۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ر«' به 'ر «') |
جز (جایگزینی متن - 'ب«' به 'ب «') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
بُرسى در اظهار انديشههايش بىپروا بوده، محبّت شديد او به اهل بيت(ع) او را واداشته تا بسيارى از غرايب رواياتى را كه در باره خاندان عصمت و طهارت(ع) وارد شده است، در يك جا(در كتاب مشارق) جمع آورد و اين معنا سبب شده تا عدّهاى كه حقيقت اين سخنان برايشان روشن نشده است، او را مورد طعن قرار دهند و گروهى ديگر نيز - كه خلوص نيّت و عقيده مؤلّف و وجود همين روايات را در متون مجامع حديثى بهطور پراكنده مىديدهاند - به دفاع از او برخيزند. به هر حال، همگان محبّت و ولاى شديد او را نسبت به اهل بيت(ع) مىستايند و مورد تأكيد قرار مىدهند. | بُرسى در اظهار انديشههايش بىپروا بوده، محبّت شديد او به اهل بيت(ع) او را واداشته تا بسيارى از غرايب رواياتى را كه در باره خاندان عصمت و طهارت(ع) وارد شده است، در يك جا(در كتاب مشارق) جمع آورد و اين معنا سبب شده تا عدّهاى كه حقيقت اين سخنان برايشان روشن نشده است، او را مورد طعن قرار دهند و گروهى ديگر نيز - كه خلوص نيّت و عقيده مؤلّف و وجود همين روايات را در متون مجامع حديثى بهطور پراكنده مىديدهاند - به دفاع از او برخيزند. به هر حال، همگان محبّت و ولاى شديد او را نسبت به اهل بيت(ع) مىستايند و مورد تأكيد قرار مىدهند. | ||
بُرسى، از نخستين كسانى است كه با تطبيق نظراتى كه در مكاتب عرفانى راجع به انسان كامل گفته شده، بر چهارده معصوم(ع)، در صدد معرفى مقام و رتبه بلند ايشان برآمده و آنچه را در باره كرامات و فضايل ايشان آمده، توجيه نموده است؛ در حالى كه پيش از او كتابهاى متعدّدى به ذكر فضايل و مناقب ائمّه اطهار(ع) اختصاص يافته بود، امّا هيچيك از آنها بهصورت مستقيم و مفصّل به بررسى و تفسير فضايل مذكور نمىپرداخت. بُرسى، مستقيماً به اين كار پرداخته و | بُرسى، از نخستين كسانى است كه با تطبيق نظراتى كه در مكاتب عرفانى راجع به انسان كامل گفته شده، بر چهارده معصوم(ع)، در صدد معرفى مقام و رتبه بلند ايشان برآمده و آنچه را در باره كرامات و فضايل ايشان آمده، توجيه نموده است؛ در حالى كه پيش از او كتابهاى متعدّدى به ذكر فضايل و مناقب ائمّه اطهار(ع) اختصاص يافته بود، امّا هيچيك از آنها بهصورت مستقيم و مفصّل به بررسى و تفسير فضايل مذكور نمىپرداخت. بُرسى، مستقيماً به اين كار پرداخته و كتاب «مشارق» را بر مبناى دوگانه ذكر فضايل و توجيه آنها نگاشته است. در مواردى نيز توجيهات او جنبه اقناعى داشته و راه جدال احسن را در پيش گرفته است. ازاينرو است كه تأثّرش از نظرات عرفا در سخنانش مشهود است و حتّى در موردى مستقيماً از محى الدين نام مىبرد. | ||
بُرسى در ابتداى | بُرسى در ابتداى كتاب «مشارق»، افهام عادى را از درك مرتبه امير المؤمنين(ع) قاصر مىداند و از ملامتگرى و حسادت برخى از معاصران خود شكوه مىنمايد. پس از آن، فصول متعدّدى را به علم حُروف و شرافت آن اختصاص داده و با بهرهگيرى از آن، به بيان فضايل و مناقب معصومين(ع) مىپردازد. | ||
همچنين، در اين راه از علم نُقَط و دواير نيز بهره جسته و در باره اسرار سوره فاتحه و اسم اعظم مطالبى مطرح مىنمايد. از جمله مباحث كتاب، گفتارى است در باره حقيقت نقطه و فيض اوّل و اينكه انبيا مظاهر اسماى الهىاند. پس از آن، اخبارى را كه در فضل على(ع) و فرزندانش رسيده، مطرح نموده و به دنبال آن، اشعارى را كه در مدح اهل بيت و امير المؤمنين(ع) سروده، آورده و طرفه، آنكه بحث جالبى در باره برائت جستن ائمه(ع) از غُلات به ميان مىآورد و رواياتى را در ذم غُلات از حضرات معصومين(ع) نقل مىكند. بعد از آن، فصولى را به بيان اسرار ائمه و كرامات ايشان اختصاص داده و در باره اسرار تكتك چهارده معصوم طىّ فصولى مستقل، بحث مىنمايد. بيشتر مباحث كتاب، به بيان فضايل حضرت على(ع) اختصاص دارد. در بخشهاى پايانى