۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
التفسير المنير في العقيدة و الشريعة و المنهج (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۲۵
، ۲۷ مارس ۲۰۱۷جایگزینی متن - '،ن' به '، ن'
جز (جایگزینی متن - ':ت' به ': ت') |
جز (جایگزینی متن - '،ن' به '، ن') |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
زحيلى در آغاز تفسير تمامى سورهها، مضامين سوره را به كوتاهى بيان كرده است و پيش از آن زير نام سوره مطالبى مانند مكى و مدنىبودن را متذكر شده است. سپس فضيلت سوره و روايات وارده در عظمت شأن و قرائت سوره را ياد آور شده و سازگارى سوره مورد بحث را با سوره قبل از آن مورد بررسى قرار داده است. | زحيلى در آغاز تفسير تمامى سورهها، مضامين سوره را به كوتاهى بيان كرده است و پيش از آن زير نام سوره مطالبى مانند مكى و مدنىبودن را متذكر شده است. سپس فضيلت سوره و روايات وارده در عظمت شأن و قرائت سوره را ياد آور شده و سازگارى سوره مورد بحث را با سوره قبل از آن مورد بررسى قرار داده است. | ||
وى هر سورهاى را همچون ديگر مفسران، به چند بخش تقسيم كرده و براى هر بخش از آيات، موارد گوناگونى را بيان كرده كه تمامى آن موارد در راستاى تفسير و كشف و پردهبردارى از آيات قرآن است؛ اين شيوه در سرتاسر تفسير و در تمامى بخشهاى گوناگون آيات پياده شده است؛ بدينترتيب: اعراب، بلاغت، مفردات | وى هر سورهاى را همچون ديگر مفسران، به چند بخش تقسيم كرده و براى هر بخش از آيات، موارد گوناگونى را بيان كرده كه تمامى آن موارد در راستاى تفسير و كشف و پردهبردارى از آيات قرآن است؛ اين شيوه در سرتاسر تفسير و در تمامى بخشهاى گوناگون آيات پياده شده است؛ بدينترتيب: اعراب، بلاغت، مفردات لغوى، نامگذارى، سبب نزول، تناسب آيات و تفسير و بيان، احكام آيات و فقه كاربردى و.... | ||
همچنين به تناسب بخشهاى گوناگون آيات يك سوره، برخى از موارد فوق همچون سبب نزول ذكر شده و مباحث ديگرى با عناوين جديد چون مسائل فقهى و پرتوى از تاريخ آورده شده است. | همچنين به تناسب بخشهاى گوناگون آيات يك سوره، برخى از موارد فوق همچون سبب نزول ذكر شده و مباحث ديگرى با عناوين جديد چون مسائل فقهى و پرتوى از تاريخ آورده شده است. | ||
| خط ۱۵۶: | خط ۱۵۶: | ||
الف) ياد نكردن منابع و مآخذ در پانوشتها: روشن است كه در تدوين اين تفسير از منابع و مآخذى استفاده شده كه در مقدمه تفسير بدانها اشاره گرديده است و ما در فصلى جداگانه در همين مقاله به آن اشاره كرديم، ولى كموبيش در تدوين تمامى كتابها مرسوم است كه در استفاده از هر منبع و مآخذى در جاىجاى | الف) ياد نكردن منابع و مآخذ در پانوشتها: روشن است كه در تدوين اين تفسير از منابع و مآخذى استفاده شده كه در مقدمه تفسير بدانها اشاره گرديده است و ما در فصلى جداگانه در همين مقاله به آن اشاره كرديم، ولى كموبيش در تدوين تمامى كتابها مرسوم است كه در استفاده از هر منبع و مآخذى در جاىجاى كتاب، نام آن منبع با ويژگىهايى كه دارد، آورده مىشود. در حالىكه اين شيوه در تفسير المنير مورد غفلت واقع شده است؛ لذا پانوشتهاى تفسير بسيار اندك به نظر مىرسد. برخى از موارد در جلد 1 از اين قرارند: صفحههاى 128-204-205 و...و صفحههاى 6،13،14،20،...جزء دوم. | ||
ب)عدم استفاده از روايات و معارف اهل البيت(ع). | ب)عدم استفاده از روايات و معارف اهل البيت(ع). | ||