۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ر«' به 'ر «') |
جز (جایگزینی متن - 'ت«' به 'ت «') |
||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
12. مشاهده كنندگان صفت جمال در صورت انسانى، چهار گروهاند: روشندلانى كه از شوب شهوت مصفا شدهاند، پاكبازانى كه احكام كثرت و آثار ظلمت طبيعت از ايشان به كلى زايل نشده باشد، گرفتارانى كه خود را از وادى عدم ترقى و عرصهى احتجاب بيرون نينداختهاند و آلودگانى كه نفس اماره ايشان نمرده است. | 12. مشاهده كنندگان صفت جمال در صورت انسانى، چهار گروهاند: روشندلانى كه از شوب شهوت مصفا شدهاند، پاكبازانى كه احكام كثرت و آثار ظلمت طبيعت از ايشان به كلى زايل نشده باشد، گرفتارانى كه خود را از وادى عدم ترقى و عرصهى احتجاب بيرون نينداختهاند و آلودگانى كه نفس اماره ايشان نمرده است. | ||
شارح بعد از مطرح ساختن مقدمات عرفانى، به سراغ اصل شرح رفته و در بيشتر مطالب، از شرح لاهيجى استفاده مىكند. وى، | شارح بعد از مطرح ساختن مقدمات عرفانى، به سراغ اصل شرح رفته و در بيشتر مطالب، از شرح لاهيجى استفاده مىكند. وى، ابيات «گلشن راز» را تكتك ذكر مىكند و در ذيل هر يك، به شرح و تفسير مىپردازد و در اين ميان، گاه، از اشعار ديگر شاعران نيز بهره مىبرد. | ||
كتاب، توسط عفت كرباسى و محمد رضا برزگر، تحقيق و تصحيح شده است. محققين، در ذيل مقدمه پژوهش، به معرفى امير حسينى هروى كه «گلشن راز» در پاسخ به سؤالات او سروده شده است، [[شبستری، محمود|شيخ محمود شبسترى]]، الهى اردبيلى، نسخ مورد استفاده و ذكر منابع و مصادر تحت عنوان «يادداشتها» پرداختهاند. | كتاب، توسط عفت كرباسى و محمد رضا برزگر، تحقيق و تصحيح شده است. محققين، در ذيل مقدمه پژوهش، به معرفى امير حسينى هروى كه «گلشن راز» در پاسخ به سؤالات او سروده شده است، [[شبستری، محمود|شيخ محمود شبسترى]]، الهى اردبيلى، نسخ مورد استفاده و ذكر منابع و مصادر تحت عنوان «يادداشتها» پرداختهاند. |
ویرایش