۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
هاشمی خویی، سید حبیب‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'شيخ انصارى' به 'شيخ انصارى '
جز (جایگزینی متن - 'ميرزاى شيرازى' به 'ميرزاى شيرازى ') |
جز (جایگزینی متن - 'شيخ انصارى' به 'شيخ انصارى ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
اين دانشمند بزرگوار در سن 25 سالگى براى ادامه تحصيل عازم نجف اشرف شد، و چون از دانشمندان متأخر است، شرح حال او در كتب تراجم دانشمندان گذشته ديده نمى‌شود، براى اين كه او در عصرى ميان قرن دوازدهم و چهاردهم مى‌زيسته است. اين دانشمند از ميان اساتيد مشهور نزد آیت‌الله آقا سيد حسين حسينى كوه كمره‌اى تلمذ كرده است. مرحوم شيخ آقابزرگ تهرانى دو استاد ديگرى براى اين دانشمند ياد كرده كه يكى مرحوم [[رشتی، حبیب‌الله|ميرزا حبيب‌الله رشتى]] و ديگرى [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] است. | اين دانشمند بزرگوار در سن 25 سالگى براى ادامه تحصيل عازم نجف اشرف شد، و چون از دانشمندان متأخر است، شرح حال او در كتب تراجم دانشمندان گذشته ديده نمى‌شود، براى اين كه او در عصرى ميان قرن دوازدهم و چهاردهم مى‌زيسته است. اين دانشمند از ميان اساتيد مشهور نزد آیت‌الله آقا سيد حسين حسينى كوه كمره‌اى تلمذ كرده است. مرحوم شيخ آقابزرگ تهرانى دو استاد ديگرى براى اين دانشمند ياد كرده كه يكى مرحوم [[رشتی، حبیب‌الله|ميرزا حبيب‌الله رشتى]] و ديگرى [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] است. | ||
مرحوم مير حبيب‌الله خوئى داراى آثار و تأليفاتى است كه ظاهرا تنها اثر او؛ يعنى «منهاج البراعه» دوبار به طبع رسيده است. آثار ديگرش بعضى در ادب عربى است، از قبيل «شرح العوامل» كه در نحو است. اين كتاب خيلى گسترده و مفصل نگارش يافته است و حدود 412 صفحه است. ديگر حاشيه‌اى است، بر «فرائد الاصول» شيخ انصارى كه از مبحث قطع تا آخر مبحث حجيت ظن ادامه داده و موفق شده بر اين كتاب تا آن قسمت تعليقه‌اى بنويسد. او همچنين يك سلسله رسائل متفرقه دارد، در فقه و اصول فقه كه اين‌ها معمولا تقريرات درس اساتيد او است. كتابى هم به نام «تحفۀ الصائمين فى شرح ادعيۀ الثلاثين» دارد كه در گزارش دعاهاى هر روزه ماه مبارك رمضان است، و ديگر كتابى تحت عنوان «رساله فى رد الصوفيۀ» نوشته كه البته اين كتاب گزيده‌اى است، از مطالبى كه به مناسبت در طى خطبه 208 نهج‌البلاغه مطرح كرده و در واقع اين كتاب را ازشرح نهج‌البلاغه التقاط و انتخاب كرده است. | مرحوم مير حبيب‌الله خوئى داراى آثار و تأليفاتى است كه ظاهرا تنها اثر او؛ يعنى «منهاج البراعه» دوبار به طبع رسيده است. آثار ديگرش بعضى در ادب عربى است، از قبيل «شرح العوامل» كه در نحو است. اين كتاب خيلى گسترده و مفصل نگارش يافته است و حدود 412 صفحه است. ديگر حاشيه‌اى است، بر «فرائد الاصول» [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]] كه از مبحث قطع تا آخر مبحث حجيت ظن ادامه داده و موفق شده بر اين كتاب تا آن قسمت تعليقه‌اى بنويسد. او همچنين يك سلسله رسائل متفرقه دارد، در فقه و اصول فقه كه اين‌ها معمولا تقريرات درس اساتيد او است. كتابى هم به نام «تحفۀ الصائمين فى شرح ادعيۀ الثلاثين» دارد كه در گزارش دعاهاى هر روزه ماه مبارك رمضان است، و ديگر كتابى تحت عنوان «رساله فى رد الصوفيۀ» نوشته كه البته اين كتاب گزيده‌اى است، از مطالبى كه به مناسبت در طى خطبه 208 نهج‌البلاغه مطرح كرده و در واقع اين كتاب را ازشرح نهج‌البلاغه التقاط و انتخاب كرده است. | ||
علامه خويى در صفر سال 1324ق در شهر تهران به جوار رحمت الهى پيوست و در جوار حضرت عبدالعظيم حسنى(ع) به خاك سپرده شد. | علامه خويى در صفر سال 1324ق در شهر تهران به جوار رحمت الهى پيوست و در جوار حضرت عبدالعظيم حسنى(ع) به خاك سپرده شد. | ||