پرش به محتوا

مكتوبات و مجالس سبعه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولانا جلال الدين محمد بلخى' به 'مولانا جلال الدين محمد بلخى ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۵: خط ۴۵:




«مكتوبات و مجالس سبعه»، اثر [[مولوی، جلال‎‌الدین محمد بن محمد|مولانا جلال الدين محمد بلخى]] ، مجموعه‌اى است مشتمل بر دو اثر ارزنده مولانا به نام‌های «مكتوبات» و «مجالس سبعه».
'''مكتوبات و مجالس سبعه'''، اثر [[مولوی، جلال‎‌الدین محمد بن محمد|مولانا جلال الدين محمد بلخى]] ، مجموعه‌اى است مشتمل بر دو اثر ارزنده مولانا به نام‌های «مكتوبات» و «مجالس سبعه».


مولانا، در مكتوبات خود بر خلاف مثنوى كه ناظر به واقعيات طبيعى و عرفى بوده، بيشتر به حوادث و تاريخ زمانش تعلق خاطر داشته است. در واقع، محتويات مكتوبات، درخواست شغل، تقاضاى عفو مجرم، شكايت از مأموران گردآورى ماليات و تقاضا از سلطان براى رفع ظلم است. بنا بر اين، مكاتبات وى، دوطرفه نبوده و بيشتر، خطاب به صاحبان قدرت و شوكت بوده است.
مولانا، در مكتوبات خود بر خلاف مثنوى كه ناظر به واقعيات طبيعى و عرفى بوده، بيشتر به حوادث و تاريخ زمانش تعلق خاطر داشته است. در واقع، محتويات مكتوبات، درخواست شغل، تقاضاى عفو مجرم، شكايت از مأموران گردآورى ماليات و تقاضا از سلطان براى رفع ظلم است. بنا بر اين، مكاتبات وى، دوطرفه نبوده و بيشتر، خطاب به صاحبان قدرت و شوكت بوده است.
خط ۸۹: خط ۸۹:
قابل توجه اينكه مكتوبات، از لحاظ ادبيات و زبان‌شناسى نيز حائز اهميت است كه به چند نمونه آن اشاره مى‌شود:
قابل توجه اينكه مكتوبات، از لحاظ ادبيات و زبان‌شناسى نيز حائز اهميت است كه به چند نمونه آن اشاره مى‌شود:


1. تعبيرات بديع و استعاره‌هاى زيبا و تركيبات تازه‌اى كه بيشتر آنها، امروزه، جزء لا ينفك زبان فارسى شده‌اند؛
#تعبيرات بديع و استعاره‌هاى زيبا و تركيبات تازه‌اى كه بيشتر آنها، امروزه، جزء لا ينفك زبان فارسى شده‌اند؛
 
#به كار بردن ضمير متصل«يت» براى سوم شخص جمع كه در زبان‌هاى باستانى رايج بود و هنوز هم در بعضى از لهجه‌ها شنيده مى‌شود، اما در زبان نوشتارى و فارسى محاوره‌اى، جاى خود را به «يد» داده است؛
2. به كار بردن ضمير متصل«يت» براى سوم شخص جمع كه در زبان‌هاى باستانى رايج بود و هنوز هم در بعضى از لهجه‌ها شنيده مى‌شود، اما در زبان نوشتارى و فارسى محاوره‌اى، جاى خود را به «يد» داده است؛
#وجود تعدادى لقب در ابتداى هر نامه. دقت مولانا در انتخاب القاب، در حد وسواس است و از طريق اين القاب مى‌توان هم به شئون اجتماعى مخاطبان آگاهى يافت و هم قسمتى از اصناف مردم را كه در اجتماع نقشى داشته‌اند، شناسايى كرد. مولانا، اگر اولين كسى نباشد كه براى بعضى از اسم‌ها و چيزها، صفت‌هاى غير مرسوم آورده است، حد اقل اولين كسى است كه اين شيوه را به فراوانى، به كار برده است.
 
3. وجود تعدادى لقب در ابتداى هر نامه. دقت مولانا در انتخاب القاب، در حد وسواس است و از طريق اين القاب مى‌توان هم به شئون اجتماعى مخاطبان آگاهى يافت و هم قسمتى از اصناف مردم را كه در اجتماع نقشى داشته‌اند، شناسايى كرد. مولانا، اگر اولين كسى نباشد كه براى بعضى از اسم‌ها و چيزها، صفت‌هاى غير مرسوم آورده است، حد اقل اولين كسى است كه اين شيوه را به فراوانى، به كار برده است.




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش