۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
چهل حدیث از غیبت فضل بن شاذان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا ('
جز (جایگزینی متن - 'اميرالمؤمنين(ع) ' به 'اميرالمؤمنين(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
«چهل حديث از غيبت فضل بن شاذان»، اثر [[مهدی‌پور، علی‌‌اکبر|على‌اكبر مهدى‌پور]]، شرح چهل حديث درباره حضرت مهدى(ع) است كه آن را فضل بن شاذان (از فقهاى بزرگ شيعه در قرن سوم هجرى) از رسول خدا(ص) روايات كرده است. | «چهل حديث از غيبت فضل بن شاذان»، اثر [[مهدی‌پور، علی‌‌اکبر|على‌اكبر مهدى‌پور]]، شرح چهل حديث درباره حضرت مهدى(ع) است كه آن را فضل بن شاذان (از فقهاى بزرگ شيعه در قرن سوم هجرى) از رسول خدا (ص) روايات كرده است. | ||
كتاب به زبان فارسى و در سال 1415ق نوشته شده است. | كتاب به زبان فارسى و در سال 1415ق نوشته شده است. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
مؤلف در مقدمه، شمه‌اى از احوال، فضايل، آثار و شاگردان فضل بن شاذان را بررسى كرده و گزارشى از فعاليت‌هاى خود را براى دسترسى به متن كتاب‌هاى اين محدث بزرگ، ذكر كرده است. | مؤلف در مقدمه، شمه‌اى از احوال، فضايل، آثار و شاگردان فضل بن شاذان را بررسى كرده و گزارشى از فعاليت‌هاى خود را براى دسترسى به متن كتاب‌هاى اين محدث بزرگ، ذكر كرده است. | ||
حديث اول، روايات بسيار مفصلى است كه در اواخر آن، [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] حقايقى را از رسول خدا(ص) در حق امامان(ع) روايت كرده است كه در آن، از نقش ائمه(ع) در جهان هستى گفتگو شده و سرانجام آيه «اولى الامر» تلاوت گرديده است. | حديث اول، روايات بسيار مفصلى است كه در اواخر آن، [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] حقايقى را از رسول خدا (ص) در حق امامان(ع) روايت كرده است كه در آن، از نقش ائمه(ع) در جهان هستى گفتگو شده و سرانجام آيه «اولى الامر» تلاوت گرديده است. | ||
در سوم، رسول خدا(ص) به على(ع) چنين وعده داده است كه فرزندش، انتقام او و شيعيانش را ستمگران در همين دنيا گرفته و خداوند آنان را در آخرت به عذابى سخت، معذب مى‌كند. | در سوم، رسول خدا (ص) به على(ع) چنين وعده داده است كه فرزندش، انتقام او و شيعيانش را ستمگران در همين دنيا گرفته و خداوند آنان را در آخرت به عذابى سخت، معذب مى‌كند. | ||
در هفتم، چنين آمده است كه امام حسين(ع) در شب عاشورا، خطبه مهمى را ايراد كرده و به آن‌ها اجازه رفتن داد. وقتى آن‌ها نرفتند، به ايشان وعده بهشت داده و فرمود: پس از آن‌كه به شهادت رسيديم... خداوند ما و شما را به هنگام ظهور قائم(عج)، خارج مى‌كند، پس او از ستمگران انتقام مى‌كشد و ما آن‌ها را در غل و زنجير و انواع شكنجه و عذاب مى‌بينيم. | در هفتم، چنين آمده است كه امام حسين(ع) در شب عاشورا، خطبه مهمى را ايراد كرده و به آن‌ها اجازه رفتن داد. وقتى آن‌ها نرفتند، به ايشان وعده بهشت داده و فرمود: پس از آن‌كه به شهادت رسيديم... خداوند ما و شما را به هنگام ظهور قائم(عج)، خارج مى‌كند، پس او از ستمگران انتقام مى‌كشد و ما آن‌ها را در غل و زنجير و انواع شكنجه و عذاب مى‌بينيم. | ||