۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شیعه در غیبت صغری: تفاوت میان نسخهها
اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شیعه در غیبت صغری (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۵ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۱۹
، ۱۵ مارس ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'امام عسكرى (ع)' به 'امام حسن عسکری(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
جز (جایگزینی متن - 'امام عسكرى (ع)' به 'امام حسن عسکری(ع)') |
||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
موضعگيرى سياسى شيعه امامى در عصر غيبت صغرى، مبنى بر دورى گزيدن از هر گونه حركت و فعاليت سياسى بود، امام ديگر فرقههاى شيعى، در عرصههاى سياسى، فعاليتهاى گستردهاى داشتند كه در سوم، به اختصار به گوشهاى از وضعيت سياسى دو فرقه زيديه و اسماعيليه و دولتهايشان، در كنار بررسى وضعيت سياسى شيعيان امامى اشاره شده است. | موضعگيرى سياسى شيعه امامى در عصر غيبت صغرى، مبنى بر دورى گزيدن از هر گونه حركت و فعاليت سياسى بود، امام ديگر فرقههاى شيعى، در عرصههاى سياسى، فعاليتهاى گستردهاى داشتند كه در سوم، به اختصار به گوشهاى از وضعيت سياسى دو فرقه زيديه و اسماعيليه و دولتهايشان، در كنار بررسى وضعيت سياسى شيعيان امامى اشاره شده است. | ||
جغرافياى انسانى شيعه در عصر غيبت در شهرهاى مختلف بلاد اسلامى، با توجه به موقعيتهاى سياسى، اجتماعى و تراكم جمعيت، در چهارم، مورد بررسى قرار گرفته و بعد از بيان موقعيت اجتماعى آنان در زمينه زندگى شهرى، جايگاه اجتماعى، خاندانهاى شيعى و وضعيت معيشتى، به اختصار به پيدايش انشعابات فرقهاى پس از شهادت [[امام | جغرافياى انسانى شيعه در عصر غيبت در شهرهاى مختلف بلاد اسلامى، با توجه به موقعيتهاى سياسى، اجتماعى و تراكم جمعيت، در چهارم، مورد بررسى قرار گرفته و بعد از بيان موقعيت اجتماعى آنان در زمينه زندگى شهرى، جايگاه اجتماعى، خاندانهاى شيعى و وضعيت معيشتى، به اختصار به پيدايش انشعابات فرقهاى پس از شهادت [[امام حسن عسکری(ع)]]؛ از جمله واقفيه، جعفريه و محمديه و عملكرد نائبان خاص در هدايت و رهبرى جامعه شيعه پرداخته شده است. | ||
مؤلف در آخرين فصل، وضعيت علمى و فرهنگى شيعيان را مورد بحث قرار داده و بعد از تشريح و توضيح دو مكتب عملى عمده كه در مراكز علمى شيعه رواج داشت؛ مكتب كلامى و حديثى، به وجود نوعى مكتب فقهى ديگر كه با مكتب فقهى پيشين، متفاوت بود، اشاره كرده است. | مؤلف در آخرين فصل، وضعيت علمى و فرهنگى شيعيان را مورد بحث قرار داده و بعد از تشريح و توضيح دو مكتب عملى عمده كه در مراكز علمى شيعه رواج داشت؛ مكتب كلامى و حديثى، به وجود نوعى مكتب فقهى ديگر كه با مكتب فقهى پيشين، متفاوت بود، اشاره كرده است. | ||