توسط نويسندگان انگليسى نوشته شده است <ref>همان، ص 184</ref>. | ||
5. حركت استقلالطلبانه شيعه از صلح تا قيام 1918 - 1920م: در اين فصل از كتاب سير استفتائات شيعه در شهرهاى نجف، كربلا، كاظمين و بغداد در طرد سيطره استعمارى انگليس در عراق مورد بررسى قرار گرفته است <ref>همان، ص 226</ref>. | 5. حركت استقلالطلبانه شيعه از صلح تا قيام 1918 - 1920م: در اين فصل از كتاب سير استفتائات شيعه در شهرهاى نجف، كربلا، كاظمين و بغداد در طرد سيطره استعمارى انگليس در عراق مورد بررسى قرار گرفته است <ref>همان، ص 226</ref>. |
ویرایش