۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
زنجانی، ابوعبدالله: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '،خ' به '، خ'
جز (جایگزینی متن - ')م' به ') م') |
جز (جایگزینی متن - '،خ' به '، خ') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
ابوعبدالله زنجانى،فرزند ميرزا نصر الله شيخ الاسلام (1309-جمادى الآخر 1360 ق1892/-ژوئيۀ 1941 م)،فقيه، مفسر، | ابوعبدالله زنجانى،فرزند ميرزا نصر الله شيخ الاسلام (1309-جمادى الآخر 1360 ق1892/-ژوئيۀ 1941 م)،فقيه، مفسر، | ||
قرآن شناس و نويسندۀ برجستۀ معاصر ايرانى.او در زنجان در خاندانى اهل علم و فتوا زاده شد.پدرش، ميرزا نصر الله،شيخ الاسلام زنجان بود(مشار،3323/2).ابوعبداللّه علوم متعارف زمان را در همان شهر آموخت و در فلسفه و كلام و | قرآن شناس و نويسندۀ برجستۀ معاصر ايرانى.او در زنجان در خاندانى اهل علم و فتوا زاده شد.پدرش، ميرزا نصر الله،شيخ الاسلام زنجان بود(مشار،3323/2).ابوعبداللّه علوم متعارف زمان را در همان شهر آموخت و در فلسفه و كلام و فلكيات، خاصه از ميرزا ابراهيم زنجانى فلكى، از شاگردان برجستۀ ميرزا ابوالحسن جلوه، از 1326 تا 1329 ق | ||
بهره جست(مدرس،384/2؛مشكور،201-202).وى سپس براى ادامۀ تحصيل به تهران رفت، ولى اندكى بعد همراه برادر بزرگتر خود ميرزا فضل اللّه عزم نجف كرد و سالها نزد استادان و مجتهدان برجستهاى نظير [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]]،[[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، شيخ الشريعۀ اصفهانى،[[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياء الدين عراقى]] و [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نائينى]] به تحصيل علوم دينى پرداخت.در اواخر 1338 ق پس از احراز درجۀ اجتهاد به زنجان بازگشت(همو،202؛قس:امين،378/2)و مدتى بعد به حج رفت.وى در همين سفر رهسپار سوريه،فلسطين و مصر شد و با دانشمندان آن نواحى ملاقات كرد و به ايران بازگشت.در محرم 1347 | بهره جست(مدرس،384/2؛مشكور،201-202).وى سپس براى ادامۀ تحصيل به تهران رفت، ولى اندكى بعد همراه برادر بزرگتر خود ميرزا فضل اللّه عزم نجف كرد و سالها نزد استادان و مجتهدان برجستهاى نظير [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]]،[[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، شيخ الشريعۀ اصفهانى،[[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياء الدين عراقى]] و [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نائينى]] به تحصيل علوم دينى پرداخت.در اواخر 1338 ق پس از احراز درجۀ اجتهاد به زنجان بازگشت(همو،202؛قس:امين،378/2)و مدتى بعد به حج رفت.وى در همين سفر رهسپار سوريه،فلسطين و مصر شد و با دانشمندان آن نواحى ملاقات كرد و به ايران بازگشت.در محرم 1347 | ||
به عنوان اولين ايرانى، به عضويت «المجمع العلمى العربى» دمشق برگزيده شد و رسالۀ ورودى او با عنوان «الفيلسوف الفارسى الكبير، صدرالدين الشيرازى» در مجلة المجمع العلمى العربى به چاپ رسيد (نك:آثار).در اواخر 1353 ق يا اوايل 1354 ق دوباره به كشورهاى عربى رفت و در مصر با استقبال دانشمندان آن ديار روبهرو شد و طى | به عنوان اولين ايرانى، به عضويت «المجمع العلمى العربى» دمشق برگزيده شد و رسالۀ ورودى او با عنوان «الفيلسوف الفارسى الكبير، صدرالدين الشيرازى» در مجلة المجمع العلمى العربى به چاپ رسيد (نك:آثار).در اواخر 1353 ق يا اوايل 1354 ق دوباره به كشورهاى عربى رفت و در مصر با استقبال دانشمندان آن ديار روبهرو شد و طى | ||