۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
شعرانى لازم ديده است كه پس از مقدمه اصلى و پيش از پرداختن به احوال صوفيان، مقدمه ديگرى را بيان كند. اين مقدمه در صدد تبيين اين مطلب است كه روش صوفيه مبتنى بر استباط از كتاب خدا و سنت رسولالله(ص) است. وى انكار گروهى نسبت به صوفيه را ناشى از جهل آنها از احوال صوفيان دانسته و به اين كلام از قشيرى استناد كرده است كه در تمام عصرها علما نسبت به شيوخ صوفيه ابراز تسليم و تواضع نموده و به آنها تبرك جستهاند و اگر صوفيان ويژگى و برترى خاصى نداشتند امر بر عكس بود <ref>ر.ك: متن كتاب، ج1، ص13</ref>. | شعرانى لازم ديده است كه پس از مقدمه اصلى و پيش از پرداختن به احوال صوفيان، مقدمه ديگرى را بيان كند. اين مقدمه در صدد تبيين اين مطلب است كه روش صوفيه مبتنى بر استباط از كتاب خدا و سنت رسولالله(ص) است. وى انكار گروهى نسبت به صوفيه را ناشى از جهل آنها از احوال صوفيان دانسته و به اين كلام از قشيرى استناد كرده است كه در تمام عصرها علما نسبت به شيوخ صوفيه ابراز تسليم و تواضع نموده و به آنها تبرك جستهاند و اگر صوفيان ويژگى و برترى خاصى نداشتند امر بر عكس بود <ref>ر.ك: متن كتاب، ج1، ص13</ref>. | ||
شعرانى در اولين بخش از طبقات در ذكر شرح حال صحابه و تابعين، پس از ذكر شرح حال خلفاى ثلاثه به ذكر فضائل و كلمات اميرالمؤمنين على(ع) پرداخته است؛ از آن جمله است: «قسم به خداوند كه دوست ندارد مرا مگر مؤمن و دشمن ندارد مرا مگر منافق» <ref>همان، ص40</ref>. در ادامه شرح حال شخصيتهايى چون طلحه، زبير، سعد بن ابىوقاص، ابوعبيده جراح، عبدالله بن مسعود، سلمان فارسى، ابوذر غفارى و در انتها امام حسن (ع) و امام حسين (ع) ذكر شده است <ref>همان، ص53-40</ref>. | شعرانى در اولين بخش از طبقات در ذكر شرح حال صحابه و تابعين، پس از ذكر شرح حال خلفاى ثلاثه به ذكر فضائل و كلمات اميرالمؤمنين على (ع) پرداخته است؛ از آن جمله است: «قسم به خداوند كه دوست ندارد مرا مگر مؤمن و دشمن ندارد مرا مگر منافق» <ref>همان، ص40</ref>. در ادامه شرح حال شخصيتهايى چون طلحه، زبير، سعد بن ابىوقاص، ابوعبيده جراح، عبدالله بن مسعود، سلمان فارسى، ابوذر غفارى و در انتها امام حسن (ع) و امام حسين (ع) ذكر شده است <ref>همان، ص53-40</ref>. | ||
در بخش ديگرى از طبقات به شرح حال تعدادى از سادات و بزرگان تابعين پرداخته شده است. اويس قرنى، عامر بن عبدالله بن قيس، مسروق بن عبدالرحيم، اسود بن زيد نخعى، ابوسعيد بصرى، محمد بن حنفيه و عمر بن عبدالعزيز از جمله زهاد تابعين و صوفيه هستند. نامهاى مبارك [[امام سجاد(ع)]]، امام محمد باقر (ع) و [[امام جعفر صادق(ع)]] نيز در بين اسامى اين بخش آمده است. درباره [[امام جعفر صادق(ع)]] به داستان معروف سفيان ثورى كه يكى از منحرفين متصوفه بوده و ايراد او بر نحوه لباس پوشيدن آن حضرت اشاره شده است. همچنين به كلام آن حضرت خطاب به ابوحنيفه اشاره شده كه فرمود: «اى ابوحنيفه باخبر شديم كه تو قياس مىكنى. اين كار را نكن؛ چراكه اولين كسى كه قياس كرد شيطان بود» <ref>همان، ج1، ص62</ref>. | در بخش ديگرى از طبقات به شرح حال تعدادى از سادات و بزرگان تابعين پرداخته شده است. اويس قرنى، عامر بن عبدالله بن قيس، مسروق بن عبدالرحيم، اسود بن زيد نخعى، ابوسعيد بصرى، محمد بن حنفيه و عمر بن عبدالعزيز از جمله زهاد تابعين و صوفيه هستند. نامهاى مبارك [[امام سجاد(ع)]]، امام محمد باقر (ع) و [[امام جعفر صادق(ع)]] نيز در بين اسامى اين بخش آمده است. درباره [[امام جعفر صادق(ع)]] به داستان معروف سفيان ثورى كه يكى از منحرفين متصوفه بوده و ايراد او بر نحوه لباس پوشيدن آن حضرت اشاره شده است. همچنين به كلام آن حضرت خطاب به ابوحنيفه اشاره شده كه فرمود: «اى ابوحنيفه باخبر شديم كه تو قياس مىكنى. اين كار را نكن؛ چراكه اولين كسى كه قياس كرد شيطان بود» <ref>همان، ج1، ص62</ref>. |
ویرایش