پرش به محتوا

دليل تحرير الوسيلة (الأمر بالمعروف و النهی عن المنكر): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
جز (جایگزینی متن - ':ف' به ': ف')
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره')
خط ۴۱: خط ۴۱:


== معرفى اجمالى ==
== معرفى اجمالى ==
'''دليل تحرير الوسيلة: الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر''' اثر آیت‌الله شيخ على اكبر سيفى مازندرانى، شرح و توضيح اجمالى بر مباحث و مسايل مطرح شده در باره كتاب امر به معروف و نهى از منكر از كتاب تحرير الوسيله [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] است.
'''دليل تحرير الوسيلة: الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر''' اثر آیت‌الله شيخ على اكبر سيفى مازندرانى، شرح و توضيح اجمالى بر مباحث و مسايل مطرح شده درباره كتاب امر به معروف و نهى از منكر از كتاب تحرير الوسيله [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] است.


== انگيزه تأليف ==
== انگيزه تأليف ==
خط ۶۰: خط ۶۰:
اين فريضه در لسان روايات و آيات از مهم‌ترين واجبات اسلامى است. چند روايت از كتب حديثى نقل شده و بر مبناى آيات و روايات هشدارهاى مبنى بر پى‌آمدهاى منفى ترك اين فريضه داده شده و دنيا طلبى مانع اصلى آن معرفى گرديده است. عذاب دنيوى يهود به دليل ترك اين فريضه بوده است.
اين فريضه در لسان روايات و آيات از مهم‌ترين واجبات اسلامى است. چند روايت از كتب حديثى نقل شده و بر مبناى آيات و روايات هشدارهاى مبنى بر پى‌آمدهاى منفى ترك اين فريضه داده شده و دنيا طلبى مانع اصلى آن معرفى گرديده است. عذاب دنيوى يهود به دليل ترك اين فريضه بوده است.


نويسنده، معتقد است مهم‌ترين هدف قيام حسينى قيام براى انجام اين فريضه و اصلاح امت اسلامى بوده است. وى سپس به تشريح مسايل متن تحرير در باره تقسيم و تعريف امر به معروف پرداخته و به اين نتيجه رسيده كه مرجع تشخيص مفهوم معروف در خطابات شرعى، عرف است چون آنچه متعلق امر و نهى شارع قرار مى‌گيرد همان چيزى است كه در عرف واقعيت دارد و قابل تشخيص است سپس از مفاهيمى كه توسط شارع مقيد و مشروط شده و رابطه موضوع عرفى با موضوع شرعى و تطبيق آن بر بحث امر به معروف و نهى از منكر تبيين شده و به تفصيل با مبحث حسن و قبح عقلى مرتبط شده و در تعريف منكر هم اين بررسى صورت گرفته كه تتبع استعمالات قرآنى لفظ منكر مشخص مى‌كند كه اين مفهوم به هر فعل قبيح و زشتى قابل اطلاق است.
نويسنده، معتقد است مهم‌ترين هدف قيام حسينى قيام براى انجام اين فريضه و اصلاح امت اسلامى بوده است. وى سپس به تشريح مسايل متن تحرير درباره تقسيم و تعريف امر به معروف پرداخته و به اين نتيجه رسيده كه مرجع تشخيص مفهوم معروف در خطابات شرعى، عرف است چون آنچه متعلق امر و نهى شارع قرار مى‌گيرد همان چيزى است كه در عرف واقعيت دارد و قابل تشخيص است سپس از مفاهيمى كه توسط شارع مقيد و مشروط شده و رابطه موضوع عرفى با موضوع شرعى و تطبيق آن بر بحث امر به معروف و نهى از منكر تبيين شده و به تفصيل با مبحث حسن و قبح عقلى مرتبط شده و در تعريف منكر هم اين بررسى صورت گرفته كه تتبع استعمالات قرآنى لفظ منكر مشخص مى‌كند كه اين مفهوم به هر فعل قبيح و زشتى قابل اطلاق است.


در تقسيم بندى امر به معروف به واجب و مندوب سه قول شناسايى شده كه در ميان فقها در رابطه با پذيرش و رد تقسيم يا تفصيل ميان اقسام آن وجود دارد.
در تقسيم بندى امر به معروف به واجب و مندوب سه قول شناسايى شده كه در ميان فقها در رابطه با پذيرش و رد تقسيم يا تفصيل ميان اقسام آن وجود دارد.
خط ۷۰: خط ۷۰:
در اين زمينه آراى صاحب كشاف و ابن هشام در مغنى اللبيب به عنوان شاهد آورده شده است.
در اين زمينه آراى صاحب كشاف و ابن هشام در مغنى اللبيب به عنوان شاهد آورده شده است.


به روايت معتبر مسعده بن صدقه در ال[[الکافی|كافى]] [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] هم استدلال شده و در باره سند آن هم بحث شده است. دليل نهايى وجوب كفايى اين فريضه، سيره مستمر متشرعه است كه مورد استدلال [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] قرار گرفته و از آن دفاع كرده است.
به روايت معتبر مسعده بن صدقه در ال[[الکافی|كافى]] [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] هم استدلال شده و درباره سند آن هم بحث شده است. دليل نهايى وجوب كفايى اين فريضه، سيره مستمر متشرعه است كه مورد استدلال [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] قرار گرفته و از آن دفاع كرده است.


مبحث بعدى به دلايل، مبانى و اقوال مربوط به وجوب عينى امر به معروف و نهى از منكر اختصاص دارد. فقهاى متعددى به اين نظريه قائلند از جمله [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] به آيه و لتكن منكم امه يأمرون بالمعروف... استناد كرده اما نويسنده اين استدلال را رد كرده است. فروعات زيادى راجع به شرايط و مسايل امر به معروف مانند شرط احتمال تأثير، شرط استمرار بر معصيت، شرط عدم مفسده در انكار و شرط تنجز معروف و منكر و پشتوانه فقهى هر كدام از اين شرطها ارائه شده است.
مبحث بعدى به دلايل، مبانى و اقوال مربوط به وجوب عينى امر به معروف و نهى از منكر اختصاص دارد. فقهاى متعددى به اين نظريه قائلند از جمله [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] به آيه و لتكن منكم امه يأمرون بالمعروف... استناد كرده اما نويسنده اين استدلال را رد كرده است. فروعات زيادى راجع به شرايط و مسايل امر به معروف مانند شرط احتمال تأثير، شرط استمرار بر معصيت، شرط عدم مفسده در انكار و شرط تنجز معروف و منكر و پشتوانه فقهى هر كدام از اين شرطها ارائه شده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش