۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ميرزاى بزرگ' به 'ميرزاى بزرگ ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
او پس از گذراندن علوم مقدماتى در تهران، به سوى اصفهان كه در آن هنگام بزرگترين حوزه علمى ايران بود، رهسپار گرديد و در آنجا علوم عقلى و نقلى را نزد استادان بزرگ هر فن فراگرفت. پس از آن به تهران بازگشت و پس از توقفى كوتاه در آن شهر، رهسپار عراق گرديد. شيخ هادى در دهه سوم زندگانى خود وارد نجف اشرف شد و سالهاى آخر درس [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] را درك نمود. پس از وفات شيخ در سال 1281ق او به كربلا عزيمت كرد و در آنجا از درس شيخ عبدالحسين معروف به شيخ العراقين، بهره برد. | او پس از گذراندن علوم مقدماتى در تهران، به سوى اصفهان كه در آن هنگام بزرگترين حوزه علمى ايران بود، رهسپار گرديد و در آنجا علوم عقلى و نقلى را نزد استادان بزرگ هر فن فراگرفت. پس از آن به تهران بازگشت و پس از توقفى كوتاه در آن شهر، رهسپار عراق گرديد. شيخ هادى در دهه سوم زندگانى خود وارد نجف اشرف شد و سالهاى آخر درس [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] را درك نمود. پس از وفات شيخ در سال 1281ق او به كربلا عزيمت كرد و در آنجا از درس شيخ عبدالحسين معروف به شيخ العراقين، بهره برد. | ||
پس از وفات شيخ العراقين در سال 1286ق شيخ هادى دوباره به نجف بازگشت و در آنجا نزد ميرزا محمد حسن شيرازى معروف به [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى بزرگ]] ، كه فتواى تحريم تنباكو را صادر كرد، شاگردى نمود. | پس از وفات شيخ العراقين در سال 1286ق شيخ هادى دوباره به نجف بازگشت و در آنجا نزد ميرزا محمد حسن شيرازى معروف به [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى بزرگ]]، كه فتواى تحريم تنباكو را صادر كرد، شاگردى نمود. | ||
وى در همين ايام حوزه درس مستقل نيز تشكيل داد. شيوايى بيان، عمق تحقيق و تيزبينى و خوش سبكى تدريس باعث شد تا شاگردان فراوانى به حلقه درس او درآمدند و در همهجا از او به نيكى ياد كردند و صحبت درس او به همه محافل كشيده شد. | وى در همين ايام حوزه درس مستقل نيز تشكيل داد. شيوايى بيان، عمق تحقيق و تيزبينى و خوش سبكى تدريس باعث شد تا شاگردان فراوانى به حلقه درس او درآمدند و در همهجا از او به نيكى ياد كردند و صحبت درس او به همه محافل كشيده شد. |
ویرایش