۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
جز (جایگزینی متن - 'م«' به 'م «') |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
بگذاريم و بگذريم كه گفتنى در اين مقوله فراوان است و به همان اندازه گوش شنوا كم. | بگذاريم و بگذريم كه گفتنى در اين مقوله فراوان است و به همان اندازه گوش شنوا كم. | ||
بارى، در عصر ما حضرت استاد حسن زاده آملى كه خود جامع بين قرآن و عرفان و برهان است، در ايجاد تصالح و رفع بينونت و جدايى ميان قرآن و عرفان و برهان، سعى بليغى مبذول داشت و تا جايى كه مقتضيات و شرايط اجازه مىداد، با زبان و قلم خويش كوشيد و بالاخره اثر مستقلى را در موضوع ياد شده، نگاشت و آن را به | بارى، در عصر ما حضرت استاد حسن زاده آملى كه خود جامع بين قرآن و عرفان و برهان است، در ايجاد تصالح و رفع بينونت و جدايى ميان قرآن و عرفان و برهان، سعى بليغى مبذول داشت و تا جايى كه مقتضيات و شرايط اجازه مىداد، با زبان و قلم خويش كوشيد و بالاخره اثر مستقلى را در موضوع ياد شده، نگاشت و آن را به اسم «قرآن و عرفان و برهان از هم جدايى ندارند» نام نهاد. | ||
استاد، خود، در ديباچه كتاب مزبور كه خود، خلاصهاى از مطالب كتاب است، چنين فرموده است: «اين رساله، به قلم نگارنده آن، حسن [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]] در اين موضوع كه «قرآن و عرفان و برهان از هم جدايى ندارند»، در يك مقدمه و ده فصل سخن مىگويد و آن را به پاس احترام دانش و دانشپژوهى و دانشپرورى به پيشگاه والاى استادان و بزرگوارانى كه كنگره بزرگداشت علم شريف منطق- كه به همت مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى، با همكارى مركز تحقيقات فيزيك نظرى و رياضيات(رياضى)- به وجود بسيار ارزشمندشان شكل مىگيرد، با درود و نويد تقديم مىدارد. | استاد، خود، در ديباچه كتاب مزبور كه خود، خلاصهاى از مطالب كتاب است، چنين فرموده است: «اين رساله، به قلم نگارنده آن، حسن [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]] در اين موضوع كه «قرآن و عرفان و برهان از هم جدايى ندارند»، در يك مقدمه و ده فصل سخن مىگويد و آن را به پاس احترام دانش و دانشپژوهى و دانشپرورى به پيشگاه والاى استادان و بزرگوارانى كه كنگره بزرگداشت علم شريف منطق- كه به همت مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى، با همكارى مركز تحقيقات فيزيك نظرى و رياضيات(رياضى)- به وجود بسيار ارزشمندشان شكل مىگيرد، با درود و نويد تقديم مىدارد. |
ویرایش