۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
3. نويسنده در اين اثر، افزون بر بررسى قرآنى و تفسيرى، با بيان اينكه تفسير و روايات در شأن نزول آيات در زمينه غدير با هم هماهنگ و موافقند، در بحثى تحت عنوان «نظرة في الحديث»، به پژوهش روايى نيز پرداخته و موضوع غدير را از نظر اشكالات واردشده بر «حديث غدير» بررسى كرده و در اين ارتباط، تعداد هفت شبهه در مورد اين حديث را نقل كرده و بعد بهصورت علمى به نقد آن پرداخته است <ref>ر.ك: همان، ص79-118</ref>. | 3. نويسنده در اين اثر، افزون بر بررسى قرآنى و تفسيرى، با بيان اينكه تفسير و روايات در شأن نزول آيات در زمينه غدير با هم هماهنگ و موافقند، در بحثى تحت عنوان «نظرة في الحديث»، به پژوهش روايى نيز پرداخته و موضوع غدير را از نظر اشكالات واردشده بر «حديث غدير» بررسى كرده و در اين ارتباط، تعداد هفت شبهه در مورد اين حديث را نقل كرده و بعد بهصورت علمى به نقد آن پرداخته است <ref>ر.ك: همان، ص79-118</ref>. | ||
4. نويسنده، اين شبهه را مطرح كرده كه: داستان غدير در زمان بازگشت رسول خدا(ص) از حجّة الوداع بود و همگى اين مطلب را قبول دارند؛ حال چگونه است كه در روايت آمده كه زمانى كه خبر اين مطلب منتشر شد، حارث كه در ابطح مكه بود بهسوى پيامبر (ص) آمد، درحالىكه طبيعت اقتضا مىكند كه اين مطلب در مدينه باشد، پس گويى اين روايت جعلى است و سازنده آن، خبرى از تاريخ اين واقعه نداشته است.! [[علامه امينى]] در پاسخ نوشته است كه اولاً در روايت حلبى در سيرهاش و سبط بن جوزى در تذكرهاش و شيخ محمد صدر العالم در «معارج الدجى» گفتهاند كه آمدن سائل در مسجد بود - اگر مراد مسجد مدينه باشد - و حلبى هم تصريح كرده است كه اين مطلب در مدينه بود و [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] اين مطلب را فراموش كرده، پس شروع كرده به حمله به روايت بهصورت جزمى و...؛ ثانياً اشتباه لغوى اشكالكننده است كه پنداشته ابطح اختصاص به حوالى مكه دارد، درحالىكه اگر به كتب لغت مراجعه مىكرد، مىيافت كه ابطح هر محلّ سيلگيرى است كه در آن شن و سنگريزه باشد... <ref>ر.ك: همان، ص80-81</ref>. | 4. نويسنده، اين شبهه را مطرح كرده كه: داستان غدير در زمان بازگشت رسول خدا (ص) از حجّة الوداع بود و همگى اين مطلب را قبول دارند؛ حال چگونه است كه در روايت آمده كه زمانى كه خبر اين مطلب منتشر شد، حارث كه در ابطح مكه بود بهسوى پيامبر (ص) آمد، درحالىكه طبيعت اقتضا مىكند كه اين مطلب در مدينه باشد، پس گويى اين روايت جعلى است و سازنده آن، خبرى از تاريخ اين واقعه نداشته است.! [[علامه امينى]] در پاسخ نوشته است كه اولاً در روايت حلبى در سيرهاش و سبط بن جوزى در تذكرهاش و شيخ محمد صدر العالم در «معارج الدجى» گفتهاند كه آمدن سائل در مسجد بود - اگر مراد مسجد مدينه باشد - و حلبى هم تصريح كرده است كه اين مطلب در مدينه بود و [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] اين مطلب را فراموش كرده، پس شروع كرده به حمله به روايت بهصورت جزمى و...؛ ثانياً اشتباه لغوى اشكالكننده است كه پنداشته ابطح اختصاص به حوالى مكه دارد، درحالىكه اگر به كتب لغت مراجعه مىكرد، مىيافت كه ابطح هر محلّ سيلگيرى است كه در آن شن و سنگريزه باشد... <ref>ر.ك: همان، ص80-81</ref>. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
ویرایش