۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
ديوان عراقى حدود پنج هزار بيت از قصيده و غزل و تركيب و ترجيع و ترانه و قطعه و مثنوى دارد كه به اهتمام مرحوم نفيسى در سال 1335ش به طبع رسيده است. عشّاق نامهى عراقى تركيبى است، از مثنوى و غزل و مجموعاً شامل 1063 بيت است و به «ده نامه» نيز معروف است كه به نام شمسالدين محمد صاحب ديوان جوينى بين سالهاى 680-683ق و بر وزن حديقهى سنائى سروده و به او تقديم نموده است. اين منظومه شامل ده فصل و هر فصل مشتمل بر مثنوى و غزل دربارهى مبحثى از عرفان است و بعدها منشاء ايجاد منظومههايى بنام «ده نامه» گرديد. اثر معروف ديگرى كه در كتاب آمده است، «لمعات» است كه به ظن غالب در قونيه بعد از حضور در مجلس [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] | ديوان عراقى حدود پنج هزار بيت از قصيده و غزل و تركيب و ترجيع و ترانه و قطعه و مثنوى دارد كه به اهتمام مرحوم نفيسى در سال 1335ش به طبع رسيده است. عشّاق نامهى عراقى تركيبى است، از مثنوى و غزل و مجموعاً شامل 1063 بيت است و به «ده نامه» نيز معروف است كه به نام شمسالدين محمد صاحب ديوان جوينى بين سالهاى 680-683ق و بر وزن حديقهى سنائى سروده و به او تقديم نموده است. اين منظومه شامل ده فصل و هر فصل مشتمل بر مثنوى و غزل دربارهى مبحثى از عرفان است و بعدها منشاء ايجاد منظومههايى بنام «ده نامه» گرديد. اثر معروف ديگرى كه در كتاب آمده است، «لمعات» است كه به ظن غالب در قونيه بعد از حضور در مجلس [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] نگارش يافته؛ ولى شيوهى نگارش آن بيشتر از «سوانح العشاق» احمد غزالى متأثر است. كتاب در بيان مراتب عشق است و مشتمل بر يك مقدمه و بيست و هشت لمعه است. | ||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
خط ۱۹۴: | خط ۱۹۴: | ||
رسالهى لمعات: | رسالهى لمعات: | ||
لمعات كتابى است در بيان مراتب عشق. عراقى اين كتاب را در قونيه و در محضر [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] | لمعات كتابى است در بيان مراتب عشق. عراقى اين كتاب را در قونيه و در محضر [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] به رشتهى تحرير درآورده است؛ ولى طرح انديشهى نگارش آن مشخصاً از مدّتها قبل در ذهن خلاّق عراقى جاى داشته است. كتاب بيشتر از سوانح العشاق احمد غزالى متأثر است. اينك به محتواى كتاب اشاره مىكنيم: | ||
لمعهى اوّل: اشتقاق عاشق و معشوق از عشق است. عشق از روى معشوقى آينهى عاشقى آمد تا در وى مطالعه جمال خود كند و از روى عاشقى آينهى معشوق آمد تا در او اسماء و صفات خود بيند. | لمعهى اوّل: اشتقاق عاشق و معشوق از عشق است. عشق از روى معشوقى آينهى عاشقى آمد تا در وى مطالعه جمال خود كند و از روى عاشقى آينهى معشوق آمد تا در او اسماء و صفات خود بيند. |
ویرایش