۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الرسائل الفشاركية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ميرزاى بزرگ شيرازى' به 'ميرزاى بزرگ شيرازى '
جز (جایگزینی متن - 'ر«' به 'ر «') |
جز (جایگزینی متن - 'ميرزاى بزرگ شيرازى' به 'ميرزاى بزرگ شيرازى ') |
||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
#:علاوه بر مباحث حديثى و بيان نظريات فقها، مباحث اصولى مهمى، مثل واجب مطلق و مشروط يا معلّق و مقدمه واجب، به‌طور مستقل مطرح گرديده است. مؤلف، در علّت بيان آنها، اين‌گونه مى‌نويسد: «و هذه المسئلة و إن كانت أصوليّة إلاّ أن التعرض لها في هذا المقام مما لا بأس به، لارتباط له بالمقصود». | #:علاوه بر مباحث حديثى و بيان نظريات فقها، مباحث اصولى مهمى، مثل واجب مطلق و مشروط يا معلّق و مقدمه واجب، به‌طور مستقل مطرح گرديده است. مؤلف، در علّت بيان آنها، اين‌گونه مى‌نويسد: «و هذه المسئلة و إن كانت أصوليّة إلاّ أن التعرض لها في هذا المقام مما لا بأس به، لارتباط له بالمقصود». | ||
#:لازم به ذكر است كه بر خلاف نام كتاب كه «الدماء الثلاثة»(حيض، استحاضه و نفاس) است، بيشترين مباحث كتاب فقط مربوط به حيض است و در غير آن شرحى بر مباحث«شرائع الاسلام» وجود ندارد و نظريات خود مؤلف، به‌صورت بسيار مختصر در مورد استحاضه و نفاس مطرح شده است. | #:لازم به ذكر است كه بر خلاف نام كتاب كه «الدماء الثلاثة»(حيض، استحاضه و نفاس) است، بيشترين مباحث كتاب فقط مربوط به حيض است و در غير آن شرحى بر مباحث«شرائع الاسلام» وجود ندارد و نظريات خود مؤلف، به‌صورت بسيار مختصر در مورد استحاضه و نفاس مطرح شده است. | ||
#:با توجه به اينكه مؤلف، پس از نام [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق)، عبارت«أعلى اللّه مقامه» يا«قدس سره» را ذكر كرده است و با عنايت به اينكه به نظريات استادش ميرزاى بزرگ شيرازى (م1312ق) كه وى از سال 1286ق، در خدمت او بوده است، هيچ‌گونه اشاره‌اى ننموده است، به احتمال زياد، اين كتاب، بين سال‌هاى 1281 تا 1290ق، نوشته شده است. | #:با توجه به اينكه مؤلف، پس از نام [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق)، عبارت«أعلى اللّه مقامه» يا«قدس سره» را ذكر كرده است و با عنايت به اينكه به نظريات استادش [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزاى بزرگ شيرازى]] (م1312ق) كه وى از سال 1286ق، در خدمت او بوده است، هيچ‌گونه اشاره‌اى ننموده است، به احتمال زياد، اين كتاب، بين سال‌هاى 1281 تا 1290ق، نوشته شده است. | ||
#رسالة في أحكام الخلل في الصلاة: | #رسالة في أحكام الخلل في الصلاة: | ||
#:در اين رساله، احكام سهو و نسيان در كارهاى نماز و ندانستن نجاست لباس و بدن نمازگزار و زياد نمودن يك ركعت و شك‌هاى صحيح و غير صحيح در تعداد ركعات نماز بيان شده است. سبك نگارش آن فقه استدلالى است و در آن به نظريات فقهاى بزرگ قبل از مؤلف اشاره شده است. | #:در اين رساله، احكام سهو و نسيان در كارهاى نماز و ندانستن نجاست لباس و بدن نمازگزار و زياد نمودن يك ركعت و شك‌هاى صحيح و غير صحيح در تعداد ركعات نماز بيان شده است. سبك نگارش آن فقه استدلالى است و در آن به نظريات فقهاى بزرگ قبل از مؤلف اشاره شده است. | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
#:اين كتاب، به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و در آن، نظريات بزرگان از فقها، از قبيل [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460ق) و ابن براج(م 481ق) تا [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]](م 1231ق)، صاحب«[[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]» و [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق)، مطرح گرديده است. | #:اين كتاب، به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و در آن، نظريات بزرگان از فقها، از قبيل [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460ق) و ابن براج(م 481ق) تا [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]](م 1231ق)، صاحب«[[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]» و [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق)، مطرح گرديده است. | ||
