پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[انصاری، مرتضی بن محمدامین]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[زندگانی فاطمه زهراء (س)]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR00012.jpg |بندانگشتی|تصویر منسوب به شیخ مرتضی انصاری|175px]]
[[پرونده:NUR04370J1.jpg|بندانگشتی|زندگانی فاطمه زهراء (س)|175px]]


'''مرتضى انصارى'''، '''شیخ اعظم مرتضی انصاری شوشتری''' ملقب به '''شيخ الفقهاء و المجتهدين'''
'''زندگانى فاطمه زهرا(س)'''، اثر [[شهیدی، جعفر|سيد جعفر شهيدى]]، كتابى است پيرامون زندگانى حضرت زهرا(س) كه به زبان فارسى، در دوران معاصر نوشته شده است.
از بزرگترین فقیهان شیعه قرن سیزدهم(۱۲۱۴ ه. ق، دزفول - ۱۲۸۱ ه. ق، نجف)


در روز 18 ذی حجه سال 1214ق در شهر دزفول به دنیا آمد.نسبش به جابر بن عبدالله انصارى سلمی خزرجی (م 78ق) صحابى بزرگ پيامبر (ص) مى‌رسيد.
كتاب در عناوين متعدد، بدون تبويب و فصل‌بندى خاصى، عرضه شده است.


شیخ آموختن را با خواندن قرآن کریم آغاز کرد و بعد از گذراندن مقدمات از صرف و نحو و غیره در محضر عموی خویش، شیخ حسین انصاری، به فراگیری فقه و اصول نزد استادان دیگر پرداخت.
نويسنده در اين كتاب، با قلمى شيوا، رسا و ادبى، ضمن بيان سرگذشت فاطمه زهرا(س)، به تشريح دو نكته مى‌پردازد: يكى نگهبانى از سنت رسول خدا(ص) و ديگرى اجتهاد مبنى بر پيشرفت زمان و امعان نظر در نظام سياسى و حقوق دينى.
در سال 1232ق براى ادامه تحصيلات به همراه پدرش به عراق مهاجرت كرد و در كربلا به مدت چهار سال از محضر سيدمحمد مجاهد (م 1242ق) و شريف‌العلماى مازندرانى(م 1245ق) بهره‌مند گرديد.


در سال چهارم، عده‌اى از مردم دزفول كه به زيارت كربلا آمده بودند، به وى گفتند: پدرت شوق ديدار تو را دارد. شيخ به دزفول بازگشت اما بيش از دو نتوانست در دزفول بماند و مجدداً به كربلا بازگشت.پس از گذشت يك سال عازم نجف گرديد و در مجلس درس شيخ موسى فرزند شيخ جعفر كاشف‌الغطاء شركت كرد.
موضوع اين كتاب گزارشى از زندگانى دختر پيامبر(ص) است، ولى خواننده خواهد ديد، آنچه در اين مجموعه فراهم آمده، تنها سرگذشت زندگى شخصى نيست، رويدادهايى است آموزنده و عبرت‌آميز؛ هرچند گزارش زندگى شخصيت‌هاى بزرگ و برجسته تاريخ خود درسى آموزنده است.


در سال 1240ق پس از بازگشت به زادگاهش، رهسپار زيارت بارگاه ثامن‌الحجج گرديد و بر سر راهش به مشهد از حوزه‌هاى علميه شهرهاى بروجرد، اصفهان و كاشان ديدن كرد.
آنچه در اين كتاب آمده، تحليلى از چند حادثه شگفت است كه قرن‌ها پيش از زمان ما رخ داده است، اما اگر قهرمانان اين حادثه‌ها را از حادثه‌ها جدا كنيم، خواهيم ديد آن حادثه‌ها در طول تاريخ حتى در زمان ما نيز، در گوشه‌اى از جهان رخ داده است و مى‌دهد. نويسنده، معقتد است اگر زمان و مكان رويدادهايى كه درباره آن سخن مى‌گوييم، با ما فاصله بسيار دارد، آثارى كه از آنها به‌جاى مانده، نه‌تنها ديرينگى نگرفته، بلكه تازگى خود را همچنان نگاه داشته است و خواننده پس از خواندن اين كتاب خواهد ديد اين گفته گزاف يا اغراق نيست.
آن حادثه‌ها كه نويسنده، كتاب را بر محور آن سامان داده است، دو جنبش متضادى است كه پس از مرگ پيامبر(ص) در مدينه - مركز استقرار و نشر دين اسلام - پديد گرديد:


وى مدت چهار سال در كاشان توقف نمود و در خدمت ملااحمد نراقى(م 1244ق) به تكميل معلومات خود پرداخت.  
#جنبشى كه مى‌كوشيد روش پيامبر(ص) را در اداره حوزه اسلامى دنبال كند و به تعبير ديگر، مى‌خواست نگاهبان سنت رسول خدا(ص) باشد.
 
#حركت ديگرى كه به گمان و يا به اجتهاد خويش، به تناسب پيشرفت زمان، تجديد نظر در نظام سياسى و احيانا بعضى نظام حقوقى دين را ضرورى مى‌دانست و معتقد بود سنت‌گرايان، واقعيت را چنان‌كه بايد، درك نمى‌كنند و اين دگرگونى متناسب با خواسته‌هاى عصر و به سود مسلمانان و موجب تقويت قدرت مركزى و حفظ وحدت اسلام است؛ به‌عبارتى‌ديگر، حركتى بود كه مى‌خواست مسير حكومت در راه‌هاى ترسيم‌شده عصر پيامبر(ص) باشد و حركتى كه استقرار نظام سياسى تازه را - هرچند با سنت رايج مطابقت ننمايد - ضرورى مى‌دانست.  
پس از گرفتن اجازه روايت و اجتهاد از نراقى رهسپار مشهد گرديد و پس از پنج ماه توقف در اين شهر به تهران و از آنجا به زادگاهش دزفول مراجعت نمود.
<div class="mw-ui-button">[[زندگانی فاطمه زهراء (س)|'''ادامه''']]</div>
<div class="mw-ui-button">[[انصاری، مرتضی بن محمدامین|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش