راغب اصفهانی، حسین بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

با بزرگان علمى و ادبى مانند ابوالقاسم ابن ابى العلاء رفت و آمد نموده،در مجالس آنان شركت مى‌جسته است، حضور وى در اين جمعها،دلالت بر عدم عزلت گزينيش دارد، اما عدم شهرتش بخاطر اين است كه از حكما محسوب مى‌شده و اهل سنت،نظر مساعدى نسبت به آنها ندارند.گويا خود نيز گمنامى را دوست مى‌داشته و در موارد زيادى از تأليفاتش به عدم مدح خود و پرهيز از پرداختن به اينگونه مسائل، اشاراتى دارد.

در عقيدۀ وى اختلاف است،ظاهر آن است كه از اهل سنت و جماعت و غير معتزلى بوده، هر چند برخى هم او را معتزلى يا شيعى گفته‌اند، با اينهمه از اهل بيت «عليهم السلام» مطلب نقل مى‌كند و اهل محبت ايشان است.[[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] در «تأسيس التقديس»او را از ائمۀ اهل سنت ناميده و قرين غزالى نموده است.در مذهب فقهى‌اش مجتهد بوده،نه مقلّد، و قول به شافعى بودن وى درست نيست،زيرا ردى بر برخى آراء آنها دارد.