۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حزین لاهیجی، محمدعلی بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '،خ' به '، خ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
محمد على بن ابيطالب حزين لاهيجى فرزند ابوطالب زاهد گيلانى فرزانه اى دانشمند مورخى ژرفكاو منجم متكلم و فيلسوف و شاعر و نويسنده چيره دست و نيز انديشمند سياستمدار شيعى عصر صفويه و افشاريه بود.پدر دانشمندش شيخ ابوطالب نيز از عالمان دين بود. | '''محمد على بن ابيطالب حزين لاهيجى''' فرزند ابوطالب زاهد گيلانى فرزانه اى دانشمند مورخى ژرفكاو منجم متكلم و فيلسوف و شاعر و نويسنده چيره دست و نيز انديشمند سياستمدار شيعى عصر صفويه و افشاريه بود.پدر دانشمندش شيخ ابوطالب نيز از عالمان دين بود. | ||
حزين به سال 1103 ق در اصفهان متولد شد و در سال 1181 ق رخت از جهان بربست.حزين از نخستين علمايى است كه به زندگينامه نويسى خود دست زد و زواياى مختلف حيات پرماجراى خويش را براى ديگران به تصوير مى كشد. سرگذشت حزين آكنده از حوادث تلخ و شيرين و عبرت انگيز است.حزين پس از درگذشت پدر زادگاه خود اصفهان را به قصد شيراز ترك كرد و پس از چندى ديگر بار به اصفهان باز گشت و در سال 1134 ق نيز چند نوبت از اصفهان خارج شده و بار ديگر بدان جا بازگشت.در سال 1135 ق محاصره افغانها را شكسته و با لباس مبدل در چهره روستاييان و در حال بيمارى اصفهان را ترك مى گويد.ابتدا به خوانسار سپس به خرم آباد كوچ مى كند و در محل امنى پناه مى گيرد.مدتها در شهرهاى مختلف ايران آواره بود و چون با شاه طهماسب دوم صفوى ارتباط داشته از خشم نادر در امان نبوده است لذا به سال 1145 ق با كشتى از طريق بندرعباس به جده هجرت كرده و به زيارت خانه خدا توفيق مى يابد.پس از اتمام حج به بحرين سفر مى كند و از آنجا بار ديگر به بندر عباس باز مى گردد. وى سپس به شهرهاى نجف كربلا و بغداد و سند و ملتان و لاهور و دهلى و بنارس هندوستان سفر مى كند و در همانجا بدرود حيات مى گويد. | حزين به سال 1103 ق در اصفهان متولد شد و در سال 1181 ق رخت از جهان بربست.حزين از نخستين علمايى است كه به زندگينامه نويسى خود دست زد و زواياى مختلف حيات پرماجراى خويش را براى ديگران به تصوير مى كشد. سرگذشت حزين آكنده از حوادث تلخ و شيرين و عبرت انگيز است.حزين پس از درگذشت پدر زادگاه خود اصفهان را به قصد شيراز ترك كرد و پس از چندى ديگر بار به اصفهان باز گشت و در سال 1134 ق نيز چند نوبت از اصفهان خارج شده و بار ديگر بدان جا بازگشت.در سال 1135 ق محاصره افغانها را شكسته و با لباس مبدل در چهره روستاييان و در حال بيمارى اصفهان را ترك مى گويد.ابتدا به خوانسار سپس به خرم آباد كوچ مى كند و در محل امنى پناه مى گيرد.مدتها در شهرهاى مختلف ايران آواره بود و چون با شاه طهماسب دوم صفوى ارتباط داشته از خشم نادر در امان نبوده است لذا به سال 1145 ق با كشتى از طريق بندرعباس به جده هجرت كرده و به زيارت خانه خدا توفيق مى يابد.پس از اتمام حج به بحرين سفر مى كند و از آنجا بار ديگر به بندر عباس باز مى گردد. وى سپس به شهرهاى نجف كربلا و بغداد و سند و ملتان و لاهور و دهلى و بنارس هندوستان سفر مى كند و در همانجا بدرود حيات مى گويد. | ||