۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى«' به 'ی «') |
جز (جایگزینی متن - 'ر«' به 'ر «') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
«شرح گلشن راز»، در قرن سيزدهم هجرى، به دست يكى از عارفان و حكيمان عهد قاجار، به نام ملا محمد ابراهيم سبزوارى، معروف به وثوق الحكماء كه از شاگردان حاجى [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] است، به رشتهى تحرير درآمده است. شارح، در اين شرح، از افادات استاد خويش بهره برده است. | «شرح گلشن راز»، در قرن سيزدهم هجرى، به دست يكى از عارفان و حكيمان عهد قاجار، به نام ملا محمد ابراهيم سبزوارى، معروف به وثوق الحكماء كه از شاگردان حاجى [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] است، به رشتهى تحرير درآمده است. شارح، در اين شرح، از افادات استاد خويش بهره برده است. | ||
بنا به احتمالى كه بعضى از بزرگان دادهاند، اين شرح در 28 شعبان 1353 به انجام رسيده و به سال 1330 در تهران در 414 صفحه به چاپ رسيده است. بنا به گفته استاد غلامرضا كيوان سميعى | بنا به احتمالى كه بعضى از بزرگان دادهاند، اين شرح در 28 شعبان 1353 به انجام رسيده و به سال 1330 در تهران در 414 صفحه به چاپ رسيده است. بنا به گفته استاد غلامرضا كيوان سميعى در «مفاتيح الاعجاز»، صفحه 81: «اين شرح، التقاطاتى چند از كتب مرحوم حاج [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] است». | ||
شارح، اين شرح را به زبان فارسى نوشته و به فرمايش خودش: «به واسطه خواهش دوستى عزيز الوجود، در صدد تدوين بعضى از معانى مخفيه او به جهت ايضاح برآمده... و مشتمل بر بسيارى از آيات و احاديث و كلام عرفا و حكمايى كه كلام گهربار ايشان در هر بيان باشد، چون ملح در طعام است». | شارح، اين شرح را به زبان فارسى نوشته و به فرمايش خودش: «به واسطه خواهش دوستى عزيز الوجود، در صدد تدوين بعضى از معانى مخفيه او به جهت ايضاح برآمده... و مشتمل بر بسيارى از آيات و احاديث و كلام عرفا و حكمايى كه كلام گهربار ايشان در هر بيان باشد، چون ملح در طعام است». |
ویرایش