۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR20130J1.jpg|بندانگشتی|پندهاي [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] | [[پرونده:NUR20130J1.jpg|بندانگشتی|پندهاي [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به ره جويان صادق]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | | |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type='bookName'|پندهاي [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] | ! نام کتاب!! data-type='bookName'|پندهاي [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به ره جويان صادق | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
«پندهاى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] | «پندهاى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به ره‌جويان صادق» اثر فارسى [[مصباح یزدی، محمد تقی|آيت‌الله محمد تقى مصباح يزدى]]، با تحقيق و نگارش محمد مهدى نادرى قمى، شرح و توضيح مبسوط حديثى گران‌بهايى از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، خطاب به عبدالله بن جندب است كه در آن، به بسيارى از مباحث و موضوعات اخلاقى اشاره شده است. | ||
كتاب، كه بخشى از مباحث مطرح شده در درس‌هاى اخلاق در جمع طلاب حوزه علميه قم طى سال‌هاى 1376 تا 1378ش ايراد شده است. | كتاب، كه بخشى از مباحث مطرح شده در درس‌هاى اخلاق در جمع طلاب حوزه علميه قم طى سال‌هاى 1376 تا 1378ش ايراد شده است. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
كتاب، جز مجموعه مشكات بوده كه بازتوليد نگاشته‌ها و آثارى است كه در گذشته، در قالب‌هاى متفاوتى منتشر شده‌اند. | كتاب، جز مجموعه مشكات بوده كه بازتوليد نگاشته‌ها و آثارى است كه در گذشته، در قالب‌هاى متفاوتى منتشر شده‌اند. | ||
هر يك از مطالب اين كتاب، گنجى گران‌قدر و توشه‌اى تمام ناشدنى است و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] | هر يك از مطالب اين كتاب، گنجى گران‌قدر و توشه‌اى تمام ناشدنى است و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در اين حديث، مطالبى بسيار مفيد و ارزنده را بيان فرموده‌اند كه قطعاً براى كسانى كه در مسير خودسازى و سير و سلوك و تقرب الى الله گام برمى‌دارند، مى‌تواند بسيار راه‌گشا باشد. | ||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
در درس اول، ضمن اشاره به اينكه تقرب به خداوند، گرايش فطرى انسان بوده و پيروى از اهل بيت(ع) راه رسيدن به عرفان حقيقى است، بزرگ‌ترين خطر تهديد كننده سالك و ويژگى‌هاى دوستان اهل بيت(ع) كه عبارت است از عظمت آخرت در آنان، پر نور بودن دل آن‌ها، اجتناب از دنياگرايى و انس با خدا، بيان شده است. | در درس اول، ضمن اشاره به اينكه تقرب به خداوند، گرايش فطرى انسان بوده و پيروى از اهل بيت(ع) راه رسيدن به عرفان حقيقى است، بزرگ‌ترين خطر تهديد كننده سالك و ويژگى‌هاى دوستان اهل بيت(ع) كه عبارت است از عظمت آخرت در آنان، پر نور بودن دل آن‌ها، اجتناب از دنياگرايى و انس با خدا، بيان شده است. | ||
در اين روايت، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] | در اين روايت، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] ابتدا هشدار مى‌دهند كسانى كه در مسير صحيحى قرار مى‌گيرند و مى‌خواهند راه درست خداشناسى را طى كنند، بايد توجه داشته باشند كه خطرات بسيارى در پيش رويشان وجود دارد. به نظر نويسنده طرح اين نكته از سوى امام در ابتداى اين روايت، براى توجه دادن به اين نكته است كه گرچه خداوند ايمان به خود را در دل ما قرار داده و در ميان مذاهب نيز مذهب اهل بيت(ع) را انتخاب كرده و ظاهراً راه خود را يافته‌ايم، اما از يك نكته نبايد غفلت كنيم و آن اينكه راحت طلبى و تنبلى، هميشه در انسان وجود دارد و همين موجب مى‌شود كه انسان وقتى به جايى مى‌رسد، تصور كند ديگر مشكلى نداشته و كار تمام است، در حالى كه اگر خوب بينديشد، مى‌بينيد كه تازه اول مشكل است؛ هر قدر انسان در نردبان تكامل بالاتر مى‌رود، سقوطش خطرناك‌تر مى‌شود. | ||
در درس دوم و سوم، به لزوم محاسبه نفس اشاره شده است. امام(ع) در اين روايت به اين نكته اشاره فرموده‌اند كه هر كس افتخار انتساب به مكتب ما را دارد و از معرفت اسلام بهره‌مند مى‌باشد، وظيفه دارد در هر شبانه روز نسبت به اعمال خود محاسبه‌اى داشته باشد. به عبارت ديگر، هر كس بايد از خودش حساب بكشد؛ اگر ديد كارهاى خوبى انجام داده، از خدا بخواهد كه توفيق زيادتى آن كارها را به او مرحمت كند و اگر ديد لغزشى از وى سر زده، استغفار كند تا در قيامت مبتلا به خزى و رسوايى نشود. | در درس دوم و سوم، به لزوم محاسبه نفس اشاره شده است. امام(ع) در اين روايت به اين نكته اشاره فرموده‌اند كه هر كس افتخار انتساب به مكتب ما را دارد و از معرفت اسلام بهره‌مند مى‌باشد، وظيفه دارد در هر شبانه روز نسبت به اعمال خود محاسبه‌اى داشته باشد. به عبارت ديگر، هر كس بايد از خودش حساب بكشد؛ اگر ديد كارهاى خوبى انجام داده، از خدا بخواهد كه توفيق زيادتى آن كارها را به او مرحمت كند و اگر ديد لغزشى از وى سر زده، استغفار كند تا در قيامت مبتلا به خزى و رسوايى نشود. | ||