۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '،ن' به '، ن'
جز (جایگزینی متن - '،ح' به '، ح') |
جز (جایگزینی متن - '،ن' به '، ن') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
ابن تيميه هيچگاه از نوشتن و تصنيف فارغ نبود، حتى هنگامى كه به زندان افتاد به نوشتن اشتغال داشت.برخى مصنفات او را تا 300 جلد شماره كرده‌اند.از نوشته‌هاى او در باب عقايد مى‌توان به:الايمان، الاستقامة، التوسل و الوسيلة، الرسالة التدرية، العقيدة الواسطية، بيان الهدى من الضلال، بيان الفرقة | ابن تيميه هيچگاه از نوشتن و تصنيف فارغ نبود، حتى هنگامى كه به زندان افتاد به نوشتن اشتغال داشت.برخى مصنفات او را تا 300 جلد شماره كرده‌اند.از نوشته‌هاى او در باب عقايد مى‌توان به:الايمان، الاستقامة، التوسل و الوسيلة، الرسالة التدرية، العقيدة الواسطية، بيان الهدى من الضلال، بيان الفرقة الناحية، نقض المنطق، الرّدّ على المنطقيين، الواسطه بين الحق و الخلق، الرد على الأخنائي و غيره اشاره كرد. | ||
==عقائد== | ==عقائد== | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
3-لا تشدّ الرحال إلاّ الى ثلاثة مساجد:مسجدى هذا و المسجد الحرام و المسجد الأقصى. | 3-لا تشدّ الرحال إلاّ الى ثلاثة مساجد:مسجدى هذا و المسجد الحرام و المسجد الأقصى. | ||
ابن تيميه از اين حديث نتيجه گرفت كه اگر كسى نذر كند به زيارت قبر حضرت ابراهيم(ع)يا پيامبر (ص) | ابن تيميه از اين حديث نتيجه گرفت كه اگر كسى نذر كند به زيارت قبر حضرت ابراهيم(ع)يا پيامبر (ص)برود، نذر او به اتفاق پيشوايان مذاهب اربعه باطل است،زيرا سفر او به اين مراكز به قصد زيارت حرام است. | ||
اما اين حديث هيچ گونه پيوندى با مدعاى ابن تيميه ندارد و به گفتۀ غزالى در «احياء العلوم» با اين حديث هرگز نمى‌توان تحريم سفر به سوى ساير مساجد را اثبات كرد،زيرا لسان حديث، | اما اين حديث هيچ گونه پيوندى با مدعاى ابن تيميه ندارد و به گفتۀ غزالى در «احياء العلوم» با اين حديث هرگز نمى‌توان تحريم سفر به سوى ساير مساجد را اثبات كرد،زيرا لسان حديث، | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
لسان ارشاد و راهنمايى به اين نكته است كه چون تمام مساجد،غير از اين سه مسجد، از نظر فضيلت يكسان هستند،صحيح نيست مسلمانى رنج سفر را بر خود هموار كند و به زيارت ساير مساجد و يا اقامۀ نماز در آنها بپردازد. | لسان ارشاد و راهنمايى به اين نكته است كه چون تمام مساجد،غير از اين سه مسجد، از نظر فضيلت يكسان هستند،صحيح نيست مسلمانى رنج سفر را بر خود هموار كند و به زيارت ساير مساجد و يا اقامۀ نماز در آنها بپردازد. | ||
اما دربارۀ تحريم سفر به اماكن ديگر براى زيارت نيز اين روايات هيچ گونه دلالتى ندارد زيرا حديث،دربارۀ مساجد سخن مى‌گويد و بر فرض دلالت، بايد سفر براى ساير مساجد را تحريم كند نه سفر براى ساير اماكن براى زيارت قبور اولياى خدا،زيرا آنچه محور بحث | اما دربارۀ تحريم سفر به اماكن ديگر براى زيارت نيز اين روايات هيچ گونه دلالتى ندارد زيرا حديث،دربارۀ مساجد سخن مى‌گويد و بر فرض دلالت، بايد سفر براى ساير مساجد را تحريم كند نه سفر براى ساير اماكن براى زيارت قبور اولياى خدا،زيرا آنچه محور بحث است، نفيا و اثباتا، همان مساجد است، نه قبور صالحان.بنابراين چنانچه ناروايى سفر به ساير مساجد را بپذيريم، اين امر دليل بر ناروايى ساير مسافرتها كه اصلا داخل در موضوع بحث نيستند، نخواهد بود. | ||
گذشته از اين، اگر اين حديث ناظر به زيارت پيامبران و صالحان باشد، طبعا در برابر سيرۀ مسلمين، حديث منسوخ و يا مؤوّلى خواهد بود،زيرا پيش از عصر ابن تيميه همۀ مسلمانان جهان به زيارت قبر پيامبر (ص) مى‌شتافتند و اين سيرۀ عمليه، بزرگترين حجت بر جواز و نيز استحباب قصد سفر براى زيارت پيامبران و اولياى الهى است. | گذشته از اين، اگر اين حديث ناظر به زيارت پيامبران و صالحان باشد، طبعا در برابر سيرۀ مسلمين، حديث منسوخ و يا مؤوّلى خواهد بود،زيرا پيش از عصر ابن تيميه همۀ مسلمانان جهان به زيارت قبر پيامبر (ص) مى‌شتافتند و اين سيرۀ عمليه، بزرگترين حجت بر جواز و نيز استحباب قصد سفر براى زيارت پيامبران و اولياى الهى است. | ||