۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ر«' به 'ر «') |
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
از مقايسه روايات دال بر وقوع تحريف در قرآن كريم در تفسير عياشى با نسخه خطى قِرائات احمد بن محمد سَيارى، برمىآيد كه اين اثر، منبع عياشى در نقل روايات بوده است(براى نمونه: عسكرى، ج 3، ص 114، 115، 259، 262 و 264)؛ حال آنكه رجالشناسان امامى، روايات منقول از سيارى را بسيار ضعيف دانسته و در مسائل فقهى به آنها بىاعتنا بودهاند(خويى، ج 2، ص 282 - 284). | از مقايسه روايات دال بر وقوع تحريف در قرآن كريم در تفسير عياشى با نسخه خطى قِرائات احمد بن محمد سَيارى، برمىآيد كه اين اثر، منبع عياشى در نقل روايات بوده است(براى نمونه: عسكرى، ج 3، ص 114، 115، 259، 262 و 264)؛ حال آنكه رجالشناسان امامى، روايات منقول از سيارى را بسيار ضعيف دانسته و در مسائل فقهى به آنها بىاعتنا بودهاند(خويى، ج 2، ص 282 - 284). | ||
بر اساس مطالب مشابه در تفسير عياشى و تفسير على بن ابراهيم قمى، احتمالا اين دو اثر، منابع مشتركى داشتهاند(براى نمونه: عياشى، ج 1، ص 109 - 113، 145 - 149؛ قمى، ج 1، ص 36 - 41، 55 - 58)؛ از جمله تفسير جابر بن يزيد جُعفى(متوفى 128) كه عياشى روايات فراوانى از آن نقل كرده است. | بر اساس مطالب مشابه در تفسير عياشى و تفسير على بن ابراهيم قمى، احتمالا اين دو اثر، منابع مشتركى داشتهاند(براى نمونه: عياشى، ج 1، ص 109 - 113، 145 - 149؛ قمى، ج 1، ص 36 - 41، 55 - 58)؛ از جمله تفسير جابر بن يزيد جُعفى (متوفى 128) كه عياشى روايات فراوانى از آن نقل كرده است. | ||
تفسير ابوالجارود، زياد بن مُنذر نيز از منابع مشترك اين دو بوده است، گو اينكه بخشهاى منقول از تفسير مذكور، در دو اثر، همانند نيست و هر يك از آنها از بخشهاى مختلف آن، استفاده كردهاند. نصوص بر جا مانده از تفسير عياشى در «شواهد التنزيل»، حاكى از آن است كه عياشى، از برخى منابع تفسيرى اهل سنت نيز استفاده كرده است(براى نمونه: عياشى، ج 3، ص 153، 163 - 165). | تفسير ابوالجارود، زياد بن مُنذر نيز از منابع مشترك اين دو بوده است، گو اينكه بخشهاى منقول از تفسير مذكور، در دو اثر، همانند نيست و هر يك از آنها از بخشهاى مختلف آن، استفاده كردهاند. نصوص بر جا مانده از تفسير عياشى در «شواهد التنزيل»، حاكى از آن است كه عياشى، از برخى منابع تفسيرى اهل سنت نيز استفاده كرده است(براى نمونه: عياشى، ج 3، ص 153، 163 - 165). |
ویرایش