مرآت المعاني: تفاوت میان نسخه‌ها

دوستان جمالى، در مسافرت‌هايى كه وى به مكه و شام و بين النهرين و ايران داشت، از وى درخواست كردند كه در باره اوليايى كه در اين سفرها ديده است، كتابى بنويسد، ولى او از انجام اين كار سر باز زد و در عوض، به نوشتن شرح حال تنى چند از مشايخ هند پرداخت. اين مشايخ عبارتند از: شيخ معين الدين چشتى، بهاء الدين زكريا ملتانى، قطب الدين بختيار كاكى، فريد الدين گنج شكر، صدرالدين عارف، نظام الدين اولياء، ركن الدين ابوالفتح ملتانى، نجيب الدين متوكل، حميد الدين ناگورى، جلال الدين تبريزى، نصير الدين محمود چراغ دهلوى، جلال الدين مخدوم جهانيان، شيخ سماء الدين كنبوه. در ضمن شرح حال اين مشايخ، از پاره‌اى از مريدان ايشان نيز ياد شده است؛ مثلاً در ضمن شرح حال بهاء الدين زكريا، از شيخ فخر الدين عراقى و كتاب «لمعات» او ياد شده است.

جمالى در نوشتن اين كتاب، از منابع مختلف استفاده كرده است، ولى در عين حال پاره‌اى از مشاهدات خود را نيز ذكر كرده است. اهميت اين اثر نيز در ذكر همين مشاهدات و تجربه‌هاى شخصى نويسنده است؛ مثلاً وى در بغداد شيخى را مى‌بيند به نام شهاب الدين احمد كه صاحب سجاده و نمايند طريق شهاب الدين سهروردى است.