رسالتان في الحكمة المتعالية و الفكر الروحي: تفاوت میان نسخه‌ها

گروهى مى‌گويند: مراد از روح، ملائكه كروبين هستند كه عشق و محبت بر سرزمين وجودشان حاكم گشته و آنان را محو و فناى در حق سبحانه ساخته است و لذا كسى جز خداى تعالى را نمى‌شناسند، حتى به خويشتن خويش توجهى نداشته و از خود بى‌خبرند و لذا نه از خلق آسمان و زمين آگاهند و نه از آفرينش آدم و ابليس مطلع.

مؤلف در «تلويح لوحى»، تصريح مى‌كند كه معارف، ظلال صور موجودات است كه در مقابله صحيح، در مرآت نفس ايجاد مى‌شود. شيرازى با طرح اين بحث، به مسئله علم يا ادراك اشاره مى‌كند.

تنبيه سوم، در بيان حقيقت علم است. به نظر مؤلف، علم الحقائق مهيمن بر جميع علوم و محيط بر آنهاست. در مشرب اهل عرفان، علم الاسرار فوق طور عقل بوده و آن را القاى روح القدس معرفى مى‌كنند كه مخصوص به نبى و ولى است و ناگفته پيداست كه از ميان اقسام علوم، مرتبه اعلاى آن علم الاسرار و مرتبه اسفل آن علم العقل محسوب مى‌شود.