۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
ب- بيان اينكه امامت بايستى از قريش باشد. | ب- بيان اينكه امامت بايستى از قريش باشد. | ||
ج- امام بايد از اهل بيت نبى(ص) و آل مطهرش باشد. | ج- امام بايد از اهل بيت نبى (ص) و آل مطهرش باشد. | ||
مباحث مهمى از جمله بحث از اخبار ثقلين و حديث سفينه و همچنين مباحثى از امامت كه در نهجالبلاغه به آن اشاره شده است، و همچنين بحث در شرائط عصمت در امام و معانى آن و ادله طرفين در اعتبار عصمت و عدم اعتبار آن را متذكر شده است. | مباحث مهمى از جمله بحث از اخبار ثقلين و حديث سفينه و همچنين مباحثى از امامت كه در نهجالبلاغه به آن اشاره شده است، و همچنين بحث در شرائط عصمت در امام و معانى آن و ادله طرفين در اعتبار عصمت و عدم اعتبار آن را متذكر شده است. | ||
خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
در قسمتى از كتاب آياتى كه براى استدلال بر لزوم عصمت مىباشد، آورده و به بحث و بررسى حول آن پرداخته است، از جمله آيات "''' اهدنا الصراط المستقيم'''"، "'''صراط الذين أنعمت عليهم '''"، "'''غير المغضوب عليهم'''" و "'''ولا الضالين'''" مىباشد. | در قسمتى از كتاب آياتى كه براى استدلال بر لزوم عصمت مىباشد، آورده و به بحث و بررسى حول آن پرداخته است، از جمله آيات "''' اهدنا الصراط المستقيم'''"، "'''صراط الذين أنعمت عليهم '''"، "'''غير المغضوب عليهم'''" و "'''ولا الضالين'''" مىباشد. | ||
بعد از ذكر اين مقدمات و شرح مقاصد آن نوبت به ذكر ابواب كتاب كه در 12 باب تنظيم شده، مىباشد. باب اول در امامت امام اول بعد از نبى(ص) است، خود اين باب از چند مقصد تشكيل شده كه مقصد اول آن در نصوصى است كه تصريح به امامت اميرالمومنين (ع) دارد، بدون اين كه نيازى به واسطه شدن امرى ديگر باشد و در بين اين نصوص به حديث غدير و ذكر اسانيد آن بر وجه مفصلى اشاره كرده است و در اين بين از جملهى "من كنت مولاه فعلى مولاه" در واقعهى غدير و همچنين آيه اكمال و تبليغ بحث مفصلى كرده، به اين بيان كه كلمهى مولا را در لغت، تفسير و قرآن بررسى نموده و بحث بسيار مفصلى در مورد آن بيان نموده و راه هر گونه شبهه و مغالطه را در مورد آن بسته است. آنگاه به تفسير قول خداوند تعالى در مورد آيهى "'''النبى اولى بالمومنين من انفسهم'''" پرداخته است. | بعد از ذكر اين مقدمات و شرح مقاصد آن نوبت به ذكر ابواب كتاب كه در 12 باب تنظيم شده، مىباشد. باب اول در امامت امام اول بعد از نبى (ص) است، خود اين باب از چند مقصد تشكيل شده كه مقصد اول آن در نصوصى است كه تصريح به امامت اميرالمومنين (ع) دارد، بدون اين كه نيازى به واسطه شدن امرى ديگر باشد و در بين اين نصوص به حديث غدير و ذكر اسانيد آن بر وجه مفصلى اشاره كرده است و در اين بين از جملهى "من كنت مولاه فعلى مولاه" در واقعهى غدير و همچنين آيه اكمال و تبليغ بحث مفصلى كرده، به اين بيان كه كلمهى مولا را در لغت، تفسير و قرآن بررسى نموده و بحث بسيار مفصلى در مورد آن بيان نموده و راه هر گونه شبهه و مغالطه را در مورد آن بسته است. آنگاه به تفسير قول خداوند تعالى در مورد آيهى "'''النبى اولى بالمومنين من انفسهم'''" پرداخته است. | ||
اين آخرين فصلى بود كه در اين كتاب به آن اشاره شد و ديگر عمر با بركت ايشان كفاف نداد كه ما بقى اين موسوعهى نفيس را تكميل نمايد؛ لذا ناقص مانده است و اگر أجل با او وفا مىكرد موسوعهى وى به چندين جلد مىانجاميد. | اين آخرين فصلى بود كه در اين كتاب به آن اشاره شد و ديگر عمر با بركت ايشان كفاف نداد كه ما بقى اين موسوعهى نفيس را تكميل نمايد؛ لذا ناقص مانده است و اگر أجل با او وفا مىكرد موسوعهى وى به چندين جلد مىانجاميد. |
ویرایش