۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'م«' به 'م «') |
جز (جایگزینی متن - '،ن' به '، ن') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
منابعى كه شيخ در نگارش اين تفسير و روش فراگير خود از آنها بهره جسته، عمدتا منابع كلامى است و اقوال و احاديث معصومان عليهم السلام نيز به عنوان يكى از مهمترين منابع تفسيرى و فقهى تبيان به شمار مىرود. | منابعى كه شيخ در نگارش اين تفسير و روش فراگير خود از آنها بهره جسته، عمدتا منابع كلامى است و اقوال و احاديث معصومان عليهم السلام نيز به عنوان يكى از مهمترين منابع تفسيرى و فقهى تبيان به شمار مىرود. | ||
در بخش بعدى، روش شيخ در طرح مباحث تفسيرى كه روشى است فراگير مطرح و مورد بررسى قرار مىگيرد.اهميت تفسيرنگارى نزد [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و بررسى شيوههاى تفسيرى و ديدگاه شيخ دربارۀ | در بخش بعدى، روش شيخ در طرح مباحث تفسيرى كه روشى است فراگير مطرح و مورد بررسى قرار مىگيرد.اهميت تفسيرنگارى نزد [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و بررسى شيوههاى تفسيرى و ديدگاه شيخ دربارۀ آنها، نگرشى به برخى مذاهب تفسيرى و اشكال آنها نظير روش عرفا، روش فلاسفه، روش متكلمان و ديدگاه علمى در تفسير قرآن، بررسى جايگاه نقل در تفسير شريف تبيان و روش شيخ در طرح آيات الاحكام و زمينههاى بهرهگيرى از روايات معصومين(ع)در تبيان و ملاك پذيرش روايات تفسيرى از ديدگاه شيخ،ديدگاه شيخ دربارۀ تفسير قرآن به سنت صحابه و تابعين و ويژگىهاى تفاسير متأخرين از نظرگاه شيخ از جمله مباحثى است كه در اين بخش مطرح مىشود. | ||
در آخرين بخش كتاب،جايگاه مباحث كلامى در تبيان مورد بحث و بررسى قرار مىگيرد و ديدگاه شيخ دربارۀ محكمات و متشابهات بيان و مذاهب كلامى دربارۀ آيات متشابهات تبيين مىگردد.در ادامه نمونههايى از تفسير آيات متشابه در تبيان ارائه مىشود.ترسيم سيماى كلامى تبيان كه در ردّ اقوال اشاعره و يا جرح و تعديل آراء معتزله و نيز اثبات و تأييد نظريات اماميه،در جاىجاى تبيان مشهود است نيز در اين بخش صورت مىپذيرد.نويسنده در اين بخش به بيان شيوۀ طرح مباحث كلامى در تبيان پرداخته و شاخصهاى تفسير كلامى در تبيان را بيان مىكند.در نهايت هم به عنوان بحث تكميلى، آراء كلامى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در تبيان مورد بررسى قرار مىگيرد. | در آخرين بخش كتاب،جايگاه مباحث كلامى در تبيان مورد بحث و بررسى قرار مىگيرد و ديدگاه شيخ دربارۀ محكمات و متشابهات بيان و مذاهب كلامى دربارۀ آيات متشابهات تبيين مىگردد.در ادامه نمونههايى از تفسير آيات متشابه در تبيان ارائه مىشود.ترسيم سيماى كلامى تبيان كه در ردّ اقوال اشاعره و يا جرح و تعديل آراء معتزله و نيز اثبات و تأييد نظريات اماميه،در جاىجاى تبيان مشهود است نيز در اين بخش صورت مىپذيرد.نويسنده در اين بخش به بيان شيوۀ طرح مباحث كلامى در تبيان پرداخته و شاخصهاى تفسير كلامى در تبيان را بيان مىكند.در نهايت هم به عنوان بحث تكميلى، آراء كلامى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در تبيان مورد بررسى قرار مىگيرد. | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