كتاب، چند خطبه منسوب به امير المؤمنين را آورده، مثل خطبه افتخار(خطبة البيان) و خطبه تطنجيه. | همچنين، در اين راه از علم نُقَط و دواير نيز بهره جسته و در باره اسرار سوره فاتحه و اسم اعظم مطالبى مطرح مىنمايد. از جمله مباحث كتاب، گفتارى است در باره حقيقت نقطه و فيض اوّل و اينكه انبيا مظاهر اسماى الهىاند. پس از آن، اخبارى را كه در فضل على(ع) و فرزندانش رسيده، مطرح نموده و به دنبال آن، اشعارى را كه در مدح اهل بيت و امير المؤمنين(ع) سروده، آورده و طرفه، آنكه بحث جالبى در باره برائت جستن ائمه(ع) از غُلات به ميان مىآورد و رواياتى را در ذم غُلات از حضرات معصومين(ع) نقل مىكند. بعد از آن، فصولى را به بيان اسرار ائمه و كرامات ايشان اختصاص داده و در باره اسرار تكتك چهارده معصوم طىّ فصولى مستقل، بحث مىنمايد. بيشتر مباحث كتاب، به بيان فضايل حضرت على(ع) اختصاص دارد. در بخشهاى پايانى كتاب، چند خطبه منسوب به امير المؤمنين را آورده، مثل خطبه افتخار(خطبة البيان) و خطبه تطنجيه. | ||
خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
در برخى از كتابها، احاديث و مطالبى از«مشارق انوار اليقين» نقل شده كه در نسخه چاپى موجود نيست و به احتمال از نسخه غير مشهور استفاده نمودهاند. | در برخى از كتابها، احاديث و مطالبى از«مشارق انوار اليقين» نقل شده كه در نسخه چاپى موجود نيست و به احتمال از نسخه غير مشهور استفاده نمودهاند. | ||
كتاب «مشارق الانوار» بارها در هند، ايران و لبنان به چاپ رسيده است. اين كتاب، نخستين بار در بمبئى هندوستان در سال 1303ق، در مطبعه حسينى بهصورت سنگى منتشر شد و پس از آن در سال 1318ق، در همان شهر به چاپ رسيد. | |||
در بيروت، توسّط مؤسّسه اعلمى در 254 صفحه، بدون ذكر تاريخ به چاپ رسيد، و بار ديگر در همانجا به سال 1379ق، در 304 صفحه چاپ شده است. | در بيروت، توسّط مؤسّسه اعلمى در 254 صفحه، بدون ذكر تاريخ به چاپ رسيد، و بار ديگر در همانجا به سال 1379ق، در 304 صفحه چاپ شده است. | ||
خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
1. نخستين كسى كه به تلخيص اين اثر همّت گماشته، مؤلّف كتاب است. وى، اين خلاصه را، «مشارق الأمان و لباب حقائق الإيمان» ناميد؛ | 1. نخستين كسى كه به تلخيص اين اثر همّت گماشته، مؤلّف كتاب است. وى، اين خلاصه را، «مشارق الأمان و لباب حقائق الإيمان» ناميد؛ | ||
2. «الدرّ الثمين فى أسرار الأنزع البطين»، از تقى الدين، عبداللّه حلّى(حلبى؟)، منتخبى است از | 2. «الدرّ الثمين فى أسرار الأنزع البطين»، از تقى الدين، عبداللّه حلّى(حلبى؟)، منتخبى است از كتاب «مشارق انوار اليقين» بُرسى؛ | ||
3. «خلاصة مشارق انوار اليقين»، از مولى محمد زمان بن كلبعلى جلائر خراسانى(م 1286ق)؛ | 3. «خلاصة مشارق انوار اليقين»، از مولى محمد زمان بن كلبعلى جلائر خراسانى(م 1286ق)؛ | ||
4. آخوند محمد صادق بن ملا علىرضا يزدى(قرن 14) ترجمه تحت اللفظى نيكويى از | 4. آخوند محمد صادق بن ملا علىرضا يزدى(قرن 14) ترجمه تحت اللفظى نيكويى از كتاب «مشارق انوار اليقين» دارد كه در آن، توضيحات اندكى در حاشيه از خود آورده است؛ | ||
5. حسن خطيب قارى سبزوارى، ساكن مشهد، شرحى بر «مشارق انوار اليقين» به نام«مطالع الأسرار» نگاشت. اين شرح، در دو جلد و به زبان فارسى در حدود سىهزار سطر است كه به دستور شاه سليمان صفوى(1080 - 1106ق) نگاشته شده و شارح، قسمت اسرار اعداد و حروف اوايل كتاب را از قلم انداخته است؛ ظاهراً بدين جهت كه متّهم به حروفىگرى و صوفىمسلكى نشود. | 5. حسن خطيب قارى سبزوارى، ساكن مشهد، شرحى بر «مشارق انوار اليقين» به نام«مطالع الأسرار» نگاشت. اين شرح، در دو جلد و به زبان فارسى در حدود سىهزار سطر است كه به دستور شاه سليمان صفوى(1080 - 1106ق) نگاشته شده و شارح، قسمت اسرار اعداد و حروف اوايل كتاب را از قلم انداخته است؛ ظاهراً بدين جهت كه متّهم به حروفىگرى و صوفىمسلكى نشود. |
ویرایش