۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
سبط شیخ انصاری، احمد: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'ب«' به 'ب «'
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف ') |
جز (جایگزینی متن - 'ب«' به 'ب «') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
«آیتالله حاج شيخ احمد آقا سبط شيخ انصارى»، فرزند مرحوم آیتالله آقا شيخ منصور، سبط [[شيخ انصارى]] هستند كه در سال 1309ش، در دزفول ديده به جهان گشودند. وى، اديب زبردست، اصولىاى توانا، فقيهى نكتهسنج و داراى سجاياى اخلاقى بىشمارى است. | «آیتالله حاج شيخ احمد آقا سبط شيخ انصارى»، فرزند مرحوم آیتالله آقا شيخ منصور، سبط [[شيخ انصارى]] هستند كه در سال 1309ش، در دزفول ديده به جهان گشودند. وى، اديب زبردست، اصولىاى توانا، فقيهى نكتهسنج و داراى سجاياى اخلاقى بىشمارى است. | ||
ايشان، علوم ادبى را نزد سليم افندى، مفتى اهل سنت شهر العماره عراق و همچنين، مرحوم آیتالله آقا ميرزا محمد على معزى صاحب | ايشان، علوم ادبى را نزد سليم افندى، مفتى اهل سنت شهر العماره عراق و همچنين، مرحوم آیتالله آقا ميرزا محمد على معزى صاحب كتاب «تجديد الدوارس» در دزفول فراگرفتند. | ||
شوق به ادامه تحصيل، ايشان را بر آن داشت تا در سال 1368ق، از دزفول به قم بروند و در آن شهر به تحصيل سطح مشغول شوند. پس از مدتى تحصيل در حوزه علميه قم، به زادگاه خود مراجعت نمودند و تحصيلات خود را در محضر والد بزرگوار خويش ادامه داده و قبل از سن سى سالگى، موفق به دريافت اجازه اجتهاد شدند. | شوق به ادامه تحصيل، ايشان را بر آن داشت تا در سال 1368ق، از دزفول به قم بروند و در آن شهر به تحصيل سطح مشغول شوند. پس از مدتى تحصيل در حوزه علميه قم، به زادگاه خود مراجعت نمودند و تحصيلات خود را در محضر والد بزرگوار خويش ادامه داده و قبل از سن سى سالگى، موفق به دريافت اجازه اجتهاد شدند. | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
11. رسالة النيّة در فقه(به چاپ رسيده است)؛ | 11. رسالة النيّة در فقه(به چاپ رسيده است)؛ | ||
علاوه بر تأليفات ايشان، آثارى نيز با سعى و اهتمامشان، چاپ و منتشر شده و در اختيار دانشپژوهان قرار گرفته است كه از جملهى آنها، دو | علاوه بر تأليفات ايشان، آثارى نيز با سعى و اهتمامشان، چاپ و منتشر شده و در اختيار دانشپژوهان قرار گرفته است كه از جملهى آنها، دو كتاب «صلوة الجمعة» و «مصباح المجتهدين» مىباشد. | ||
سرانجام اين اسوهى علم و تقوى و مظهر علم و عمل و مجسمهى تحقيق و تأليف و اين استوانهى عرفان و معرفت در سپيده دم روز جمعه، سيزدهم ربيع الاول 1416ق، در تهران ديده از جهان فروبست. | سرانجام اين اسوهى علم و تقوى و مظهر علم و عمل و مجسمهى تحقيق و تأليف و اين استوانهى عرفان و معرفت در سپيده دم روز جمعه، سيزدهم ربيع الاول 1416ق، در تهران ديده از جهان فروبست. | ||