۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الفتوح (ترجمه مستوفی هروی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '،پ' به '، پ'
جز (جایگزینی متن - ':ت' به ': ت') |
جز (جایگزینی متن - '،پ' به '، پ') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
يك از شيوه‌هاى مترجم در ترجمه فتوح ابن اعثم كوفى، گويا كردن و در برخى موارد تصحيح نام‌ها است. گاهى ابن اعثم از فردى به طور مبهم ياد كرده است. مترجم با مراجعه به منابع ديگر آن اسم مبهم را گويا و مشخص نموده است. | يك از شيوه‌هاى مترجم در ترجمه فتوح ابن اعثم كوفى، گويا كردن و در برخى موارد تصحيح نام‌ها است. گاهى ابن اعثم از فردى به طور مبهم ياد كرده است. مترجم با مراجعه به منابع ديگر آن اسم مبهم را گويا و مشخص نموده است. | ||
مقابله ترجمه با متن نشان مى‌دهد كه مترجم، در موارد فراوانى، در محدوده كتاب نمانده و مطالبى را از منابع ديگر تاريخ اسلام به گزارش‌ها افزوده است. از باب نمونه، بيشتر افزوده‌هاى مترجم در گزارش صفين با كتاب «وقعة الصفين» [[نصر بن مزاحم|نصر بن مزاحم منقرى]] (م212ق) هماهنگ است. و نيز در گزارش جنگ‌هاى ردّه، افزوده‌هاى او با «كتاب الردّة» محمد بن عمر واقدى (م207 ق) سازگار است. بلكه بايد گفت وقايع دوران خلافت | مقابله ترجمه با متن نشان مى‌دهد كه مترجم، در موارد فراوانى، در محدوده كتاب نمانده و مطالبى را از منابع ديگر تاريخ اسلام به گزارش‌ها افزوده است. از باب نمونه، بيشتر افزوده‌هاى مترجم در گزارش صفين با كتاب «وقعة الصفين» [[نصر بن مزاحم|نصر بن مزاحم منقرى]] (م212ق) هماهنگ است. و نيز در گزارش جنگ‌هاى ردّه، افزوده‌هاى او با «كتاب الردّة» محمد بن عمر واقدى (م207 ق) سازگار است. بلكه بايد گفت وقايع دوران خلافت ابوبكر، پيش از آن‌كه با متن «الفتوح» هماهنگ باشد با «كتاب الردّه» واقدى هم‌خوانى دارد. | ||
از شيوه‌هاى مترجم در ترجمه كتاب، علاوه بر خلاصه‌سازى برخى گزارش‌ها، حذف برخى ديگر از آنها است. او خود هدف از اين كار را اعتدال در حجم كتاب دانسته است. در مقدمه مى‌نويسد: «...فرمود كه اين ترجمه را تمام بايد كرد و آن را به عبارت سهل كه در زبانها متداول است پرداخت و اشعار تازى و مقطعات و رجزهايى كه در اثناء محاربه مى‌گفته‌اند بگذاشت تا حجم كتاب از حدّ اعتدال نگذرد...» با اين كه او محذوفات را منحصر در اشعار تازى و رجزها دانسته، اما در عمل به اين مقدار اكتفا نكرده و گاهى مطالب مهمى را افكنده است. اينك نمونه‌هايى از افكنده‌هاى مترجم: | از شيوه‌هاى مترجم در ترجمه كتاب، علاوه بر خلاصه‌سازى برخى گزارش‌ها، حذف برخى ديگر از آنها است. او خود هدف از اين كار را اعتدال در حجم كتاب دانسته است. در مقدمه مى‌نويسد: «...فرمود كه اين ترجمه را تمام بايد كرد و آن را به عبارت سهل كه در زبانها متداول است پرداخت و اشعار تازى و مقطعات و رجزهايى كه در اثناء محاربه مى‌گفته‌اند بگذاشت تا حجم كتاب از حدّ اعتدال نگذرد...» با اين كه او محذوفات را منحصر در اشعار تازى و رجزها دانسته، اما در عمل به اين مقدار اكتفا نكرده و گاهى مطالب مهمى را افكنده است. اينك نمونه‌هايى از افكنده‌هاى مترجم: | ||