كتاب مشتمل بر يك پيشگفتار از نويسنده و مقدمهاى از ايشان در معرفى شخصيت [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]،چشمانداز سياسى-مذهبى قرن چهارم و پنجم هجرى و چهار بخش ذيل مىباشد: | كتاب مشتمل بر يك پيشگفتار از نويسنده و مقدمهاى از ايشان در معرفى شخصيت [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]،چشمانداز سياسى-مذهبى قرن چهارم و پنجم هجرى و چهار بخش ذيل مىباشد: | ||
بخش اول كتاب به شناسايى تبيان و منابع تفسير اشاره دارد و در دو فصل جداگانه به اين دو موضوع پرداخته است.بخش دوم روش مفسر در طرح علوم قرآنى نام دارد كه فصل اول آن روش مفسر در طرح مباحث تفسيرى،فصل دوم شيوههاى تفسيرى و ديدگاه شيخ و فصل سوم مذاهب تفسيرى است.بخش سوم كتاب به جايگاه نقل در تبيان اختصاص يافته و در فصل اول به «تفسير قرآن به سنت»،فصل دوم «صحابه و تابعان» و فصل سوم به «[[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و متأخران»اشاراتى دارد.و در نهايت بخش چهارم «جايگاه مباحث كلامى در تبيان» نام دارد و عناوين سه فصل آن عبارتند از:متكلمين و متشابهات قرآن، سيماى كلامى تبيان و آراء كلامى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در تبيان(بحث تكميلى).در آخر كتاب نيز فهرستهاى مختلفى ارائه گرديده است: فهرست منابع، و فهارس اعلام(آيات، احاديث، اعلام، كتب، اماكن و اشعار).در پايان هر فصل هم پاورقىهاى مرتبط با مطالب فصل آمده است.فهرست مطالب كتاب نيز در ابتداى كتاب درج شده است.در آغاز كتاب تقريظى از استاد دكتر [[حجتی، محمدباقر|سيد محمد باقر حجتى]] به چشم مىخورد كه اين كتاب را از ميان دهها رساله كارشناسى ارشد كمنظير و داراى مزاياى فراوانى از جمله | بخش اول كتاب به شناسايى تبيان و منابع تفسير اشاره دارد و در دو فصل جداگانه به اين دو موضوع پرداخته است.بخش دوم روش مفسر در طرح علوم قرآنى نام دارد كه فصل اول آن روش مفسر در طرح مباحث تفسيرى،فصل دوم شيوههاى تفسيرى و ديدگاه شيخ و فصل سوم مذاهب تفسيرى است.بخش سوم كتاب به جايگاه نقل در تبيان اختصاص يافته و در فصل اول به «تفسير قرآن به سنت»،فصل دوم «صحابه و تابعان» و فصل سوم به «[[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و متأخران»اشاراتى دارد.و در نهايت بخش چهارم «جايگاه مباحث كلامى در تبيان» نام دارد و عناوين سه فصل آن عبارتند از:متكلمين و متشابهات قرآن، سيماى كلامى تبيان و آراء كلامى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در تبيان(بحث تكميلى).در آخر كتاب نيز فهرستهاى مختلفى ارائه گرديده است: فهرست منابع، و فهارس اعلام(آيات، احاديث، اعلام، كتب، اماكن و اشعار).در پايان هر فصل هم پاورقىهاى مرتبط با مطالب فصل آمده است.فهرست مطالب كتاب نيز در ابتداى كتاب درج شده است.در آغاز كتاب تقريظى از استاد دكتر [[حجتی، محمدباقر|سيد محمد باقر حجتى]] به چشم مىخورد كه اين كتاب را از ميان دهها رساله كارشناسى ارشد كمنظير و داراى مزاياى فراوانى از جمله شيوايى، نظم منطقى و مستند بودن جزءبهجزء آن به مآخذ معتبر،دانستهاند. | ||
==نسخهشناسى== | ==نسخهشناسى== |
ویرایش