۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد') |
جز (جایگزینی متن - 'مجلسى اول' به 'مجلسى اول ') |
||
خط ۱۲۹: | خط ۱۲۹: | ||
صيغه متكلم مع الغير بودن نعبدو نستعين از نكاتى است كه مفسران و بزرگان از علما، در مورد آن به اظهارنظرهاى باارزشى دست زدهاند؛ مؤلف، نيز در اينجا به اين احتمال اشاره مىكند كه نمازگزار با اين تعبير خود را در رديف ساير عبادت كنندگان قرار مىدهد؛ چرا كه امر خداوند در آيه 43 سوره بقره اين است كه: '''«و اركعوا مع الراكعين»'''. | صيغه متكلم مع الغير بودن نعبدو نستعين از نكاتى است كه مفسران و بزرگان از علما، در مورد آن به اظهارنظرهاى باارزشى دست زدهاند؛ مؤلف، نيز در اينجا به اين احتمال اشاره مىكند كه نمازگزار با اين تعبير خود را در رديف ساير عبادت كنندگان قرار مىدهد؛ چرا كه امر خداوند در آيه 43 سوره بقره اين است كه: '''«و اركعوا مع الراكعين»'''. | ||
اما آنچه از مجلسى اول در اينجا نقل شده جالبتر است و آن اينكه قلب و ساير اعضا و جوارح مؤمن به امام خود كه همان عقل قاهر است، اقتدا نمودهاند، زيرا مؤمن به تنهايى جماعت است. | اما آنچه از [[مجلسی، محمدتقی|مجلسى اول]] در اينجا نقل شده جالبتر است و آن اينكه قلب و ساير اعضا و جوارح مؤمن به امام خود كه همان عقل قاهر است، اقتدا نمودهاند، زيرا مؤمن به تنهايى جماعت است. | ||
سر قيام | سر قيام |
ویرایش