پرش به محتوا

قرآن و عرفان و برهان از هم جدایی ندارند: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'م«' به 'م «'
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (')
جز (جایگزینی متن - 'م«' به 'م «')
خط ۶۸: خط ۶۸:
بگذاريم و بگذريم كه گفتنى در اين مقوله فراوان است و به همان اندازه گوش شنوا كم.
بگذاريم و بگذريم كه گفتنى در اين مقوله فراوان است و به همان اندازه گوش شنوا كم.


بارى، در عصر ما حضرت استاد حسن زاده آملى كه خود جامع بين قرآن و عرفان و برهان است، در ايجاد تصالح و رفع بينونت و جدايى ميان قرآن و عرفان و برهان، سعى بليغى مبذول داشت و تا جايى كه مقتضيات و شرايط اجازه مى‌داد، با زبان و قلم خويش كوشيد و بالاخره اثر مستقلى را در موضوع ياد شده، نگاشت و آن را به اسم«قرآن و عرفان و برهان از هم جدايى ندارند» نام نهاد.
بارى، در عصر ما حضرت استاد حسن زاده آملى كه خود جامع بين قرآن و عرفان و برهان است، در ايجاد تصالح و رفع بينونت و جدايى ميان قرآن و عرفان و برهان، سعى بليغى مبذول داشت و تا جايى كه مقتضيات و شرايط اجازه مى‌داد، با زبان و قلم خويش كوشيد و بالاخره اثر مستقلى را در موضوع ياد شده، نگاشت و آن را به اسم «قرآن و عرفان و برهان از هم جدايى ندارند» نام نهاد.


استاد، خود، در ديباچه كتاب مزبور كه خود، خلاصه‌اى از مطالب كتاب است، چنين فرموده است: «اين رساله، به قلم نگارنده آن، حسن [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده آملى]] در اين موضوع كه «قرآن و عرفان و برهان از هم جدايى ندارند»، در يك مقدمه و ده فصل سخن مى‌گويد و آن را به پاس احترام دانش و دانش‌پژوهى و دانش‌پرورى به پيش‌گاه والاى استادان و بزرگوارانى كه كنگره بزرگداشت علم شريف منطق- كه به همت مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى، با همكارى مركز تحقيقات فيزيك نظرى و رياضيات(رياضى)- به وجود بسيار ارزش‌مندشان شكل مى‌گيرد، با درود و نويد تقديم مى‌دارد.
استاد، خود، در ديباچه كتاب مزبور كه خود، خلاصه‌اى از مطالب كتاب است، چنين فرموده است: «اين رساله، به قلم نگارنده آن، حسن [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده آملى]] در اين موضوع كه «قرآن و عرفان و برهان از هم جدايى ندارند»، در يك مقدمه و ده فصل سخن مى‌گويد و آن را به پاس احترام دانش و دانش‌پژوهى و دانش‌پرورى به پيش‌گاه والاى استادان و بزرگوارانى كه كنگره بزرگداشت علم شريف منطق- كه به همت مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى، با همكارى مركز تحقيقات فيزيك نظرى و رياضيات(رياضى)- به وجود بسيار ارزش‌مندشان شكل مى‌گيرد، با درود و نويد تقديم مى‌دارد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش