۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
السرائر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '،ح' به '، ح'
جز (جایگزینی متن - ':ف' به ': ف') |
جز (جایگزینی متن - '،ح' به '، ح') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مؤلف در مقدمه كتاب از نبودن اجتهاد زنده در عصرش و كوتاهى بعضى از علماء و در تلاش مورد نياز در اين زمينه انتقاد نموده و آنان را تشويق و ترغيب به تأليف كتابهاى محققانه نموده است. | مؤلف در مقدمه كتاب از نبودن اجتهاد زنده در عصرش و كوتاهى بعضى از علماء و در تلاش مورد نياز در اين زمينه انتقاد نموده و آنان را تشويق و ترغيب به تأليف كتابهاى محققانه نموده است. | ||
اين كتاب از زمان نگارش مورد توجه فقهاى عظام واقع شده و تقريبا در تمام موسوعه‌هاى فقهى همچون آثار محقق حلّى (م 676 ق)، كتابهاى قواعد الاحكام، مختلف الشيعه، منتهى المطلب و ساير كتابهاى [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]](م 726 ق)، آثار [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق)،جامع المقاصد [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] (م 940 ق) | اين كتاب از زمان نگارش مورد توجه فقهاى عظام واقع شده و تقريبا در تمام موسوعه‌هاى فقهى همچون آثار محقق حلّى (م 676 ق)، كتابهاى قواعد الاحكام، مختلف الشيعه، منتهى المطلب و ساير كتابهاى [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]](م 726 ق)، آثار [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق)،جامع المقاصد [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] (م 940 ق)، حدائق الناظره شيخ يوسف بحرانى (م 1186 ق)،[[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]] [[حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد| سيد جواد عاملى]] (م 1226 ق)،[[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]][[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|[[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبائى]] (م 1231 ق)، مستند الشيعه محقق نراقى (م 1245 ق)،جواهر الكلام شيخ حسن نجفى (م 1266 ق)، كتابهاى [[شيخ انصارى]] و فقهاى متأخر بعد از وى استناد شده است. | ||
اگر چه از مقابله و فقه وى از نظريات [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در اين كتاب گاهى تعبير به تجاوز از حد و سنت شكنى شده است و در مواردى نيز اين تعبير صحيح است امّا نفس فقه و اعتقاد وى به تفكر آزاد و آسيب‌پذير دانستن اجتهاد و انديشه بزرگان خدمت بزرگى به فقه اماميه به شمار مى‌آيد. | اگر چه از مقابله و فقه وى از نظريات [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در اين كتاب گاهى تعبير به تجاوز از حد و سنت شكنى شده است و در مواردى نيز اين تعبير صحيح است امّا نفس فقه و اعتقاد وى به تفكر آزاد و آسيب‌پذير دانستن اجتهاد و انديشه بزرگان خدمت بزرگى به فقه اماميه به شمار مى‌آيد. | ||