#:تحليل دقيق نظريات فقهاء، فقه الحديث كم‌نظير و...، اين كتاب را در نوع خود كم‌نظير ساخته است. اگر چه در موارد نادرى به نظريات [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] در مبحث خيارات كتاب«المكاسب» وى اشاره شده است، اما مؤلف تحت تأثير عظمت علمى وى واقع نشده است و متن كتاب، دلالت بر استقلال نظر وى در تنظيم و تدوين و ارائه نظريات فقهى دارد. | #:تحليل دقيق نظريات فقهاء، فقه الحديث كم‌نظير و...، اين كتاب را در نوع خود كم‌نظير ساخته است. اگر چه در موارد نادرى به نظريات [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] در مبحث خيارات كتاب«المكاسب» وى اشاره شده است، اما مؤلف تحت تأثير عظمت علمى وى واقع نشده است و متن كتاب، دلالت بر استقلال نظر وى در تنظيم و تدوين و ارائه نظريات فقهى دارد. | ||
#:از آن‌جايى كه پس از نام [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق)، در صفحات 502، 504، 515، 518 و غير آن، عبارت«قدس سره» به كار برده شده است و از طرفى در صفحه 546، پس از نام ميرزاى بزرگ شيرازى (م 1312ق) كه مؤلف از سال 1286ق، از محضر وى استفاده نموده است، عبارت«دام عمره و عزّه» به كار برده شده است، اين كتاب در حدود سال‌هاى 1287 تا 1312ق، نوشته شده است. | #:از آن‌جايى كه پس از نام [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق)، در صفحات 502، 504، 515، 518 و غير آن، عبارت«قدس سره» به كار برده شده است و از طرفى در صفحه 546، پس از نام [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزاى بزرگ شيرازى]] (م 1312ق) كه مؤلف از سال 1286ق، از محضر وى استفاده نموده است، عبارت«دام عمره و عزّه» به كار برده شده است، اين كتاب در حدود سال‌هاى 1287 تا 1312ق، نوشته شده است. | ||
#:از مهم‌ترين ويژگى‌هاى كتاب، اين است كه مؤلف، در بيان احكام الهى بسيار محتاط و دقيق بوده است و در موارد زيادى در نقل احكام الهى احتياط نموده است؛ به‌عنوان نمونه در صفحه 463 مى‌نويسد: «و الإنصاف أن المسئلة من المشكلات، ليس غير التوقف عنها و الاحتياط طريقا للنجاة» و يا در صفحه 469 آمده است: «هذا غاية ما يسع لنا من الكلام في هذه المسئلة و هي كسابقتها في غاية الإشكال و الاحتياط حسن على كل حال». | #:از مهم‌ترين ويژگى‌هاى كتاب، اين است كه مؤلف، در بيان احكام الهى بسيار محتاط و دقيق بوده است و در موارد زيادى در نقل احكام الهى احتياط نموده است؛ به‌عنوان نمونه در صفحه 463 مى‌نويسد: «و الإنصاف أن المسئلة من المشكلات، ليس غير التوقف عنها و الاحتياط طريقا للنجاة» و يا در صفحه 469 آمده است: «هذا غاية ما يسع لنا من الكلام في هذه المسئلة و هي كسابقتها في غاية الإشكال و الاحتياط حسن على كل حال». | ||
#:از ديگر ويژگى‌هاى كتاب، عنايت خاص مؤلف به اجماعات و اتفاق فقها است كه معمولا بر طبق آن نظر مى‌دهد، البته در موارد نادرى مثل خيار شرط، در صفحه 489 بر خلاف آنان نظر داده و مى‌نويسد: «أما الإجماعات فهي مع مصير المتأخرين إلى خلافها لا يمكن المصير معها إلى مخالفته القاعدة المتفق عليها، خصوصا مع كون أغلب إجماعات السيد في الغنية و القاضي في الجواهر مأخوذة من إجماعات السيد في الانتصار كما قيل». | #:از ديگر ويژگى‌هاى كتاب، عنايت خاص مؤلف به اجماعات و اتفاق فقها است كه معمولا بر طبق آن نظر مى‌دهد، البته در موارد نادرى مثل خيار شرط، در صفحه 489 بر خلاف آنان نظر داده و مى‌نويسد: «أما الإجماعات فهي مع مصير المتأخرين إلى خلافها لا يمكن المصير معها إلى مخالفته القاعدة المتفق عليها، خصوصا مع كون أغلب إجماعات السيد في الغنية و القاضي في الجواهر مأخوذة من إجماعات السيد في الانتصار كما قيل». | ||