۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ':ف' به ': ف') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۲۶۰: | خط ۲۶۰: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]110/15 به دو چاپ كتاب در ضمن مجموعه كلمات المحققين در سال 1315 ه ق و در حاشيه تعليقه [[آخوند خراسانى]] ذكر شده و در مقدمهاى بر فقه شيعه ص 177 نيز به چاپ آن در سالهاى 1315 و 1318 اشاره شده است. كتاب موجود نيز در سال 1409 ه ق به وسيله كتابخانه آیتالله | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]110/15 به دو چاپ كتاب در ضمن مجموعه كلمات المحققين در سال 1315 ه ق و در حاشيه تعليقه [[آخوند خراسانى]] ذكر شده و در مقدمهاى بر فقه شيعه ص 177 نيز به چاپ آن در سالهاى 1315 و 1318 اشاره شده است. كتاب موجود نيز در سال 1409 ه ق به وسيله كتابخانه آیتالله مرعشى نجفى چاپ شده است. | ||
==تقسيمبندى مطالب== | ==تقسيمبندى مطالب== | ||
خط ۲۹۱: | خط ۲۹۱: | ||
و در مقدمه كتاب نيز آمده است از آنجايى كه بعضى از اهل علم فتواى به حرام شدن زن شيرده بر شوهرش به سبب شير دادن بعضى از بچهها دادهاند در حاليكه اين فتوا مبناى علمى از قرآن، سنت، اجماع با اقوال فقهاء معتبر نداشته است و از طرفى اين فتوا را به [[شهيد اول]] نسبت دادهاند و من اطمينان به فساد اين نسبت دارم و در مقام جوابگوئى برآمدهام و با بيان آيات و روايات و كلام فقها، نادرست بودن اين نظريه را اثبات مىنمايم. | و در مقدمه كتاب نيز آمده است از آنجايى كه بعضى از اهل علم فتواى به حرام شدن زن شيرده بر شوهرش به سبب شير دادن بعضى از بچهها دادهاند در حاليكه اين فتوا مبناى علمى از قرآن، سنت، اجماع با اقوال فقهاء معتبر نداشته است و از طرفى اين فتوا را به [[شهيد اول]] نسبت دادهاند و من اطمينان به فساد اين نسبت دارم و در مقام جوابگوئى برآمدهام و با بيان آيات و روايات و كلام فقها، نادرست بودن اين نظريه را اثبات مىنمايم. | ||
پس از تأليف اين كتاب، [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]] (زنده در 945) در نقد و رد كلام [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]]، كتاب مستقلى را تأليف نموده است كه در آن مراعات احترام [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] را ننموده است. صاحب اعيان الشيعه [[امین، محسن|سيد محسن امين]] | پس از تأليف اين كتاب، [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]] (زنده در 945) در نقد و رد كلام [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]]، كتاب مستقلى را تأليف نموده است كه در آن مراعات احترام [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] را ننموده است. صاحب اعيان الشيعه [[امین، محسن|سيد محسن امين]] در مورد كتاب شيخ ابراهيم مىنويسد: قد اساء فيها الأدب و تكلم بما لا يليق بالعلماء. (اعيان الشيعه 211/8) | ||
==تاريخ تأليف== | ==تاريخ تأليف== | ||
خط ۳۲۵: | خط ۳۲۵: | ||
در جاى ديگر: هذا الرجل لاضطرابه لا يبالى بما قال و بما قيل و لقلّة فهمه لا يدرى ما اسلف و لا ما أسلفه. و در جاى ديگر مىنويسد: هذا الرجل يخبط خبط عشواء و لا يتأمل المعنى و يعترض على الفضلاء فى غير موضع الاعتراض | در جاى ديگر: هذا الرجل لاضطرابه لا يبالى بما قال و بما قيل و لقلّة فهمه لا يدرى ما اسلف و لا ما أسلفه. و در جاى ديگر مىنويسد: هذا الرجل يخبط خبط عشواء و لا يتأمل المعنى و يعترض على الفضلاء فى غير موضع الاعتراض | ||
پس از بيان توهينهاى ديگرى كه [[امین، محسن|سيد محسن امين]] | پس از بيان توهينهاى ديگرى كه [[امین، محسن|سيد محسن امين]] از وى نقل كرده است مىنويسد: فانظر و اعجب الى هذه الجرأة العظيمة من القطيفى على الشيخ على الكركى... | ||
==تقسيمبندى مطالب== | ==تقسيمبندى مطالب== | ||
خط ۴۶۸: | خط ۴۶۸: | ||
اين كتاب در دو جا از [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ذكر شده است. در جلد 11، صفحه 180 مؤلف به نسخه مربوط به سال 1100 به خط مولى على بن محمد امين ساروى در نزد سيد هادى شكورى اشاره كرده است. | اين كتاب در دو جا از [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ذكر شده است. در جلد 11، صفحه 180 مؤلف به نسخه مربوط به سال 1100 به خط مولى على بن محمد امين ساروى در نزد سيد هادى شكورى اشاره كرده است. | ||
و در جلد 21 صفحه 400 به نوشتهاى به نام مقالة فى الخروج عن حد الترخص من محل الاقامة اشاره شده است كه مؤلف آن را براى شاگردش مىگفته است و وى آن را مىنوشته است كه در نزد سيد [[طباطبایی یزدی، محمد باقر|محمد باقر يزدى]] | و در جلد 21 صفحه 400 به نوشتهاى به نام مقالة فى الخروج عن حد الترخص من محل الاقامة اشاره شده است كه مؤلف آن را براى شاگردش مىگفته است و وى آن را مىنوشته است كه در نزد سيد [[طباطبایی یزدی، محمد باقر|محمد باقر يزدى]] بوده است. | ||
---------------------------------- | ---------------------------------- | ||
خط ۶۵۴: | خط ۶۵۴: | ||
از آنجائى كه سؤالها در سطح عالى فقهى مطرح شده و در آن از كتابهاى التحرير [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]]، البيان و الذكرى [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]]، و كتابهاى فخر المحققين و احمد بن فهد حلّى و خود مؤلف سؤالاتى طرح شده است، مؤلف نيز با بيانى روان و دقت نظرى كامل به آنها به سبك فقه استدلالى جواب داده است. | از آنجائى كه سؤالها در سطح عالى فقهى مطرح شده و در آن از كتابهاى التحرير [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]]، البيان و الذكرى [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]]، و كتابهاى فخر المحققين و احمد بن فهد حلّى و خود مؤلف سؤالاتى طرح شده است، مؤلف نيز با بيانى روان و دقت نظرى كامل به آنها به سبك فقه استدلالى جواب داده است. | ||
اين كتاب از كتاب معادن الجواهر و نزهة الخواطر (ج 386/1) گرفته شده است و در آنجا صاحب اعيان الشيعة [[امین، محسن|سيد محسن امين]] | اين كتاب از كتاب معادن الجواهر و نزهة الخواطر (ج 386/1) گرفته شده است و در آنجا صاحب اعيان الشيعة [[امین، محسن|سيد محسن امين]] اين كتاب را به [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] نسبت داده است و آن را از آثار محقق ميسى هم عصر مؤلف ندانسته است. | ||
[[امین، محسن|سيد محسن امين]] | [[امین، محسن|سيد محسن امين]] تاريخ نگارش آن كه به خط على بن ابى الفتح مزروعى بوده سال 910 ه ق ذكر كرده است (ص 247 | ||
كتاب) و بنا بر اين، اين كتاب قبل از سال 910 ه ق نوشته شده است. | كتاب) و بنا بر اين، اين كتاب قبل از سال 910 ه ق نوشته شده است. |
ویرایش