۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الاقتصاد في الاعتقاد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى ('
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (') |
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
[[غزالی، محمد بن محمد|امام محمد غزالى]]، در قطب سوم به بحث افعال الهى پرداخته، معنى حسن و قبح عقلى و ديگر مسائلى همچون عدم وجوب رعايت اصلح در مورد بندگان و تكليف آنان مطرح شده‌اند. او تقريبا تمام اعتقادات معتزله در اين زمينه را در بوتۀ نقد قرار داده و مخالفت خود را بالصراحه با عقائد معتزله اعلام مى‌دارد؛ مثلا وجوب معرفت و شكر نعمت‌هاى الهى را شرعى مى‌داند و عقل رادر اين زمينه ناتوان شمرده و اين حرف معتزله كه عقل به تنهايى موجب شكر و معرفت الهى است را باطل مى‌داند. هكذا در مورد بعثت انبياء برخلاف معتزله كه ارسال رسل را بر خداى متعال عقلا واجب مى‌دانند، قائل به جواز گرديده است و مى‌گويد ارسال رسل بر خداوند واجب است و نه محال، بلكه امرى جايز است و خداوند مختار است كه پيغمبرى را به بشر بفرستد يا نفرستد. | [[غزالی، محمد بن محمد|امام محمد غزالى]]، در قطب سوم به بحث افعال الهى پرداخته، معنى حسن و قبح عقلى و ديگر مسائلى همچون عدم وجوب رعايت اصلح در مورد بندگان و تكليف آنان مطرح شده‌اند. او تقريبا تمام اعتقادات معتزله در اين زمينه را در بوتۀ نقد قرار داده و مخالفت خود را بالصراحه با عقائد معتزله اعلام مى‌دارد؛ مثلا وجوب معرفت و شكر نعمت‌هاى الهى را شرعى مى‌داند و عقل رادر اين زمينه ناتوان شمرده و اين حرف معتزله كه عقل به تنهايى موجب شكر و معرفت الهى است را باطل مى‌داند. هكذا در مورد بعثت انبياء برخلاف معتزله كه ارسال رسل را بر خداى متعال عقلا واجب مى‌دانند، قائل به جواز گرديده است و مى‌گويد ارسال رسل بر خداوند واجب است و نه محال، بلكه امرى جايز است و خداوند مختار است كه پيغمبرى را به بشر بفرستد يا نفرستد. | ||
قطب چهارم كتاب الاقتصاد فى الاعتقاد داراى چهار بخش است؛ اول اثبات نبوت حضرت ختمى مرتبت محمد مصطفى(ص)، دوّم حقانيت آنچه كه پيغمبر بر امّت آورده است، سوم مبحثى در امامت. | قطب چهارم كتاب الاقتصاد فى الاعتقاد داراى چهار بخش است؛ اول اثبات نبوت حضرت ختمى مرتبت محمد مصطفى (ص)، دوّم حقانيت آنچه كه پيغمبر بر امّت آورده است، سوم مبحثى در امامت. | ||
او در مورد امامت معتقد است كه مصالح جامعۀ اسلامى اين اقتضا را دارد كه فردى به عنوان امام كه متصدى دين و دنياى آنان است، امور مردم را بدست بگيرد. | او در مورد امامت معتقد است كه مصالح جامعۀ اسلامى اين اقتضا را دارد كه فردى به عنوان امام كه متصدى دين و دنياى آنان است، امور مردم را بدست بگيرد. | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
3- تفويض از سوى كسى كه صاحب منزلت و شوكتى است كه موجب مى‌شود، ديگران از او پيروى كنند. | 3- تفويض از سوى كسى كه صاحب منزلت و شوكتى است كه موجب مى‌شود، ديگران از او پيروى كنند. | ||
البته [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالى]] با اين كه تنصيص از سوى پيامبر (ص) را يكى از راه‌هاى شناخت امام مى‌داند؛ ولى قائل است كه از سوى پيامبر (ص) هيچ نصّى راجع به امامت خلفاى راشدين و اميرالمؤمنين على(ع) نرسيده است و بدين ترتيب در اينجا غزالى جانشينى على بن ابى‌طالب(ع) را با نص پيغمبر اكرم(ص) را رد مى‌كند. | البته [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالى]] با اين كه تنصيص از سوى پيامبر (ص) را يكى از راه‌هاى شناخت امام مى‌داند؛ ولى قائل است كه از سوى پيامبر (ص) هيچ نصّى راجع به امامت خلفاى راشدين و اميرالمؤمنين على (ع) نرسيده است و بدين ترتيب در اينجا غزالى جانشينى على بن ابى‌طالب(ع) را با نص پيغمبر اكرم(ص) را رد مى‌كند. | ||
==معرفى نسخه== | ==معرفى نسخه== | ||